“Abant platformu” kendiliğinde oluşan ya da farklı görüşlerden, çevrelerden yan yana gelen bir kaç, aydın, yazar ve gazetecinin oluşturduğu bir proje değildir. Abant Platformunun arkasında yılında kurulan “Gazeteciler ve Yazarlar Vakfı” vardır. Vakfın Onursal Başkanı Fetulah Gülen’dir. Vakfın kurucu üyeleri ise Gülen’e yakınlığı ile bilinen gazeteci ve yazarlardan oluşmaktadır. Bunların hemen hemen hepsinin de “Gülen bağlılığı, sevgisi ve hasreti” eksik olmaz. İşleri ve statüleri verilmiştir. Her biri Fetullaha yakınlığı ile biline gazete ve yayın kuruluşlarında çalışır ve yerine getirdikleri görevleri nedeniyle oradan geçinirler. Bunlar arasında, Abdullah AYMAZ, Ahmet TAŞGETİREN, Ali BULAÇ, Ekrem DUMANLI, şu anki Vakıf başkanı, Harun TOKAK ve Hüseyin GÜLERCE gibi gazeteciler vardır. Ortak özellikleri Fetullah Gülen çizgisine zerre eleştiri getirmemek ve toz kondurmamaktır. Bu kesime yeni dönemin, yeni politik stratejileri gereği, sözüm ana “sol” ve sözüm ona , “Alevi kanaat önderi” sıfatları ile yeni takviyeler yapılıyor.
Fetullah Gülen, Izzettin Dogan çetesi.
İlk Abant Platformu toplantısı, Fetullah Gülen’in onursal Başkanı olduğu bu vakfın kuruluşunda dört yıl sonra yılının Haziran ayında düzenlenmiştir. “İslam ve Laiklik” başlığı altında düzenlenen bu sempozyuma değişik çevrelerden de kişilerin katılımı sağlanarak, “seçkin aydınlar” kulübü yaratılmaya çalışıldı. Önceden kurgusu yapılmış olan bu platform fikri, Abant sempozyumundaki bileşimi de, Gülen projesinin dahil etmek amacıyla oluşturulmuştur. Bundan sonraki tüm Abant platformu takvimleri, bu vakfın resmi web sitesinde olduğu gibi, Fetullah Gülen’inde web sayfasında eş zamanlı yayınlanmış ve yayınlanmaya devam etmektedir. Bu çalışmaların finansman kaynaklarının da nereden karşılandığını hatırlatmaya gerek yok. Yani “paraya veren düdüğü çalar” misali bir platformdur.
Kısacası, Fetullah Gülen’in onursal başkanlık yaptığı bu vakıf, sadece Abant ile sınırlı bir çalışma yapmamaktadır. Buna ek olarak, Kültürlerarası Diyalog Platformu, Diyalog Avrasya Platformu gibi farklı uluslararası platformları da yürütmektedir.
Abant platformu dördü yurt dışında olmak üzere, onüç toplantı gerçekleştirmiştir. Platformların masraflarını ise, tabii ki Fetullahçı Vakıf karşılıyor. Vakfın gelir kaynaklarında ise bir şeffaflık belirtisi yoktur.
Vakıf (Abant Platformu) Ödüllendiriyor
Vakıf üzerinde, bir çok kesim, ödüllendirilmektedir. Bu ödüllendirmelerin çeşitli biçimleri vardır. Örneğin bunlardan biri “üstün hizmetleri ve yaptığı çalışmalarıyla kendi ülke insanının refahı ve mutluluğu ile birlikte evrensel barış ve hoşgörüye katkıda bulunan büyük devlet adamlarına” verilmiştir. İşte Fettullah Gülen’nin onursal Başkanlığını yaptığı vakıf, özellikle Gülen okullarının bulunduğu ülke başkanlarına gitmiştir. Bunlar sırasısla;
Ocak Türkiye Cumhuriyet Cumhurbaşkanı Süleyman Demirel
Nisan Kazakistan Devlet Başkanı Nursultan Nazarbayev
Nisan Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti Cumhurbaşkanı Rauf Denktaş
Aralık Azerbaycan Devlet Başkanı Sayın Haydar Aliyev
Aralık Rusya Federasyonu Tataristan Cumhuriyeti Devlet Başkanı Mihtimer Şeymiyev
Şubat Türkmenistan Devlet Başkanı Büyük Saparmurat Türkmenbaşı
Mart Kırgızistan Devlet Başkanı Askar Akayev
Eylül Moğolistan Devlet Başkanı Natsagiyn Bagabandi
Eylül Bosna-Hersek Devlet Başkanı Aliya İzzetbegoviç
Ekim Gürcistan Devlet Başkanı Eduard Şevardnadze
Aralık Tacikistan Cumhurbaşkanı İmamali Rahmonov
Mart Türkmenistan Devlet Başkanı Büyük Saparmurat Türkmenbaşı”
Gülen’in Onursal başkanı olduğu bu vakfın, “insanının refahı ve mutluluğu ile birlikte evrensel barış ve hoşgörüye katkı” sunan devlet başkanlarını bu şekilde belirliyor.. Bu ilginç bir yaklaşım ve değerlendirme olup, aslında bu vakfın niyeti ve stratejisini iyi okumak açısından önemli bir veridir. Ödüllendirilen devlet başkanları, özellikle Fetullah Gülen okullarının olduğu ülkelerden seçilmesi tesadüf değildir. Kendi ülkelerinde Gülen okulları açılmasına izin verilmesi değişik şekillerde ödüllendirilmeye tabii tutuluyor.
MECLİSİN YOLU ABANT PLATFORMUNDAN GEÇER.
Yaklaşık 9 yıldır faaliyetini sürdüren Abant platformu bileşenleri, Fetullah Gülen’in “hocalığına” itiraz edemezler. Sağ ve İslamcı partiler içerisindeki kadroları ve siyaset üzerindeki tarikatçı ağırlığına sözlü ve eleştirel bir yaklaşım sergilemezler. Ama söz konusu, “sivil siyaset”,“demokratikleşme” ve “siyasetin evrensel ilkeler” üzerinden yapılması tartışılınca mangalda kül bırakmazlar. Bu sözde “sivil” ve “bağımsız” olan “platform”, Gülen’e övgü sunmadan çalışamaz. Bu platformun başkanları ve üyeleri arasında yer alan bazı kişiler, milletvekili ve Bakan olmuştur. Abant platformu siyasette kime fikri ve kadro yaratmıştır diye bakarsınız, karşınıza AKP çıkar. Ayrıca Abant platformu için, fikri bulanmış birkaç Alevi “aydınının” “özgürlükçü, demokrasiden ve eşitlikten yana çağdaş insan haklarına saygılı bir platform” diye söz etmesi, ayrı bir cehalet göstergesi olmasının yanı sıra, meclisin en kestirme yolu olarak görenler de yok değil.
DİYANETİN YOLUDA ABANT PLATFORMUNDAN GEÇER.
Bugün kü Devlet Bakanı Mehmet Aydın, Abant Platformu ilk başkanı olarak, AKP’den siyasete atılmıştır. Devlet Bakanı Mehmet Aydın’ın bugün Diyanetten sorumlu olması da, bir o kadar ilginçtir. Abant Platformunun hararetli savunucularından Ali Bulaç, “Önceden Abant’ın içinde bulunup bugün bakan, milletvekili olan arkadaşlarımız var” diyerek durumun gerçekliğini ifade etmiştir. Her ne kadar devamında “onların bizimle organik ilişkileri tamamen kesilmiştir. Devletle, siyasetle, hükümetlerle Abant’ın herhangi bir ilişkisi yoktur” dese bile, bu argüman ve ifade biçimi inandırıcılıktan uzaktır. Fetullah yandaşlarının, kadrolarının DİB içerisinde önemli pozisyon kapmışlardır. Fetullahçı bu projenin her etkinliğinde, Diyanet en üst düzeyde kendisini temsil ettirir.
ABANT PLATFORMU BİR FETULLAH GÜLEN PROJESİDİR.
Bugüne kadar Abant platformunun “sivil”, “bağımsız”, “aydın” inisiyatifi olduğu tezi ters yüz olmuştur. Abant bu özelliklerinin dışında bir platformdur ve Fettullah Gülen etkisi altındadır. Abant Platformunun özellikle Fetullah Gülen’e yakılı ve ilişkisi bilinen çevrelerde, basında ve vakıflarda öne çıkarılması tesadüf değildir.
