Abd Ozgurluk Heykelini Kim Hediye Etti
AMERİKA'NIN TURİZM İKONU ÖZGÜRLÜK HEYKELİ HAKKINDA HİÇ BİLİNMEYENLERİ SİZLER İÇİN DERLEDİK!
Özgürlük Heykeli 1884 yılında Fransa’da tamamlanmış ve 1885 yılında 350 parçaya bölünerek 214 sandık içinde New York Limanına ulaştırılmıştır. Sandık içindeki parçalar 4 ay içinde kaidenin üzerinde yeniden birleştirilmiştir. Anıtın açılışı 28 Ekim 1886 tarihinde büyük bir tören ve binlerce seyircinin katılımı ile açılışı gerçekleştirilmiştir.
Özgürlük Heykelin Hikayesi
Özgürlük Heykeli Amerika Birleşik Devletleri’nin kuruluşunun 100. Yılında Fransa tarafından Amerika Birleşik Devletleri’ne hediye edilmiştir.Bakır ve çelikten oluşan heykelin sağ elinde bir meşale, sol elinde ise bir hitabe tutmaktadır.Heykelin tableti üstünde bağımsızlık bildirgesinin tarihi (4 Temmuz 1776) yazılıdır.
Heykelin başındaki tacın 7 sivri ucu 7 kıtayı ve 7 denizi simgelemektedir.Heykelin yüksekliği kaidesi ile beraber 93 metredir.Heykelin meşale tutan sağ elinin yüksekliği 13 metre, heykelin baş genişliği 2 metre, baş yüksekliği ise tacı ile birlikte 5 metredir. Özgürlük Anıtının HeykeltıraşıFrédéric-Auguste Bartholdi, tasarımcısı ise Eyfel Kulesi'ni de tasarlayan Gustave Eiffel'dir. Ünlü Fransız heykel tıraş Özgürlük Anıtı üzerinde 21 yıldan fazla çalışmıştır.
Bir kadın heykeli olan Özgürlük Heykeli’ne modellik yapan kişinin kim olduğu ile ilgili net bir bilgi bulunmamakla birlikte çeşitli rivayetler ortaya atılmıştır.Bir rivayete göre Heykele, HeykeltıraşFrédéric-Auguste Bartholdi’nin Annesinin modellik yaptığı, bir diğer rivayete göre ise Singer dikiş makinelerinin kurucusu Isaac Singer’ın eşi Isabelle Eugenie Boyer’in modellik yaptığı ileri sürülmektedir.
Özgürlük Heykeli Osmanlı İmparatorluğu için yapılmıştı !
Heykel, Süveyş Kanalı’nın Akdeniz’e açıldığı yere dikilmek üzere Mısır Hidivi Said Paşa’nın siparişi üzerine yapılmış ve masraflarının bir kısmı Osmanlı Padişahı Sultan Abdülaziz tarafından karşılanmıştır.Sipariş edilen heykel tamamlanmış ancak böylesine büyük bir kadın heykelinin Mısır’a dikilmesinin Müslüman halkta rahatsızlık yaratacağı endişesiyle projeden vazgeçilmiştir. Daha sonra Fransa’da bir depoya kaldırılan heykel restore edilerek 1884’te ABD’ye hediye edilmiştir.
Özgürlük Heykeli’ne nasıl gidilir?
Özgür Heykelini ziyaret etmek istiyorsanız biletlerinizi önceden almanızı tavsiye ederiz. Özgürlük Heykeli New York’un Manhattan Adasına birkaç mil uzaklıktaki Liberty Adasında bulunmaktadır. Liberty Adasına tekneler ile gidilmektedir.Tekneler, Manhattan’ın güneyinde bulunan Battery Park’tan ve New Jersey’deki Liberty State Park’tan kalkmaktadır.
Amerika Birleşik Devletleri seyahatinizde Özgürlük Heykeli’ni mutlaka ziyaret etmelisiniz !
Özgürlük Heykeli
Özgürlük Heykeli (İngilizce: Statue of Liberty) ya da resmî adıyla Dünyayı Aydınlatan Özgürlük, ABD'nin New York şehrindeki Liberty (Özgürlük) adası üzerinde, inşa edildiği 1886 yılından bu yana Amerika'nın simgesi olan anıtsal heykeli ve gözlem kulesidir. Dünyanın en tanınan anıtlarından biridir.
