Pop Rap Müzikler

Rap, Hip-Hop kültürünün içindeki başlıca dört elementten biri (Rap, DJ’lik, breakdance ve graffiti). Rap’in “Rhytm And Poem” (Ritim ve Şiir ya da Ritmik Şiir) veya “Rhytmic African Poetry” (Ritmik Afrika Şiiri) sözcüklerinin kısaltması olduğu görüşü yaygın olsa da aslında rap kelimesi, İngilizce sözlük anlamı olarak “ağır eleştiri” anlamına gelir.

Rap, sözlerin müziğin tempo ve ritmine uyarlanarak söylendiği bir yapıdır. Rap yıllar boyunca değişim geçirmiş ve rap içinde çeşitli alt türler oluşmaktadır. (Gangsta, g-funk vb.)

Tarihi

Kökeni 1970’lerde özellikle Afrika kökenli insanların yaşadığı Amerika’nın kenar mahallelerine, bir diğer deyişle gettolara dayannır. Kültürel kökeni Amerika’da olmasına karşın, bilinen ilk rap parçası İtalyan Adriano Celentano’nun söylediği Prisencolinensinainciusol şarkısıdır.

MC’lik

Rap çoğunlukla hızlı bir ritimle söylenmektedir. Bu şekilde müziğin temposuna uygun olarak kafiyeli kelimelerden oluşan sözler söylemek de MC’lik olarak adlandırılır. MC’nin açılımı olarak Master of Ceremonies (Seremoni Ustası), Microphone Control ya da Mic Check (Mikrofon Kontrol) gibi terimler söylenebilir. Rap terimi 1979 yılında keşfedilen iki kayıt sayesinde Hip-Hop ile özdeşleşmiştir. Bunlardan ilki King Tim III’nin Personality Jock’u Hip-Hop’un bilinen ilk kaydı olarak tarihe geçmiştir.

Pop müzik

Henüz 20'li yaşlarında olanlar 'durum'un çok net farkında olmasa da yavaştan 30'larına gelmiş 90'lar çocukları artık dünyanın kaç bucak olduğunu yavaştan idrak etmeye başlamış durumda. Dünyanın bir dönüşüm/değişim sahnesi barındırdığını, asla ve asla hiçbir şeyin aynı kalamadığını, kalamayacağını ufak bir doğa gözlemiyle bile anlamak mümkünken bu kadim gerçeği göremeyişimiz ancak ve ancak fazlasıyla toy olmamızla açıklanabilir. Her önceki kuşağın bir sonrakini 'toy' olmakla neredeyse suçladığı bu muazzam akışta daha önce denenmemişi deneyenler, uyumlu bir nitelik/nicelik birlikteliği yakalayanlar doğal olarak adından sıklıkla bahsettirebiliyor. Bir yazıda, bir heykelde, bir şarkıda, bir resimde, bir kitapta, bir filmde ya da bir dizide bu 'görece yeni' sentezi gördüğümüzde elbette heyecanlanmamızın sebebi tam da bu yüzden. Üreten aslında dünyayı baştan fethetmediğinin farkında olsa da bir kısım için 'yeni' bir bakış açısı kazandırma gayretinde. Fikrinde yeterince ısrarcı olduğunda ise doğal olarak başarı da kaçınılmaz oluyor. Bütün bu cümlelerin son dönemin fenomen şarkılarından Ate'nin 'Diğer Yarım'ıyla doğrudan bir ilgisi var.

Rap tıpkı rock ve pop gibi ölmez, en fazla ana akımdan uzaklaşır

Genç dinleyici için önemli bir kaçış ve çıkış noktası olan trap esintili rap müzik, çağa old school rap'e göre bir tık daha uyumlu haliyle elbette 2000'lerin alternatif rock sahnesine benzer bir şekilde damardan yürümüştü. Nasıl Y kuşağının 80'ler sonu 90'lar ortaları temsilcileri için bir alternatif rock şarkısı olabildiğince damar ve yerden göğe bir haldeyse işte o etkiyi Y kuşağı bireyler idrak edemese de rap, modernize altyapısı ve sözel bazda biraz daha eğlenceli olabilmesiyle sosyal medyayla büyüyen mizah arayışındaki gençliğin damarını eline almış ve her ülkeden bir büyük rap yıldız patlamıştı. Beat ya da sample kadar sözlerin de ön planda olduğu, hatta söyleminin tüm şarkının genel havasına baktığımızda daha baskın olduğunu gördüğümüz bu trap esintili rap şarkılar aslında sözel bazda yerele hitap etse de müziğin evrenselliği ile enteresan resmi single liste başarıları yakalamıştı. Ancak her dönemin bir sonu var. Rap için "Bitti" demek anlamsız. Rap tıpkı rock gibi pop gibi bitmez, bitemez. İsyan güçlü bir duygu. Mizah da keza. Revize edilmiş ve güncellenmiş bir rap müzik elbette en fazla ana akımdan uzaklaşabilir ama bitmesi söz konusu değil. Giderek daha çok şekil değiştirdiğini gözlemlediğimiz bu arenada son dönemde dikkat çekici bir iş olarak karşımıza çıkan Ate'nin 'Diğer Yarım'ı aslında geleceğe dair de önemli bir örnek.

Pop-rock-rap üçlüsü bir araya geldiğinde çıkan tablo nefis

Ate, 'Diğer Yarım'da muazzam bir atmosfer yakalamayı başarmış. "Bilirim annem"li sözleriyle, "Tam gecenin köründe"yle başlayan akılda kalıcı nakaratıyla, elektropop temposu ve rock tınısıyla adeta birçok türün sentezini bir araya getirmiş. Oldukça dikkat çekici. Daha önce Willow'un The Anxiety grubunun 'Meet Me At Our Spot'la uygulanan rock-pop-rap birleşmesinin ne denli kıymetli sonuçlar çıkartabileceğini hatırlıyoruz. Keza Anıl Piyancı & Zeynep Bastık ikilisinin ilk 'Bırakman Doğru Mu?' şarkıları da '3 büyük tür' arasında bir denge yakalandığında ne kadar keyifli ve 'yeni' bir şey çıktığını bizlere kanıtlamıştı. Yerel ya da evrensel, pop-rock-rap bir araya geldiğinde, ancak pop'un pop gibi, rock'ın rock gibi, rap'in de rap gibi olmadan, ortak bir şekilde eriyebildiklerinde gerçekten heyecan verici bir sound çıkıyor ortaya. Henüz iyi örnekleriyle nadir karşılaşabiliyoruz. Bu noktada İngiliz ikili Nova Twins'in 'Cleopatra' şarkısını muhakkak keşfetmeliyiz diye düşünüyorum. Elektropop tını eşliğinde rap yürüyüşüyle ve rock keskinliğiyle oldukça heyecan verici bir şarkıya imza atmıştı ikili. Her ne kadar 'Cleopatra' BBC Radio 1'da rotasyona girse de grup henüz 'Sound Of...' anketinde kısa listeye kalamadı fakat bir güçlü devam şarkısıyla bunu artık başaracaklarına inanıyorum. Ate'nin 'Diğer Yarım'da yaptığı şey ise elbette bir devamlılık gerektiriyor. Bu devamlılığı yakalayabildiği takdirde ve kendi stilini bu temel üzerine inşa ettiğinde yalnızca Türkiye'de önemli bir müzikal boşluğu doldurmayacak aynı zamanda yeni üretimlere de bir ışık olacak. Ate'ye inanmak istiyorum.

twitter.com/mayksisman
instagram.com/mayksisman
youtube.com/mayksisman
[email protected]