Abant platformu ile Fetullah Gülen ilişkisini ve Abant Platformu üzerindeki hegemonyasına dair eleştireler karşısında, Ali Bulaç, “Hayır, kesinlikle olmuyor. Gazeteciler ve Yazarlar Vakfı’nın bu işi organize etmesi dışında bize en ufak bir müdahale yok” dese bile, Abant Platformun Kahire buluşmasında, "Türkiye'nin Avrupa Birliği üyeliğinin İslam dünyasına etkisi" üzerine konuşan Arap asılllı Dr. İbrahim Bayumi, platform hakkındaki görüşleri, " Bu girişimin arkasındaki ismin Fethullah Gülen olduğunu öğrendim. …. Bu özelliği platformu, farklı ve değerli kılarken, İslam'ın da önemli bir yanını gösteriyor. Bu yüzden Fethullah Gülen'e çok teşekkür ediyorum. Gülen'in İslami mefkureden hareketle geliştirdiği bu yaklaşım, sadece Türkiye için değil, İslam dünyası için de örnek teşkil ediyor. Bu insani bir yaklaşımdır ve İslam'da bunun temeli mevcuttur. Gülen'le henüz görüşmedim, onu yazdıkları ve öğrencileri aracılığıyla tanıdım." şeklinde olması, Abant Platformunun Türk aydınlarının, Fetullah konusundaki “gizleyici ve “utangaç” tavırlarına rağmen, Arap asıllı bir aydın, bu konuda daha dürüst davranmış ve Gülen-Abant ilişkisini açıkça deşifre etmiştir.
ABANT PLATFORMU YA HAZIR OL, YA MÜSLÜMAN OL ÇAĞRISI YAPIYOR
Ali Bulaç, Fetullah destekli Abant Platformunun düzenlediği “Alevi sempozyumuna” ilişkin “Abant Platformu bir ilke daha imza attı. Alevi ve Sünni belli başlı bilim adamlarını, entelektüeli, dede ve kanaat önderini bir araya getirerek Alevilik konusunu masaya yatırdı” derken, bazı gazetelerin köşe yazarları, bu sempozyumun düzenlemesindeki “Fetullah Gülen’in Alevi hassasiyeti”ne dikkat çekti. Kısacası, Ali Bulaç, Fetullah Gülen’nin Abant platformunu taşeron gibi kullanmasını ve müdahalesini istediği kadar gizlesin, görünen ideolojik tuzak, kılavuz ve şahit istemiyor. Ali Bulaç sempozyum üzerinde Türkiye’de yaşayan Alevilere tehdit mesajı gönderiyor. “Alevilerin her ağızlarını açtıklarında önce iyi - doğru insan olmak lazım demeleri de doğru değildir; iyi ve doğru insan olmak için, önce Müslüman olmak gerekir.” Bulaç’ın bu emri vakilerine kulak verip te, sus pus olmak, doğrusu “demokrasinin” yöneldiği tehlikeyi ıskalamak olur. Bu ülkeyi Türk-İslam sentezinin ya “hazır ol” ya “Müslüman ol” komutlarına teslim etmek için, Alevilerin bu densizlikte emri vaki bir tanım içine çağırmak ve ideolojik şekillendirme amacı taşıyan “mücahit” söylemidir. Düşünce özgürlüğü adına Bulaç’ın “Müslüman ol” çağrısını nasıl yorumlamak gerekir. “Ey bire kafir ya Müslüman ol, ya da kellen gider” olarak mı anlayalım, yoksa “güç ve iktidar bizde, biz bu dönem istediğimiz gibi konuşuruz” şeklinde mi anlayalım. Sonuçta Aleviler bu her iki yaklaşımı da bire bir yaşadılar. Sadece Yavuz ve Madımak katliamını hatırlamak yeter. Ama Bulaç bir şeyi halen kabul etmiş değil, Alevi toplumu Osmanlıdan beri, bu emrivakilere boyun eğmedi.
Bulaç’ta iyi bilir ki herkesin inancı kendisinedir. Alevilerin inancı da kendisine aittir. Biz inancı siyasette, ekonomide, eğitimde, hukukta bir sömürü aracı haline getiren istismarcılardan değiliz. İnancı inananla, inanılan arasındaki özgür bir ruhani alanda tutuyoruz. O nedenle kimsenin emri vaki komutlarına göre hareket eden, edilgen müritlerden değiliz.
KURBANIN İDEOLOJİK CELLADINA SIĞINMA HALİ VE ABANT PLATFORMUNDA ALEVİLER
Abant Platformu, yukarıda aktarıldığı üzere güdümlü ve üzerinde ABD ve Fettullah destekli bir ideolojik hegemonyası olan bir projedir. Dolaysıyla böyle bir projenin gerçek vizyonun tanımadan bu platforma, “Aleviler” ve “demokrasi aydınları” tarafından güç ve enerji taşınmasını anlamak oldukça zor. Abant platformundan, Alevilerin sorunlarını tartışmak ve çözüm aramak için katılan, Ahmet Yaşar Ocak, Cem Vakfı’na yakınlığı tanınan, Niyazi Öktem, Ali Yaman ve Reha Çamuroğlu, Garip Dede Dergâhı dedesi Fethi Erdoğan, Eskişehir Hacı Bektaş Veli Derneği Başkanı İrfan Çetinkaya, Erikli Baba Dergâhı Dernek Başkanı Metin Tarhan, Cem Vakfı adına ve Alevi Vakıflar Federasyonu Başkanı Doğan Bermek, Hüseyin Gazi Derneği Başkanı Gülağ Öz ve Ali Yıldırım ve diğer Alevi yöneticilerinin niyetlerini anlamak oldukça zor. Düşünsel ilişkileri ve gelecek kurgusu belli olan bir Fetullahçı projenin taşeron platformundan, Ali Yıldırım’ın “bir sivil toplum kuruluşu olarak özgürlükçü demokrasiden ve eşitlikten yana çağdaş insan haklarına saygılı bir platform olarak” söz etmesinden sonra, bu sempozyumun sonuç bildirgesine, Sünni ulemanın “Alevi tanımı” getirmesine itiraz etmesi, Abant Platformu üzerine olan yaklaşımındaki yanlışlılığını düzeltmiyor. Katılması ve o platform hakkında önemli bir beklenti içinde olması hatadır. Yani adresi ve niyeti belli bir projeye katkı koymak doğru değildir. Yani iki yanlış değerlendirme ile bir doğru değerlendirmenin sonucundan bir doğru elde edilemez. Yukarıda ismi geçen “Alevi temsilcileri” sıfatına sahip kişilerin, Türkiye’de Alevilerin ve Aleviliğin sorunlarına hangi düzlemde yaklaştıklarını bilindiğinden, Fetullahçı bir projeye katılmalarında bir anormallik görmek doğru değil. Ama söz konusu Hüseyin Gazi Derneği’nde, Ali Yıldırım olunca ve katıldığı sempozyumda, Fetullahçı proje için “özgürlükçü, demokrasiden ve eşitlikten yana çağdaş insan haklarına saygılı bir platform” diye bir beklenti ile söz edince, bu kelimler canlı yayından insanın kulaklarını kanatarak ve yırtarak yüreğinize ulaşıyor.
Sonuçta, bu etkinliğe katılan Reha Çamuroğlu, Fethi Erdoğan, İrfan Çetinkaya, Metin Tahran ve Doğan Bermek, Alevi örgütlenmelerini, gücünü, taleplerini, inisiyatiflerini, kimliğini, sorunlarını tanımayan sadece bunları kendi kişisel ihtirasları için kullanan kişilikler olduğu bilinmektedir. Aleviliği ve Alevilerin sorunlarını sadece kendi merkezlerinden gördükleri gibi kamuoyuna anlatıp, “aslında bir sorunumuz yok, biz öylesine örgütlendik” meyalinde yaklaşımlarını, Abant Sempozyumundaki ifadelerinden bir kez daha öğrendik. Bu arkadaşlar, Fetullah Gülen ve ona yakın olduğu bilinen basın ve yayın kuruluşlarının, vakfın desteğinde gerçekleşen bu projenin figüranları olmuşlardır. Bu ise bize kurbanın ideolojik celladına sığınma halinin resmini göstermiştir.