Bakırdan yapılan Özgürlük Heykeli, Fransa tarafından kuruluşunun 100. yılı nedeniyle ABD'ye hediye edilmiştir. 1884-1886 yılları arasında inşa edilmiştir. ABD'nin New York şehrindeki Özgürlük Adası'nda yer alır.[1]
Heykel, sağ elinde bir meşale, sol elinde ise bir kitabe tutar. Tabletin üstünde 4 Temmuz 1776 tarihi (Bağımsızlık Bildirgesi'nin tarihi) yazılıdır. Heykelin başındaki taç'ın 7 sivri ucu 7 kıtayı veya 7 denizi simgeler. Heykelin yüksekliği 46 metre, kaidesi ile beraber 93 metredir. Ziyaretçiler heykelin içinden meşaleye kadar 168 basamaklı bir merdivenden çıkabilirler. Heykelin meşale tutan sağ elinin yüksekliği 13 metredir. Meşalenin etrafındaki dehlizde 15 kişi bir arada dolaşabilir. Heykelin başının genişliği 2 metre, yüksekliği ise tacı ile birlikte 5 metredir.
Özgürlük Heykeli, ziyaretçilere açıktır. Ziyaret etmek isteyenler adaya bir feribotla ulaşırlar, merdivenleri tırmanarak meşaleye çıkabilir ve New York limanını seyredebilirler.
Heykele Singer dikiş makinelerinin kurucusu Isaac Singer'ın dul eşi Isabelle Eugenie Boyer modellik etmiştir. Özgürlük Heykeli 1884 yılında Fransa'da tamamlandıktan 1 yıl sonra 350 parçaya bölünüp 214 sandık içinde New York limanına ulaştırılmıştır. Parçalar, 4 ay içinde kaidenin üzerinde yeniden birleştirilmiş ve 28 Ekim 1886 tarihinde binlerce izleyicinin önünde açılışı gerçekleşmiştir.
Özgürlük Heykeli, 1984'ten beri UNESCO'nun Dünya Kültür Mirası Listesi'nde yer almaktadır. Heykelin daha küçük boyutlarda bir kopyası Paris'tedir ve Atlas Okyanusu'na doğru bakar. Dünyanın başka çeşitli yerlerinde de (Osaka, Priştine, Pekin, Nevada, Güney Dakota, Bordeaux, Poitiers gibi) küçük kopyaları bulunmaktadır.
Sultan Abdülaziz tarafından yaptırıldığı iddiası[değiştir Özgürlük Heykeli nerede. Amerika'ya Özgürlük Anıtı'nı kim verdi: tarih ve ilginç gerçekler
129 yaşında, Özgürlük Heykeli, sakinleştirici yaşlı bir kadından daha fazlasıdır. Özgürlüğün, gücün ve sonsuz gençliğin bu vücut bulmuş hali, sayısız gurbetçi nesiller için bir umut kaynağı ve tüm Amerikalılar için bir gurur kaynağı olmuştur. Ama hala sevgiyle Miss Liberty olarak adlandırılan ve Bağımsızlık Bildirgesi'nin yüzüncü yılı şerefine Fransa'dan Amerika Birleşik Devletleri'ne cömert bir hediye olan heykel, Fransız-Amerikan dostluğunun bir simgesi. Son olarak, bu "demir kadın" dünyanın en büyük heykeli - ayaklardan 46 metreye kadar. en yüksek nokta, 93 metre kaideli.
Özgürlük Anıtı'nı yaratma fikri 1865'te bir akşam Paris'te tarihçi Edouard Lefebvre de Laboulay'ın moda salonunda doğdu. 1876'da Bağımsızlık Bildirgesi'nin ilanının yüzüncü yılı şerefine bu anıtın Amerika Birleşik Devletleri'ne bağışlanmasını öneren oydu. Fransız-Amerikan dostluğunun simgesi olan Dünyayı Aydınlatma Özgürlüğü, III. Napolyon'un otokratik yönetiminin baskısı altında inleyen Fransız aydınlarının liberal özlemlerinin de bir ifadesi olacaktı.