Fettulaçı Platform, iki gün süren bu sempozyumda, kendi yetki ve temsil güçlerini de aşarak ülkemiz nüfusunun üçte birini oluşturan Alevilerin sorunlarını kendince tanımlama(ma)ya kalkıştı, bu da yetmedi “Aleviliğinde tanımını” yapma gibi bir ukalalık yaparak, bilimselliğe ve insan hakları, laikliğin evrensel ilkelerine ve inanç özgürlüğüne aykırı tutum takındılar. Bu bir avuç sözde aydın topluluğu, “bilimsellik, çağdaşlık ve insan hakları” adına, bu hakları kendi tekellerinde görme alışkanlıklarını belli ki arkalarındaki güce dayanarak yapıyorlar. Bu güç, kendisini siyaset, ekonomi, medya ve sivil toplum örgütlenmesinde ciddi olarak gösteriyor. Bu gücün arka planında karanlık bir ideoloji, niyet ve tuzak vardır. Tarikat ilişkileri ile güçlenen, devlet kredileri ile medya gücünü artıran yapı haline gelmiştir. (örneğin yılında Çiller hükümetinden, Fetullaha yakınlığı ile bilen medya kuruluş ve şirketlerinin aldığı yüklü kredi ve destekler bilinmektedir.)
Abant Platformu ABD eksenli “Ilımlı İslam” Projesinin farkında ve ideolojik olarak yanındadır. Şimdi de, Aleviliğin bu proje içine sokulması için, Alevilerin sorunları ve Alevilik tanımlanarak, Alevilerin asimilasyon sürecine daha da yoğunlaşıyorlar. Abant Platformu bileşenleri ideolojik ihtiyaçları üzerinden tanımlar yapmayı stratejik bir görev sayıyor. Çünkü DİB’na görüşler, Abant platformdan geçer. Diyanet içerisindeki Fetulhaçı ekip, her şeyi uzun vadeli bir gelecek kurgusu üzerinden planlıyor. İster aydın, ister gazeteci, ister siyasetçi olsun, Fetullah himayesindeki projede yer alanlar, aslında bu uzun vadeli planın figüranlarıdır. Bu platform bilimsellik edasına bürünmüş ve evrensel insan hakları, inanç özgürlüğü ilkelerini ve değerlerini hiçe sayarak, siyasetçi, iktidar, DİB, Fetullah ekibi ve hiçbir toplumsal temsil vasfına sahip olmayan sözde Alevi aydınları ile ideolojik ittifak kurmayı deniyor. Böylece Aleviliğin tanımını yapmak, projenin bir parçası olarak zorunlu hale geliyor. Bu ülkede sünniliğin tanımını, Aleviler ya da başka bir inanca mensup olan yada olmayan yapmadıysa, Aleviliğin tanımını, Sünnilerin ve Sünni kurumların yapması doğru olmaz.
Ama Abant Platformu bu evrensel kural ve değerleri tanımıyor. Evrensel değerlere saygı duyarak, her inancın kendini tanımlama hakkını, o inanca mensup toplumun elinden almaya kalkıyorlar. Hani Abant Platformu “özgürlükçü”, “insan haklarına saygılı” ve “çağdaş” tı? Bu platform evrensel değerlerden uzak, Fetullaçı değerlere yakın olduğu için böyle davranıyor. Fetullahçılığın her alana nüfuz etmesine katkı sunmak için, Alevilerin kendi kendini tanımlama hakkını elinden almaya kalkışmıştır. Aleviler içerisinde bazı düşkünler grubu buna izin verebilir, ama bu ülke için karanlık emeller taşıyan, sicilli ve kaçak bir tarikat şeyhi Alevilerin arasına nüfuz edemez, etmesine fırsat verenleri de bu toplumun kendisi dışlar. Fetullah taraftarlığını, sinsice kullanarak, bu kez Aleviler üzerinden planlar kurma hareketliliği içinde olan bu sözde “aydın” girişimcilerinin, arka planındaki, mali kaynaklarının ve statü imkanlarının cazibesi kapılarak, Alevileri kandırmayı düşünüyorlarsa, bilsinler ki dipsiz kuyudan su çekmeye devam edeceklerdir.
REFERANSLARIMIZ FARKLI
Aleviler referanslarını dindarlıktan, tarikatlardan ve sermaye gücünden alan, “sözde bilimsel” projeleri, demokratik, laik bir cumhuriyet projesinin gerçekleşmesini engelleyecek bir ideolojik yaklaşım olarak görür. Bağımsız ve sivil davranma gücünü kaybetmiş Abant Platformu, bir tür Gülen sözcülük hareketidir. Alevilik üzerine düzenlenmiş bir sempozyum, Alevi örgütlenmelerinin hiçe sayıldığı, onlardan gizlenen bir etkinlik olarak, gerçek amacının hizmet ettiği zemin bellidir.
Türkiye’de siyasetin, ekonominin, hukukun ve devletin demokratikleşmesini savunmadan ve bu dört alanı “dinsizleştirmeden” demokrasinin ve laikliğin evrensel değerleri ile insan hakları ilkeleriyle buluşulamaz.
Türkiye’de asırladır Aleviler dönük katliamlara, asimilasyon politikalarına, Diyanetin varlığına, zorunlu din derslerine ve Türkiye’nin tarikatlar ülkesine dönüştürülme çabalarına itiraz etmeden, Abant Platformunun “sivil bir Türkiye” söylemi inandırıcı değildir.
ABANT PLATFORMU SEÇİMLERİN KOKUSUNU ALDI.
Fetullahçı Abant Platformu, asırladır bu ülkede Aleviliğe ve Alevilere yönelik ayrımcılık uygulamalarına karşı tek bir söz etmeden, Türkiye’sinin karşı karşıya olduğu iki seçimli dönemin arifesinde, Alevileri hatırlamaları oldukça ilginçtir. Bu ilginçlik, 17 ve 18 mart tarihleri arasında İstanbul'da “Tarihi, Kültürel, Folklorik ve Aktüel Boyutlarıyla Alevilik” sempozyumuna katılan siyasi bileşimde de kendisini göstermektedir. Önümüzdeki aylarda yaşanacak Cumhurbaşkanlığı seçimi ve genel seçimler gibi süreç, zorunlu olarak nüfusun üçte birini oluşturan Alevi toplumunun (sorunları değil) sayısal önemini öne çıkartmaktadır. Bu sempozyumda özellikle AKP ve DYP gibi içerisinde epeyce bir Fettullah ağırlığı olan partilerin bulunması da tesadüf değildir. Amerika’da siyasal islamın ılımlı versiyonu ile BOP ekseninde bir yaklaşımı savunan Fetullah Gülen’in, şimdi Alevilere yönelik çalışmalarla öne çıkması da tesadüf değildir. Abant Platformu Başkanı olan ve bugün Diyanetten sorumlu Devlet Bakanı Mehmet Aydın, Abant sürecinin siyasal alandaki devamıdır. Dün değil, ama yılında Diyanet ve AKP hükümeti Muharrem ayında Cem Vakfı’na bağlı 6 dedeye Hususi pasaport, harcırah vererek, Almanya’ya gönderilmeye başlıyorsa, yine Almanya’da Fetullahçı çevrelerle organize edilen, toplantılara Fethullahçı Abant Projesi üzerinde bakan koltuğuna oturup, DİB sorumlu hale gelen devlet Bakanı Mehmet Aydın katılıyorsa, tesadüfler atmaya başlıyor.
Yine tesadüf buya, Abant Platformu etkinlikleri ve son sempozyum sadece Fetullah Gülen kendi resmi web sitesinde, yine Gülen’e yakılığı ile bilenen gazete, dergi, televizyonların dışında hiç haber olmuyor.
Fetullahçı yazarlar, sürecin ve projenin parçası haline gelmiştir. Türkiye’de toplumsal algıyı, art niyetli projeleri ile değiştirmek için ruhani ve ideolojik hipnotizmalık görevi bunlara kalmıştır. Öyle ki tesadüfler birbirini bırakmıyor, Zaman Gazetesi yazarı ve Genel Yayın Yönetmeni Ekrem Dumanlı, sempozyum ve genel seçimler öncesi, Alevi toplumun içine dalıp hipnoz ayetleri üfürmeye başlıyor ve ekliyor “Alevi'nin de solcusu, liberali, demokratı, sağcısı, dindarı, laikçisi vs. vardır ve olmalıdır. Böyle bir durum yoksa, tek sesli, tek renkli bir yapı söz konusudur. Ki, buna Aleviliğin izin vereceğini sanmıyorum. Çünkü insanların inanç değerinde bir paylaşım yaşaması farklı bir şey; siyasî kimlikler konusunda hizaya çekilir gibi bireysellikten koparılması bambaşka bir şey”
Özetle ifade edecek olursak bunlar bir tesadüf değil. AKP’yi iktidara taşıyan ideolojik ve tarikatçı güç, şu anda ABD ve neo liberal ekonomik politikalarla uyumlu bir çalışma içerisinde önümüzdeki seçimlere oynuyor. AKP ve Fetullahçı kesim iç içe süreci birlikte örgütlüyor. Bu süreç örgütlenirken, bir yandan Aleviliği Sünnileştirmek, diğer yandan Alevilerin haklı ve toplumsal örgütlenmelerini içten bölme için ideolojik ve örtülü destek var. Bu örtülü desteklerden nemalanmak isteyen asalak bu ülkede oldukça bol.
ABANT FLATFORMU ILIMLI İSLAM DERDİNDE, ALEVİLER EŞİTLİK VE DEMOKRASİ DERDİNDE
Söz konusu sempozyumdan, öngörüldüğü üzere beklenen sonuçlar çıktı;
“Alevilerin toplumsal sorunu yoktur, bireysel konular vardır.”
“Elhamdüllah hepimiz Türküz ve müslamınız, o zaman bu yaygara niye”.
“Alevileri Türk İslam Sentezi dairesindedir.”
“Aleviliği tanımı ancak Sünni ulema yapar.”
“Aleviliğin kitabını ancak İlahiyaçılar yazar.”
“Alevilerin ibadet yeri cami, ceme değil, namaza gider”
“Diyanet “birazcık” ihmal etmiş, Aleviliği, Diyanetin görüşü doğrultusunda tanıtacağız.”
“Alevilere de resmi bir hırka giydirmek gerek. Yoksa birileri Alevilerin aklını çalacak.”
“Allah bir Türk millet bir diyelim, çünkü milliyetçilik yükselişte.”
“Aleviler cahil, onları eğitelim”
“Alevilerin her ağızlarını açtıklarında önce iyi - doğru insan olmak lazım demeleri de doğru değildir; iyi ve doğru insan olmak için, önce Müslüman olmak gerekir.”
Sempozyumun zorla şirinleştirilen yüzünün arkasındaki asıklığın ürettiği sonuçlar bunlardır. Şimdi Alevilere bununla mutlu olun deniliyor.
Abant Platform’u Başkanı Prof. Dr. Mete Tunçay’ın “Alevilik konusu Türkiye Cumhuriyeti’nin demokratik yapısı içinde ve birey temelinde ele alınacak konulardır” diyerek açılış yapıyor. Sayın Tuncay’da iyi biliyor ki, Alevilerin asırlardır karşı karşıya olduğu katliamları, ayrımcılık uygulamalarını, yok sayılmalarını, dışlanmalarını, aşağılanmalarını, ramazan ayı boyunca tedirgin yaşadıklarını, zorunlu din derslerinde çocuklarının beyinlerinin yıkanması, bütçesinin üçte birini Alevilerin vergisiyle oluşturan Diyanetin, Alevilere yönelik asimilasyoncu uygulamalarını, “birey temelinde ele alınacak konulardır”kadar basite indirgemesi oldukça tuhaf. Madımak katliamını nasıl “bireysel temelde” ele alacağız? Yeşil kuşak projesinin müttefiki olan siyasal İslamcıların ve militarist ittifakın bu ülkeye dayattığı, 12 Eylül Anayasasındaki, Türk-İslamcı çizginin, Alevilik ve Aleviler üzerinde tahribatını, nasıl “bireysel temelde” ele alacağız? Sayın Tuncay, toplumsal sorunlar, ne zaman “bireysel konu” oldu?
Eskişehir Hacı Bektaş Veli Vakıf ve Dernek Başkanı İrfan Çetinkaya ise, “Alevilik ayrı bir din değildir. Allah’ı bir , peygamberi bir, Kitabı birdir. Ben Alevi olarak camide namaz da kıldım, Kur'an da okudum” derken, Garip Dede Dergahı’ndan Fethi Erdoğan ise, “ Alevilik’de musahiplik kurumunun Kuran’dan geldiğini ve Fecir Suresi 27 ve ve Hucurat Suresi 9. ve 10 ayetlerinden kaynaklandığını söyledi. Müslümanlar kardeştir” tespitinde bulunuyor, Cem vakfından ve aynı zamanda, Alevi Vakıfları Federasyonu Başkanı Doğan Bermek,“Türkiye’de bir Alevi sorunu yoktur ve olacağını da sanmıyorum. Türkiye'de yapay olarak Alevilik sorunu oluşturulmaya çalışılıyor. Bu ülkede sağduyu hâkimdir. Yasalarımız var ve bunlar doğru uygulandığı takdirde varolan problemler de aşılır nitekim defacto olarak sorunlar aşılmaya da başlanmıştır” diyor
Bu Alevi yöneticiler, Abant toplantısında “Alevi sorunu yok” derken, “Alevi olarak camide namaz da kıldım, Kur'an da okudum” yaranmanameleri okurken, Fettulaha yakınlığı ile bilinen haber ajansları, " yıllık hasret sona erdi" haberini servis yapıyordu. Diyanet İşleri Başkanı Ali Bardakoğlu, yanında Müftülerle, AKP’lilerle, Çanakkale'nin Tahtacı Alevilerin yaşadığı Denizgöründü köyünde caminin açılışını yapıyorlardı. Erenin yıllık “hasret” değil, yıllık özgünlüğü yok etmek, Alevileri Cemevi yerine, zorla camiye sokmak olduğunu, “hasret” diye ancak bu zihniyet pazarlayabilirdi.
Şimdi cevap arayan soru şu; Madem “Alevi sorunu yok”, madem “hepimiz Türk ve müslümanız”, “madem namaz kılar, kuran okursunuz” Çetinkaya, Bermek, Çamuroğlu, ve Erdoğan, neden böyle bir sempozyuma ihtiyaç duydunuz? Madem “sorun yok”da, neden, dernek kurdunuz? Neden Cemevi açtınız?
Sorun varsa neden çözülmedi, çözülmek istenmez ? Adına konuşmaktan geri durmadığınız Anadolu Alevi toplumuna dönük, onca acı katliamlar, inkar ve asimilasyon karşısında, neden sus pus olursunuz? Yahu siz gerçekten Alevi toplumunun insanlık, eşitlik, demokrasi ve laiklik gibi değerlere kavuşma mücadelesinin yanında mısınız yoksa karşısında mı?
ESKİ “KOMÜNİSTEN” İYİ DYP’Lİ OLAMAMIŞ, BELKİ İYİ FETULLAHÇI OLUR.
Abant Platformunun en “yüksek performans” sahibiydi. Kendini birilerine beğendirmek için, oldukça “bilimselliğini” yaranma nameler üzerine kurup ve bunu destekleyici “marketing stratejilerini” kullandı. Kimden bahsettiğimiz konusunda biraz daha ipucu vermekte fayda vardır. “ yılında çıkan ilk anarşist dergi olan kara'yı çıkaranlardan birisi. sosyalistlikten anarşistliğe, Alevilerin temsilciliğine, oradan sol liberalizme, sağ liberalizme ve sonunda kendi tabiriyle 'millici'liğe hızla iltihak ederek Türkiye'nin siyasi coğrafyasının tüm akımlarında kısa süre ikamet etmiş enteresan yazar kişi”Artık bu kişiyi tanımamak mümkün değil. Evet Reha Çamuroğlu’nda bahsediyoruz. Abant’ın “parlayan yeni yıldızı”. Çamuroğlu’nun yeni stratejisi belli oldu. Sağa ve siyasal İslamcılara kendini beğendirmek adına, geleneksel sağ siyasi kültürün kendisinde tecellisini sağlayarak, Alevi toplumunu ve değerlerini sağın ve siyasal İslamcıların ve kendisinin kişisel ihtirasları uğruna pazarlamaktır.
Abant Platformunda “yükselen yıldız” olmak için, Reha Çamuroğlu, “Türkiye'de Alevi sorunlarının çözülmesini istemeyen ve sürekli gerginlikten beslenen bir Alevi diasporasının oluştuğunu” ve “bu Alevi diasporası'nın adresi olarak Avrupa Alevi Birlikleri Federasyonu” olarak gösterip, ardından “her geçen gün Anadolu Alevileri ile kendi aralarına mesafe koyuyorlar. Çünkü bunlar çatışmadan besleniyorlar" gibi saçmalıkları, sözde bilimsel toplantının, sözde aydını kimliği ifade ediyor. Çamuroğlu, üzerinde durduğu sağcı ve gerici-siyasal İslamcı siyasi zemin üzerindeyken ve Fetullahçı bir projeden nemalanmak için, farklı bir argüman ve düşünce sahibi olması zaten beklenemezdi. Çamuroğlu, DYP’de beklediği gerçekleşemeyince, belikli seçimlerinde kendisini Fetullahçı bir platformda görücüye çıkarmış. Kendini kanıtlamak içinde, “bilimsel sempozyumda” yüzbinlerce Alevi insanın bir araya getirmiş, Alevi toplumun en saygın kurumlarının arkasında ver yansın etmiş ve kurumları “çatışmadan besleniyorlar” gibi, resmi ideolojinin ağzıyla konuşmuş. Çamuroğlu, yıllardır, bu ülkede asırladır, inkara, kıyımlara, Osmanlının zulmüne, gericiliğe, faşizme, yasaklara ve asimilasyoncu politikalara karşı mücadele eden, Alevi ulularına ve modern çağın Alevi kurumları arasında olan ABF ve AABK’na hakaret içeren sözleri, aslında Çamuroğlu’nun siyasi kimliğini ve duruşunu ele vermiştir.