O akşam Labulaya'daki konuklar arasında o zamanlar 31 yaşında olan yetenekli genç heykeltıraş Frederic-Auguste Bartholdi de vardı. Bu fikre kapılarak, yaşamının 20 yıldan fazlasını buna adayacağını henüz bilmeden bu projeyi yürütmek için gönüllü oldu.
Bartholdi, bu devasa tasarımı gerçekleştirmek için ilham almak için Mısır ve İtalyan heykellerine ve Rodos kulağının rekonstrüksiyonuna başvurur. Düzenin bir çizimini yaptıktan sonra, heykelin prototipi haline gelen 11 metre yüksekliğinde bir alçı model oluşturmaya başladı.
Heykeltıraşın Montparnasse'deki Paris'teki atölyesinde, onlarca işçi onun önderliğinde dev heykeli inşa etmeye başladı. Ünlü kulesini henüz yaratmamış olan mühendis Gustave Eiffel, Bartholdi'nin bu parçanın metal bağlantılarını tasarlamasına yardım etti.
Gerçek boyutlu heykel, orijinal modelin orantılarını yeniden üreten bloklardan yapılmıştır. Bu sıva parçaları ahşap kaplama ile kaplandı, burada bakır levhalar daha sonra birbirine bağlandı, bu da birlikte heykelin kabuğunu veya "derisini" oluşturdu. 7.000.000'den fazla modern avroya eşdeğer olan gerekli fonlar, piyangolar ve 100.000'den fazla kişinin katıldığı ulusal bir bağış toplama kampanyası yoluyla toplandı. Bu arada Bartholdi, ünlü Belfort Aslanı da dahil olmak üzere her türlü resmi emri umuyordu. Ancak mali zorluklar göz önüne alındığında, heykeltıraşın şaşkın komşularının heykelin Paris'in çatılarının üzerinde ne kadar yavaş yükseldiğini görebildikleri 1884 yılına kadar beklemek gerekiyordu.
Ama yine de "Bayan Liberty" için bir kaide inşa etmek zorunda kaldı ve bu nedenle bu 250.000 doları bulmak zorunda kaldı. Amerika Birleşik Devletleri'nde bir bağış toplama kampanyası başladı. Şair Emma Lazarus, müzayedede 1.500 dolara satılan özgürlükle ilgili bir sonenin müsveddesini ve anıta iliştirilmiş bir tahtaya oyduğu bir dörtlük sundu: "Bana özgürce nefes almak isteyen bu zayıf, muhtaç, korkmuş kitleleri verin. " Ancak, kendisi Macar kökenli bir göçmen olan New York basınının kralı Joseph Pulitzer'in New York World'de konuşması ve anıt için değerli bir yer belirlemeden böyle bir hediyeyi kabul ettikleri için yurttaşlarını utandırması da gerekliydi. Ancak bundan sonra gerekli fonlar toplandı.
Anıt için seçilen yer, New York Körfezi'nde Ellis Adası yakınlarındaki bir adacık olan ve bir göçmen kabul hizmetine ev sahipliği yapan Bedlow Adası'ydı. 1871'de New York'a yaptığı gezi sırasında Bartholdi, göçmenlerin "ilk gördükleri yerin orada" olduğunu kaydetti. Yeni Dünya».
Sadece kaide dikildi, heykel söküldü ve parçalar 214 büyük kutuda Atlantik boyunca taşındı. Anıt, son kutunun gelmesinden dört ay sonra, 28 Ekim 1886'da resmen açıldı. Sis ve neme rağmen, atmosfer şenlikliydi: tekne yarışları geçit töreni yapıldı, top gürledi, binbaşılar bayrak salladı ve yalnızca birkaç "ayrıcalıklı" kişi Amerikan Başkanı Grover Cleveland'ın ciddi konuşmasından alıntılar duyabiliyordu.
O zamandan beri heykel dünya çapında bir sembol haline geldi, ancak bu onu kötü hava koşullarından, deniz tuzundan ve kirlilikten kurtaramadı. Geçen yüzyılın 80'li yıllarının başında, bir uzmanlar komisyonu anıtın hasar gördüğünü keşfetti ve restorasyon çalışmalarının yapılmasını önerdi. 1984 yılında, Özgürlük Anıtı'nın UNESCO Dünya Mirası Listesi'ne kaydedilmesiyle başladı ve on Fransız uzman tarafından desteklenen Amerikalı uzmanlar tarafından denetlendi. Çoğunluğu Özgürlük Anıtı - Ellis Adası Vakfı himayesinde bir araya gelen işletmeler ve derneklerin hayırsever katkılarıyla gerekli 31 milyon dolar toplandı. Ayrıca birçok bireysel katkı vardı; milyonlarca okul çocuğu araba yıkayarak ve çiçek satarak yaklaşık 3 milyon dolar topladı.
Restorasyon, özellikle heykelin 1800 metal plakasını korozyona karşı korumak için muazzam miktarda çalışma gerektirdi. Fransa'dan gelen metal işçileri, yanlarında yüzlerce özel çekiç de dahil olmak üzere iki ton alet getirdiler ve aylarca heykel için yeni tam giysiler dövdüler ve tacı, meşaleyi ve alevleri restore ettiler, New York'taki meslektaşlarının grev gözcülerini görmezden geldiler. yabancı rekabet.
İki yıl boyunca heykelin restore edilmesi için çalışmalar yapılırken o, iskelede dikildi. Bu süre zarfında yapılmış ve bazı iyileştirmeler: iki katlı cam bir asansör, yeni merdivenler ve ısıtma ve klima sistemi. Böylece güncellenen heykel saatte 200 kilometreye kadar rüzgar basıncına dayanabiliyor ve uzmanlar en az yarım bin yıl dayanabileceğini söylüyor. Eski güzelliğine kavuşan anıt, kurulumunun yüzüncü yılı kutlandığında yeniden ziyarete açıldı. Bu kutlama yüz binlerce ziyaretçiyi ve birçok hediyelik eşya satıcısını kendine çekti.
Yıllar geçtikçe, heykel evrensel bir özgürlük sembolü haline geldi: Amerikan İzcileri, Amerika Birleşik Devletleri'nde anıtın 200'den fazla kopyasını yerleştirdi. Bunun kopyaları Buenos Aires'te, Rio de Janeiro yakınlarındaki Belgrano Park'ta, Bangkok'ta ve Japonya'nın birçok şehrinde bulunmaktadır. (Ukrayna'nın antik kenti Lviv'de Özgürlük Anıtı'nın bir kopyası da var, Lviv'den gelen bu taş genç bayan sadece ona benzese de aslında o iyi şansın bir simgesi. Editörün notu)
Fransa'da Lüksemburg bahçesi 2.75 metre yüksekliğindeki Özgürlük Anıtı'nın bir reprodüksiyonu ile dekore edilmiştir. Rouen yakınlarındaki Baranteny'de, heykel müzesinde açık hava ile bir fiberglas model yerleştirdi ilginç hikaye... Fransız aktör Jean-Paul Belmondo'nun oynadığı bir filmde fon olarak kullanıldı: içi boş olan heykel, kaçak mallar için bir önbellek görevi gördü. Çekimler bittikten sonra, Fransız gümrük servisinin talebi üzerine heykel imha edilecekti ve sadece aktörün babası olan heykeltıraş Paul Belmondo'nun müdahalesi onu kurtardı.
Ancak Özgürlük Anıtı'nın tüm Fransız kopyalarından en şaşırtıcı olanı, yolcuları karşılayan 16 metre yüksekliğindeki modeldir. nehir tramvayı Swan Adası yakınlarındaki Pont de Grenelle boyunca seyir. Bu heykel, 1885 yılında Paris'te yaşayan Amerikalılar tarafından Fransızlara bir şükran ifadesi olarak dikilmiştir. Yüz yıl sonra, Fransız hükümeti restorasyon için birkaç milyon frank tahsis etti ve bunlar, İkinci Dünya Savaşı sırasında bir kabuk tarafından hasar gören heykelin omzunu iyileştirmek için kullanıldı.
1989'da, Fransız Devrimi'nin iki yüzüncü yılı vesilesiyle, Amerikan gazetesi International Herald Tribune, Alma Meydanı yakınlarındaki New York'taki Miss Liberty'nin altın alevinin gerçek boyutlu bir kopyasının yapımını finanse etti.