Çamuroğlu bu platformda resmen, Diyanetin, Fetulahçılığın, AKP’nin ve İlahiyatın, Alevilik bakış açısının temsilciliğini yapmıştır. Çünkü bu ülkede yıllardır, siyasi iktidarların Alevilere ve Aleviliğe ilişkin yanlış bakış açısını sorgulamadan, Alevi kurumlarını sorgulamak ancak bu tür sözcülerin görevi olabilir. Çünkü Çamuroğlu’na göre, Türk İslam Sentezine ve bunun asimilasyon projeleri olan, zorunlu din derslerine itiraz etmek, Diyanetin kaldırılmasını talep etmek, Alevi köylerine zorla cami yapılmasına karşı durmak, Cemevlerini Alevilerin inanç merkezi olduğunu savunmak, “çatışmadan beslenmek” olarak görülüyor. Çamuroğlu “çatışmıyor” DYP ile uzlaşıyor. Olmadı, bu kez Fetullahçılık üzerinden Milletvekili olmak için Alevileri pazarlamak istiyor. Ya demokrasiden yana, insan yana, eşit haklar ve demokrasi için mücadele etmeyi seçeceksin, ya da serbest piyasa koşullarına uygun bilimsel pazarlamacılık yapıp, demokrasi ve eşit haklar düşmanı siyasetin önünde diz çökeceksin. Çamuroğlu ikincisini seçmiştir.
Alevi inkarının adresi olan sağcı ve siyasi İslamcı zemin üzerinden, Aleviliğin sorunlarına çözüm değil, ancak köstek olunur. Çamuroğlu, bu ülkede Madımak, Gazi, Maraş, Çorum katliamlarının varlığını “bilmediği” için, “duymadığı” için Abant platformunda bunlardan bahsedilmesini hazzetmiyor.
Metin Tarhan, “Alevilik konusu Avrupa Parlamentolarına, ilerleme raporlarına taşınmayı gerektirecek talepler içermez. Bu sorunlar kendi içimizde ve bilgilenme yoluyla aşılacak meselelerdir. Demokratik platformlarda birlikte yaşama iradesiyle sorunlarımızı aşabiliriz” demiş. Tahran 83 yıldır nerede yaşadığını belli ki karıştırmış. Galiba başka bir ülkeden bahsediyor. Her nedense Alevilerin taleplerini önemsemiyor. AB raporlarına girmeyi “gerektirecek talepler” değilmiş. Peki hangi talepler girmeli? Türban davası AİHM’de? ABD raporlarında! AB raporlarında! Buna gık çıkarmayanlar, sözkonusu Alevilerin Talepleri olunca “abartmayan hepimiz din kardeşiyiz” lügatına başvuruyor. Gündelik hayatın ayrımcı, eşitsiz, inkarcı, şiddetli soğuk yüzünü tanımaktan ve algılamaktan aciz bir “Alevi temsileyeti” olursa, tabii ki, başkasının ağzı ile konuşacaktır. Aklığını ve vicdanını başkalarına kiralazacaktır! Neyin karşılığında?
Diyanet İşleri Başkan Yardımcısı Mehmet Görmez ise, “Biz göreve geldiğimizde Diyanet İşleri Başkanlığı olarak özeleştiri yaptık ve geçmişte yapabileceğimiz fakat maalesef ihmal ettiğimiz işler olduğunu gördük. Dinleyebilirdik, toplumu karşılıklı olarak bilgilendirebilirdik ama bunlar ihmal edilmişti” meyalinde gönül alma gereği hissetmiştir. Alevilerin 83 yıllık gecikmiş özre değil, Alevilerin bunca yıl gaspedilmiş, inkar edilmiş ve yok sayılan haklarının verilmesine ihtiyacı vardır. Aleviler bu açıdan, siyasi alanda çözüm beklediği, hukuksal haklarının güvence altına alınacağı bir çözüme yönelmişken, DİB’dan hiçbir medet umması beklenemez. Çünkü DİB Sünni, ayrımcı ve Alevi toplumunu asimilasyona maruz tutan bir yaklaşıma sahip kurumdur. Alevilerin DİB hakkında iki temel talebi vardır. Birincisi DİB gibi dinsel bir kurum, çağdaş ve evrensel laiklik değerlerine karşı olduğu için kaldırılmadır. İkinci de, 83 yıldır Alevilerinden toplanıp DİB’na aktarılan vergilerin Alevi kurumlarına faiziyle geri ödenmesidir. Aleviler, ödedikleri vergilerin kendilerin ayrımcılık olarak dönmesine ve DİB üzerinde tarikatlara, şaibeli kurum olan Diyanet vakfına aktarılmasından rahatsızdır.
SONUÇ OLARAK
Alevilerin sorunlarının çözümün adresi, ABD destekli Fetullahçı platformlar, Diyanet ve Sünni ulemaların gölgesi değildir. Adres bellidir. Özgürlükçü laiklikten, eşitlikten, demokrasiden yana mücadelenin toplumsallaştırılması için örgütlenmektir. Alevi toplumunu-kimliğini ve haklarını inkar eden, asimilasyona maruz bırakan, siyasetin sağı ile İslamcıları ve onların arka bahçesindeki cemaatleri ve tarikatlarına karşı bu önemlidir. Biz İran örneğinde olduğu gibi, sözde “ortak payda”ların acı tecrübesini yaşamış bir tarihe yabancı değiliz. Eğer gerçekten bir çözüm aranıyorsa, Abant bileşenleri ABD’yi kıble kabul etmeden, kafalarını kaldırıp, Madımak katliamındaki ateşin sönmeyen ve eksilmeyen dumanın halen kebapçı salonunda kasıtlı olarak nasıl tüttürüldüğünü görüp, Madımak katliamın gerçekleştiği yerin müze olmasını ilk talep olarak dile getirsinler. İşte hodri meydan… Bu ülkede Alevilere yönelik katliamlarla yüzleşme sempozyumu düzenleyin! Bu ülkede Alevilerin asimilasyonuna dur deyin!
Turan Eser, ABF Genel Sekreteri
Türkiye’nin ilk günlük Alevi gazetesi çıkıyor
ANKARA - “Türkiye’nin ilk günlük Alevi Gazetesi” slogan&#;yla yay&#;n hayat&#;na ba&#;lamaya haz&#;rlanan Bir Yol Gazetesi, 6 Kas&#;m’dan itibaren bayilerdeki yerini alacak ve okurlar&#;yla bulu&#;acak. Ercan Karaka&#;, Necdet Saraç, Çilem Küçükkele&#;, Gülsüm Kav, Ferhat Kentel, Bilge Seçkin Çetinkaya, Alaattin Dinçer gibi isimlerin yazar kadrosunda bulundu&#;u gazetenin kurucular&#;ndan Vedat Kara, “Aleviler dünyaya evrensel de&#;erlerle bak&#;yorlar. Sadece inançsal bazdan de&#;il, insan&#;, do&#;ay&#; ve çevreyi merkeze alan yakla&#;&#;mlar&#; var. Biz de yay&#;nc&#;l&#;&#;&#;m&#;zda Alevili&#;in bu de&#;erlerinden yararlanmak istiyoruz” diye konu&#;tu.
Bir Yol Gazetesi’nin kurucular&#;ndan Vedat Kara, ka&#;&#;t krizinin oldu&#;u bir dönemde bas&#;l&#; gazete ç&#;karma karar&#;n&#; nas&#;l verdiklerini, gazetenin Alevilerin e&#;it yurtta&#;l&#;k talebine nas&#;l katk&#; sa&#;layaca&#;&#;n&#; ve gazetenin yola ç&#;k&#;&#; serüvenini Gazete Duvar’a anlatt&#;:
Türkiye’nin ilk günlük Alevi gazetesi slogan&#;yla 6 Kas&#;m’da okurlar&#;n&#;zla bulu&#;acaks&#;n&#;z. Bir Yol Gazetesi nas&#;l ortaya ç&#;kt&#;?
Uzun süre muhabirlikten ba&#;layarak gazetecilik yapt&#;m. Medyan&#;n pek çok alan&#;nda bulundum. Daha önce de haftal&#;k Alevi gazetesi ç&#;kard&#;m. Son 10 y&#;ld&#;r da Alevi yay&#;nc&#;l&#;&#;&#;n&#;n içerisindeyim. Türkiye’de gazetecili&#;in ve gazetelerin gitti&#;i nokta herkesin kayg&#;s&#;. Biz de o kayg&#;y&#; ta&#;&#;yoruz. Pek çok gazeteci arkada&#;&#;m&#;z mesle&#;ini yapamaz durumdalar, ortam ve alan yok. Bir yandan da penceresi biraz Alevilerden yana aç&#;lan, Alevilerden yana bakan bir gazete olabilir mi diye uzun süredir kafa yoruyoruz. Alevi yay&#;nc&#;l&#;&#;&#;, televizyonculukta, yay&#;nc&#;l&#;kta denendi acaba gazetecilikte de olabilir mi diye dü&#;ünüyoruz. Sadece Alevilerin kapsam&#;na hapsedece&#;imiz bir gazetecilik de yapmak istemiyoruz. Aleviler dünyaya evrensel de&#;erlerle bak&#;yorlar. Sadece inançsal bazdan de&#;il insan&#;, do&#;ay&#; ve çevreyi merkeze alan yakla&#;&#;mlar&#; var. Biz de yay&#;nc&#;l&#;&#;&#;m&#;zda Alevili&#;in bu de&#;erlerinden yararlanmak istiyoruz.
Bir Yol Gazetesi Türkiye medyas&#;nda nas&#;l bir ihtiyaca cevap olacak?
"Neden biz gazete ç&#;kar&#;yoruz" üzerine çok dü&#;ündük. Okur bizi neden alacak? Alevi yay&#;nc&#;l&#;&#;&#;n içerisinden geldi&#;im için daha çok Alevilerin ihtiyac&#; üzerinden bir gazetecilik ortaya koymay&#; dü&#;ündük. Sonras&#;nda gazetecilik meselesinde tek bir ihtiyaç üzerinden ilerlemenin çok da iyi olmad&#;&#;&#;n&#;, eksik oldu&#;unu deneyimledik. Türkiye’de medyaya bakt&#;&#;&#;m&#;zda birkaç grup görebiliyoruz. Çok satt&#;&#;&#; dü&#;ünülen ama çok satmayan merkez medyada yer alan gazetelerin iktidardan yana, onun bas&#;n bülteni gibi çal&#;&#;an bir anlay&#;&#;&#; var. Bu da okurda gazetecilik müessesine dair bir güvensizlik yaratt&#;. Muhalif gazeteler de, bunlar&#;n pek ço&#;u bizim arkada&#;lar&#;m&#;z ve bizim pek ço&#;umuz da oralarda çal&#;&#;t&#;k, daha fazla aktivist bir alandan geldi&#;imiz için dili daha ajite kullan&#;yoruz diye dü&#;ünüyorum. Kendimize burada bir özele&#;tiri yap&#;yorum. Di&#;er yap&#;lan&#;n tam tersi bir &#;eyi muhalif bir gazetecilikmi&#; gibi yapt&#;&#;&#;m&#;z&#; da dü&#;ünüyorum. Bunun da revize edilmesi gerekti&#;i gibi bir yakla&#;&#;m&#;m&#;z var. Sadece bir politik alana hapsolmadan yola devam etmek istiyoruz.
Bunlar&#; yapabilece&#;imize dair son dönemde iki olay geli&#;ti ve bu bana umut verdi. Bunlardan birisi siyasete dair. Son yap&#;lan &#;stanbul seçimleri konusunda çok ilginç bir &#;ekilde birbiriyle yan yana gelemeyen siyasetler üreten sol muhalif demokrat gruplar taban&#;n bask&#;s&#;yla farkl&#; bir siyaset ürettiler ve bu umut vericiydi. Bas&#;na dair de, bunu sizle söyle&#;i yapt&#;&#;&#;m&#;z için söylemiyorum, ben Gazete Duvar’&#;n habercilikte olu&#;turdu&#;u dili çok güzel ve gazetecilik aç&#;s&#;ndan ideal dil olarak görüyorum. Haberi yal&#;n bir biçimde veren yorumu da ayr&#; ba&#;&#;ms&#;z veren bir dil ortaya koydular. Bu da bize yolumuzda örnek olu&#;turabilecek iyi bir deneyim payla&#;&#;m&#;yd&#;. Bir &#;eyler yap&#;labiliyormu&#; diye dü&#;ündüm. Çok büyük hamasi &#;eyler söylenmeden bir &#;eyler yap&#;labilirmi&#;. Biraz buradan biz de sadece gazetecilik yapmaya çal&#;&#;an çok seslili&#;i bar&#;nd&#;rabilen, yazarlar&#;n birbiriyle ayn&#; olmak zorunda olmad&#;&#;&#;, haberi tarafs&#;z ve net verebilen, 5N 1K’y&#; unutmadan gazetecilik yapmak istiyoruz. Eksiklerimiz, hatalar&#;m&#;z olabilir böyle bir yola ç&#;kt&#;k. Ba&#;arabilirsek de kendimize ve bizden sonrakilere de yol olabilece&#;iz diye dü&#;ünüyorum.
‘SERMAYEYE YA DA GRUBA DAYALI B&#;R GAZETE ÇIKARMIYORUZ’
Döviz kurundaki art&#;&#;la gazetelerin dijitale yöneldi&#;i, ka&#;&#;d&#;n çok pahal&#; oldu&#;u bir dönemde Bir Yol Gazetesi yay&#;n hayat&#;na ba&#;l&#;yor. Bir gazete ortaya ç&#;kt&#;&#;&#;nda ak&#;llara gelen ilk sorulardan birisi “nas&#;l hayatta kalacak” oluyor. Kaynak sorununuz var m? Varsa nas&#;l a&#;may&#; dü&#;ünüyorsunuz?
Bir herhangi bir sermayeye ya da gruba dayal&#; bir gazete ç&#;karm&#;yoruz. Kendi öz gücümüze ve deneyimimize dayanan bir gazete ç&#;karmaya çal&#;&#;&#;yoruz. Pek çok insan&#;n kafas&#;nda bu soru var ve zaman içinde de konu&#;ulacakt&#;r. Mutlaka arkas&#;ndan bir güç ç&#;kaca&#;&#;n&#; dü&#;üneceklerdir ama arkam&#;zda sonradan da ç&#;kacak herhangi bir güç yok. Biz gazetecilik yapmak isteyen ve bu alanda deneyim kazanan kurucu grubuz. Bizler do&#;ru ve iyi gazete yap&#;ld&#;&#;&#;nda okunabilir oldu&#;unu dü&#;ünüyor, satabilir oldu&#;unu öngörüyoruz. Gazete ç&#;karmak için sermaye gereklidir, olmazsa yapamazs&#;n&#;z &#;eklindeki yarg&#;lar, gazetecili&#;i tükenme noktas&#;na getiren kal&#;p yarg&#;lard&#;r. &#;yi gazetecilik yapt&#;&#;&#;n&#;zda, okura ula&#;t&#;&#;&#;n&#;zda, i&#;letmesini becerdi&#;inizde mümkün olaca&#;&#;n&#; dü&#;ünüyoruz.
Bir Yol Gazetesi kurucular&#;ndan Vedat Kara
‘KANONUN FARKLI B&#;R ENSTRÜMANI OLMAK &#;ST&#;YORUZ’
Gazete Alevilerin e&#;it yurtta&#;l&#;k talebine nas&#;l bir ses olacak?
Bütün hak ve kimlik mücadeleleri için siyasal bilimler aç&#;s&#;ndan kanon benzetmesi yap&#;l&#;r. Kanon benzetmesi müzikte çok seslili&#;i, farkl&#; enstrümanlar&#; kullan&#;l&#;r. Alevilik hak mücadelesi dedi&#;imiz zaman da bunu tekil bir alana hapsedemeyiz. Cemevlerinin orada Alevilerin erkan&#; olarak duruyor olmas&#; da Alevi hak mücadelesinin bir parças&#;d&#;r. Alevi sanatç&#;lar&#;n&#;n okuduklar&#; nefesler çald&#;klar&#; ba&#;lama da bir hak mücadelesinin parças&#;d&#;r. Alevi televizyonculu&#;u da Alevi akademisyenleri de bunun bir parças&#;d&#;r. Biz de bu kanonun farkl&#; bir enstrüman&#; olmak istiyoruz. Alevili&#;in modern ve ça&#;da&#; bir yüzü var. Biz bu gazetede bütün insanlara ve kimliklere e&#;it bir biçimde dokunan, Alevilerin insan ve do&#;a sevgisini yans&#;tan, çat&#;&#;ma kültüründen beslenmeyip bundan da yararlanan ve bunlar&#; hayata geçirerek toplumsal bar&#;&#; katmanlar&#;na dokunaca&#;&#;m&#;z&#; dü&#;ünüyoruz. Ayr&#;ca bütün bunlar&#; yapabiliyor olmam&#;z da Aleviler ve Alevilik aç&#;s&#;ndan e&#;it hak mücadelesinde güçlü bir enstrüman oldu&#;una inan&#;yorum.