Söylenenleri özetleyerek, aşağıdakiler not edilebilir. Heykelin popülaritesi, dünyanın dört bir yanındaki insanlar üzerinde yarattığı etkinin gücünü yansıtıyor ve şüphesiz Yeni Dünya'yı ilk keşfeden nesiller boyunca aynı silinmez izlenimi bırakıyor: “Nasıl olduğunu asla unutmayacağım. Örneğin, hayatı Fransa ve Amerika Birleşik Devletleri arasında bölünmüş bir Fransız vatandaşı olan Marcel Erga, gemimiz kırk yıl önce New York limanına girdiğinde gözlerime ilk kez Miss Liberty göründü. - Bütün ailem ve ben şafakta onu görmek için kalktık ve savaştan sonra bizim için bu yaşayan özgürlük ve refah sembolünü görmek inanılmaz bir duyguydu, çünkü bizim için aynı zamanda doymamız anlamına geliyordu. tüm yetersiz beslenme savaş zamanı ".
Özgürlük Anıtı'nın nerede olduğu sorulduğunda, muhtemelen herkes hemen ve gecikmeden cevap verecektir: "Amerika'da!" Çağımızda ifade, düşünce ve demokrasi özgürlüğünü bu kadar canlı gösterecek anıtsız bir ülkeyi hayal etmek oldukça zor, hatta imkansız. Bazıları bu heykelin boyutuna şaşırıyor (sonuçta, kaide ile birlikte yüksekliği 93 m'den az değil), diğerleri heykele gömülü fikir gibi ve yine de diğerleri onu modernin en büyük anıtlarından biri olarak görüyor. Sanat.
Bu heykelin gerçek adı kulağa biraz farklı geliyor ve İngilizce'den tercümesi şu anlama geliyor: "Dünyayı aydınlatan özgürlük." . Çoğu kişi Özgürlük Anıtı'nın Amerika'da olduğu için orada doğduğuna inansa da, aslında durum böyle değil. Bu çelik kadın en Fransız kadındır: Fransa'da yapılmıştır ve bu ülkenin bir sakini onun için bir prototip görevi görmüştür. Heykelin kendisine gelince, Amerika'nın bağımsızlığının yüzüncü yılı şerefine Fransızlardan bir hediye.
New York'taki Özgürlük Heykeli dünyanın en büyük anıtı değil, ancak yüksekliği, diğer parametreler gibi hala şaşırtıcı (eğer sadece küçük tırnaklarından biri yaklaşık bir buçuk kilo ağırlığındaysa):
- Anıtın yüksekliği yaklaşık 47 m;
- Kaide yüksekliği - 46 m;
- Bakır levhaların ağırlığı 31 ton, kalınlıkları 2,57 mm;
- Çelik yapı ve çerçeve -125 ton ağırlığında;
- Beton tabanın ağırlığı 27 bin ton.
Oldukça etkileyici boyutuna rağmen, varsa güçlü rüzgarÖzgürlük Anıtı biraz sallanır - bazı durumlarda titreşim aralığı meşale için yaklaşık 7,6 cm olabilir - daha da fazlası - yaklaşık 12.7 cm.Bu, bir yapının geliştirilmesinden bu yana stabilitesini hiçbir şekilde etkilemez. güçlü bir demir destek ve çerçeve, ünlü Fransız kulesinin yaratıcısı Eyfel'in kendisi, anıtın dengesini koruyarak heykeli hareket ettirmekle meşguldü.
anıt neyden yapılmıştır
Taşın işlenmesi oldukça zor olduğundan, ayrıca nakliye sırasında (özellikle okyanus boyunca) aşırı derecede ağır olduğundan, ABD'deki Özgürlük Anıtı'nın içinin oyuk yapılmasına ve çelik desteğin bakırdan yapılmış levhalarla kaplanmasına karar verildi. Masif çerçevenin gelişimi Gustave Eiffel'e emanet edildi ve Parisli şirket Kaget ve Gaultier kaplamayı devraldı (aynı zamanda, levhalar ahşap formlarda basıldı ve Rusya'da bakır satın alındı).