'&#;NSANI MERKEZE ALAN YEN&#; B&#;R MODEL'
Okurlar hangi yazarlarla gazeteniz arac&#;l&#;&#;&#;yla bulu&#;acak? &#;stanbul d&#;&#;&#;nda Ankara ya da di&#;er kentlerde de muhabirleriniz olacak m&#;?
Yazarlar&#;m&#;z farkl&#; alanlardan. Alevi camias&#;n&#;n çok iyi tan&#;d&#;&#;&#; yazarlar&#;m&#;z var. Necdet Saraç, Hakan Öztürk, Gülsüm Kav, Eren Aksoyo&#;lu, Alaattin Dinçer, Ercan Karaka&#;, Çilem Küçükkele&#; ve Ferhat Kentel gibi yazarlar&#;m&#;z var. Bunlar&#;n ço&#;u siyasal olarak da muhalif kesimin farkl&#; noktalar&#;nda olan insanlar. CHP’de, HDP’de, ba&#;&#;ms&#;z olarak siyaset yapan yazarlar&#;m&#;z da var. Biz bu isimlerin diyalog dilinin toplumsal anlamda örnek olu&#;turmas&#;n&#; istiyoruz. Bu arkada&#;lar&#;m&#;z&#;n hepsi birbirlerinin fikirlerine kat&#;lan isimler de&#;il ama biz çok seslili&#;i de gazetede vermek istiyoruz. Çal&#;&#;ma sistemi olarak, hem &#;stanbul, Ankara ve &#;zmir’de ilgili yerlerimiz olacak ama biz çal&#;&#;malar&#;m&#;z&#;n bütününü hakim gazetelerin yapt&#;&#;&#; gibi ofise dayal&#; bir sistemle çözmüyoruz. &#;nsan merkezli yeni bir model deniyoruz. Okurumuzun içerisinde olan bir yap&#;lanmam&#;z olacak. Ka&#;&#;t bask&#;da gelene&#;i nas&#;l takip ediyorsak çal&#;&#;ma sisteminde ise yenilikçiyiz. Zaman içerisinde bunun detaylar&#; görülecek. Yazarlar&#;m&#;z, editörlerimiz kadrolu olarak bizimle olacaklar. Bütün çal&#;&#;anlar&#;m&#;z&#;n çal&#;&#;ma ko&#;ullar&#;n&#; ve haklar&#;n&#; planlayarak yola girdik. Yazarlar&#;m&#;z gönüllü yazarlar&#;m&#;z de&#;il, bütün yazarlar&#;m&#;za bir telif ödüyoruz.
‘ALEV&#; GAZETES&#; DEY&#;NCE &#;NSANLAR CAM TAVAN OLU&#;TURUYOR’
Bu a&#;amada önyarg&#;larla kar&#;&#;la&#;t&#;n&#;z m&#;? Olas&#; okurlar&#;n&#;za bir ça&#;r&#;n&#;z var m&#;?
Toplumun çok okur yazar olmayan kitlelerinden tutun, sanatsal camiaya kadar o kadar çok kamplara al&#;&#;t&#;k ve ön yarg&#;lar&#;m&#;z var ki. &#;lk tan&#;t&#;m&#;m&#;z yay&#;nland&#;&#;&#;nda alt&#;ndaki yorumlardan i&#;imizin ne kadar zor oldu&#;unu anlayabiliyoruz. Biraz belki kal&#;p yarg&#;lar&#; a&#;an, sevgi ve bar&#;&#; diline f&#;rsat tan&#;yan bir yerden bizi takip ederlerse bence gazete aç&#;s&#;ndan de&#;il Türkiye aç&#;s&#;ndan bir &#;eylere katk&#; sa&#;layabiliriz. Çok kavgalar ettik, belki mücadele etmemiz konular var ama bunlar&#;n birbirimizle olmad&#;&#;&#;n&#; dü&#;ünüyorum. Bizim kadar okurun da gayret etmesini istiyorum. Alevi gazetesi deyince insanlar inan&#;lmaz bir cam tavan olu&#;turuyor. Bunu Alevisi de Sünnisi de ba&#;ka inançtan olan da yap&#;yor. Toplumla etkile&#;erek iyi bir gazetecili&#;i ba&#;arabilmenin bu i&#;i dert edinen herkes aç&#;s&#;ndan da önemli oldu&#;unu dü&#;ünüyorum.
SEDAT BOZKURT
Ağustos ayının 16’sında her yıl geleneksel olarak yapılan Hacı Bektaş-ı Veli anma törenleri gerçekleştirilecek. Yine geleneksel olarak devleti temsilen de bir bakan gelecek, içinde Aleviliğe vurgu yapan cümleler kuracak ve gidecek. Devletin Alevilik ile ilgisi bu kadardır; her yıl Hacı Bektaş-ı Veli törenlerine katılarak bir görevlisinin konuşma yapması kadar yani…
Geçtiğimiz günlerde İzmir’den gelen ve hemen “meczup” olarak nitelendirilen birisi Ankara’da 45 dakika içinde bir cemevi ve iki Alevi kurumuna saldırdı, hem de Alevilerin bir kutsalı olan Muharrem ayında. Kars’ta doğmuş İzmir’de yaşanan 24 yaşındaki saldırgan, saldırıyı "İlahi bir güç tarafından içinden gelen bir emir ile yaptığını” belirtmiş ilk ifadesinde. Bu tür ifadelere alışığız aslında. Başka ne diyecekti ki? Bu ülkenin en ünlü "meczubu” Mehmet Ali Ağca’dır -ki kendini Mesih ilan ettiğini biliyoruz- yıllarca cezaevinde yatmasına karşın Papa’yı neden vurduğunu, gazeteci Abdi İpekçi’yi neden öldürdüğünü, çok iyi korunan cezaevinden asker kıyafetleri ile neden kaçırıldığını bilmiyoruz. Çünkü "meczup” olduğu için kendisi de anlatmıyor. Turgut Özal’a suikast düzenleyen Kartal Demirağ’a da aynı teşhis konulmuştu hatırlayalım. Örnekleri arttırmak mümkün…
Ve muhtelif meselelerde olduğu gibi Alevi meselesini de geleneksel olarak bir olay üzerinden tartışıp konuştuk. Belki biraz daha konuşacağız, bir sonraki olaya kadar. Bu iktidarın çok sevdiği cümleyi de onlardan önce burada hatta onlar için kuralım:
Zamanlaması manidar!
10 ay sonra cumhurbaşkanlığı ve milletvekili seçimleri var. Bu seçimler için mesele bugünden ısıtılıyor, yavaş yavaş gündeme mi getiriliyor yoksa aşındırılıyor mu? Başka bir zaman diliminde malzeme olarak kullanılmasının önüne mi geçiliyor? Sorular çok… İktidar medyası bu konun üzerine biraz da abartılı gitti, bu ilginç. Daha ilginci ise İçişleri Bakanı Süleyman Soylu’nun çıtayı hayli yüksek tutan açıklamasında:
"Bu tür olaylarda hep kendini deliliğe verenler ortaya çıkıyor. Bu deliler, ben 10 yıldır Ankara'dayım 10 yılda Ankara'da bu 3 adrese bir saatte gidemem, nasıl oluyor da İzmir'den geliyor da veya Eskişehir'den geçiyor Ankara'ya, 3 saatte, bunu yapıyor? Tekrar söylüyorum eski Türkiye'nin ayak izleridir. Zaten yargı bir karar verdi, bir tutuklama, iki de ev hapsi verdi, bu soruşturmanın bittiği anlamına gelmiyor."
Burada bir tespit yapmak gerekiyor. Soylu partisi ile bu meselede ayrışıyor. AKP seçim döneminde öyle ya da böyle Alevileri politik olarak karşısına almaya hazırlanırken Soylu bir danışmanını da devreye sokarak Alevileri yanına hatta arkasına almaya çalışıyor. Danışmanı cemevlerini teker teker gezerek acil ihtiyaçlarını hemen orada çözmeye çalışıyor. Bu konuda bir hayli de yol almış gözüküyorlar. Cemevlerine yapılan bir katkının Alevilerin AKP’ye ya da muhafazakâr siyasete bakışını değiştirmeyeceğini en iyi Soylu bilir. Bunun nedenlerini biraz da devlet içinde tekrar kendisine güç ve alan yaratmaya çalışan yapılarda mı aramak lazım bilemedim. İzlemek lazım çünkü “eski Türkiye’nin ayak izleri” diyor Soylu
ALEVİ MESELESİ VAR MI YOK MU?
Türkiye’deki meseleleri tarihsel bağlamından koparmadan tartışmak zorundasınız. Bunu yapmadığınız zaman neden sonuç ilişkisi kuramıyor ve meseleyi çözmeyi bir kenara bırakın kavrayamıyorsunuz bile. Kürt meselesi de böyledir, Alevi meselesi de.
Alevi meselesi aslında Aleviler açısından yoktur, devlet açısından vardır. Burada da aynen Kürt meselesinde olduğu gibi sorunun tarifi ve çözüm önerileri konusunda çok farklı görüşler var. Hatta Aleviliğin bizzat kendisinin tanımında bile çok farklı düşünceler var. Bu tartışmalar, Aleviler dışındaki kimseyi ilgilendirmez. Kendi içlerinde bu tartışmaları yaparlar, farklı tariflere göre örgütlenir ve ona uygun yaşarlar. Demokrasi, laiklik bunu gerektirir. Devlet buna Alevilerden herhangi bir talep gelmedikçe müdahil olamaz, olmamalı. Alevilerin farklı grupları arasında da ayrım yapamaz yapmamalı, hepsi ile aynı mesafesini korumalıdır.
Muhafazakâr siyasetin iktidardaki 20 yıllık pratiği muhteşem bir turnusol kâğıdıdır. Muhalefette söylediklerinin tam tersini yaptıkları bir pratiktir bu ve tarihsel olarak tüm siyasetin ibret alacağı dönem olarak kayıtlara geçirilerek okullarda ders olarak okutulmalıdır. Yoksa bu pratikte gördüğümüz “muhafazakâr siyaset” gelecek kuşaklar için çok sıkıntılı olabilir. Öğrenmeleri lazım. AKP’nin içinden çıktığı Millî Görüş’ün muhalefetteyken devlete en önemli eleştirisi Diyanet aracılığıyla inançlarının özellikle kendi inançlarının tarif etmesiydi. Şimdi Diyanet kendi siyasetlerinin bir uygulama aracı haline geldiği için oradan sürekli Alevilere bir inanç tarif ediliyor. Diyanetin kapatılmasını isteyenler bugün Diyaneti siyasetlerinin her alanında bulunduruyorlar. Bu sadece küçük bir örnek. (Bu arada bence de Diyanet kapatılsın oraya ayrılan bütçe üniversitelere aktarılsın.)
Devletin de AKP’nin de Alevilere bakışı hep sıkıntılıydı. Örneğin 3’üncü köprünün adı, niye Yavuz Sultan Selim? Başka bir tarihsel kişilik bulunamadı mı? Burada da ince bir Erdoğan siyaseti var. Bu işleri çok sevmesine karşın köprünün adını kendi açıklamadı dönemin Cumhurbaşkanı Abdullah Gül’e açıklattı. Tepkiler de Erdoğan’a değil Gül’e yöneldi. Oysa Gül’e, köprünün adı bizzat Erdoğan tarafından belirlenerek, açıklamasından belki de bir saat önce bildirilmişti. Bundan duyduğu rahatsızlığı Gül, köprünün adını açıkladıktan sonra gittiği Türkmenistan seyahatinde soru üzerine gazetecilerle de paylaşmıştı.
AKP’NİN ALEVİ AÇILIMI
Erdoğan’ın meselelere politik olarak nasıl yaklaştığının bir başka örneği ise Alevi açılımıdır. Devlet Bakanı Faruk Çelik tarafından başlatılan ve yürütülen süreç, devletin bugüne kadar Aleviler için Alevilerle birlikte yaptığı en geniş kapsamlı ve katılımlı süreçtir. Bütün eksiklerine karşın 6 çalıştay çok geniş katılımlarla yapılmış ve ciddi bir aşama kaydedilmişti. Maraş Katliamında adı geçen eski BBP milletvekili Ökkeş Şendiller’in çalıştaya davet edilmesi gibi çok vahim hatalar yapılmış olsa bile Faruk Çelik bu süreci yürütürken katılımcılara ve Alevilere güven vermiştir. En azından samimi bulunmuştur.
Süreç çok zor ilerledi, bürokrasi devlet, Diyanet her aşamasında sürece direndi. Alevilerin içindeki ayrımların fazlalığı ve keskinliği de süreç açısından en önemli engeldi. Kısmen de olsa devlet içinde Alevilerin yol alabilecekleri bir noktaya geldi mesele, en azından devlet böyle bir meselenin varlığının altını kocaman çizecekti. Ama olmadı.
Faruk Çelik’i genelkurmay başkanının altında yer alan üst düzey bir komutan ziyaret etti ve bu meseleyle çok fazla ilgilenmemeleri gerektiğini o dönemin alışılmış “devlet” diliyle anlattı. Devlete göre bazı meselelere hiç el atılmaması gerekiyordu ve onlardan birisi de Alevi meselesiydi. Nitekim MGK’nın Tuncer Kılıç döneminde kapsamlı bir Alevi araştırması yaptığı da biliniyordu. Açılım süreci sıkıntıya girmişti. Konu Erdoğan’ın önüne geldi, daha önceki hükümetlerin bu meseleye el atmamış olmalarının bir nedeni olacağını belirtti ve Alevi açılım süreci sonuçlanmadan bitti.
2 Temmuz Sivas katliamının yaşandığı Madımak Oteli'nde kebapçı açılmıştı. Herkes bunun yanlış olduğunu belirtiyordu. Ertuğrul Günay, Kültür Bakanı oldu ilk olarak bu meseleye el attı. Günay bu konuda cesurdu. Devlet adına Sivas katliamı nedeniyle de açık toplantılarda özür dilemişti. Erdoğan’a da bu meselenin çözülmesini önerdiğinde tam destek aldı. Alevi açılım sürecinin bir parçası olarak bütçelendirildi, otel sahibinin gözünü bürüyen para hırsı da aşıldı ve otel kamuya geçti. Günay orayı utanç müzesi yapıp içini unutulmaması gereken acılarla dolduracaktı ama o da olmadı. Erdoğan oteli valiye teslim etti, Ertuğrul Günay’a değil. Madımak Oteli müze olmadı kültür merkezi oldu. Katledilen 33 aydının adı ile birlikte hayatını kaybeden 2 otel çalışanının yanına 2 de ölen saldırganın adı eklenerek 37 kişinin adının yer aldığı bir liste sergilenmeye başlandı.
ALEVİLİ TOPLUM ALEVİSİZ DEVLET
Bugün devlet kadrolarının üst yönetiminde Alevi görmezsiniz. Vali, rektör yoktur. TSK dahil devletin diğer kurumlarında var mı, bilemiyoruz. Devlet içinde sakıncalı bulunduğu için saklanması gereken bir kimlik haline geldi Alevilik. Sadece saklanması gereken mi? Hayır, aynı zamanda kaygı duyulması gereken bir kimlik. Yozgat Bahadın Kültür Festivali’ne katıldım geçen gün. Acı bir hatırlatma ile Alevi meselesinin çok ağır bir dönem yaşadığına tanıklık yaptım. Katı muhafazakar bir kent olan Yozgat’ın küçük kasabası Bahadın’da yaşayan Aleviler hala bir gün kalabalık bir IŞİD benzeri grubun gelerek kendilerini katledeceğinden korkuyorlar. Hatta 15 Temmuz gecesinden sonra Bahadınlılar bizzat böyle bir risk olabilir diye uyarılmışlar belediye başkanları aracılığıyla.
Şimdi başa dönüp düşünelim, saldırıya uğrayan mekanlar cemevleri değil, camiler olsaydı ne olurdu? Yaşı yetenlerin hemen aklına Maraş geldi. Tarihsel travmaları hatırlatmak değil niyetim, sadece Alevilerdeki o muhteşem olgunluğun altını çizmek istiyorum. Okuma hakkı elinden alınan türbanlıların yaşadığı mağduriyet üzerine bir iktidar inşa edenlere ve sürekli bunu tekrarlayanlara bu olgunluğun büyük bir örnek olmasını isterim. Yakıldılar, katledildiler, kıyıma uğradılar, dışlandılar ama bunların hiçbirinden “yararlanmak niyetiyle” bir mağduriyet öyküsü çıkarmadılar…