Bu günlerde Özgürlük Anıtı'nın yeşil olması dikkat çekicidir. Yani, her zaman değildi - kurulur kurulmaz - parlak, altın-turuncu bir tondu.
Bu dönüşüm oldukça sıradan bir nedenden dolayı gerçekleşti: kılıflandığı bakır levhalar, birkaç on yıl sonra oksitlendi ve yeşile döndü, bu nedenle bu anıtın önceki renginin sadece yazılı hatıraları kaldı.
Anıt neye benziyor
Amerika Birleşik Devletleri'ndeki Özgürlük Anıtı'nın kendisi görkemli ve görkemli görünüyor. Anıt Manhattan yakınlarındaki Liberty Adası'nda bulunuyor ve yüksekliği 93 metre olan bir kadını temsil ediyor. Eski demokrasinin ilkelerini anımsatan bir toga giymiş, gururla dik duruyor ve sağ elinde Aydınlanma'yı simgeleyen bir meşale tutuyor. Aynı zamanda, sol eli, Amerikalılar için aziz tarihin Latin harfleriyle kazındığı bir tableti tutuyor: "07/14/1776" - ABD Bağımsızlık Bildirgesi'nin kabul edildiği gün.
Çelik bir kadının bir ayağı, köleliği simgeleyen kırık zincirleri çiğniyor. Anıtın ortasına, tepesinde bulunan gözlem güvertesine basamakları tırmanabileceğiniz (ve toplamda 356 tanesi var) bir merdiven kurulurken, yolun yarısı biraz kısaltılabilir. ve kaidenin tepesine asansörle çıkabilirsiniz (bunlar 192 basamaktır). Taç, Dünya'nın doğal zenginliğini simgeleyen 25 pencereye sahiptir ve üstte yedi kıtayı gösteren yedi ışınla süslenmiştir.
Anıt nasıl oluşturuldu
Özgürlük Anıtı'nın tarihi, aynı anda birkaç ülkede yaratılmış olması, uzun süre para toplanması, parçalar halinde taşınması ve hatta bazı bölümlerinin sergilerde yer alması bakımından dikkat çekicidir.
Böyle bir anıtın konsepti, heykeltıraş Frederic Auguste Bartholdi tarafından geliştirildi. Onun için tam olarak kim poz verdi, birkaç hipotez var. İçlerinden birine göre heykel, heykeltıraşın annesi Charlotte'a çok benziyor. Bir başkasına göre, yüzü, bir dizi ünlü dikiş makinesinin yaratıcısı olan kocası ünlü Isaac Singer olan yakın zamanda dul kalan Isabella Boyer'e ait.
Koltuk seçimi
Bartholdi, Özgürlük Anıtı'nın hangi şehirde bulunacağına karar verdi. Amerika Birleşik Devletleri'nde kendisine sunulan tüm seçeneklerden Manhattan'a üç kilometre uzaklıktaki New York yakınlarındaki Bedlow Adası'nı sevdi. Heykel kurulduktan sonra, insanlar onu hızla Özgürlük Adası olarak yeniden adlandırdı, ancak bu isim sadece 20. yüzyılın ortalarında resmen sabitlendi.
Bağış
Fransa ve ABD, Amerika'nın kaideyi inşa edeceği ve kurulum için ödeme yapacağı, diğer taraf ise anıtın yapımından ve taşınmasından sorumlu olduğu konusunda anlaşmaya vardı. Projenin ne kadar pahalı olduğu neredeyse anında belli oldu - hem bir ülkede hem de başka bir ülkede bunun için yeterli para yoktu.
Bu nedenle, hem burada hem de orada bağış toplama etkinlikleri yapıldı. Fransızlar, fonlarından ayrılmaya Amerikalılardan çok daha istekliydi. Hem bağış olarak hem de çeşitli eğlence akşamlarına, piyangolara katılım için yapılan paraydı. Bartoli, Üçüncü Cumhuriyet hükümetinin bile ilgisini çekmeyi başardı (ana argüman, Fransa'ya düşman olan Avrupa monarşilerine karşı bir müttefik olarak Amerika'dır). Oldukça hızlı bir şekilde, iki milyondan fazla frank topladılar.
Aynı zamanda, Amerikalılar parayla ayrılmak için acele etmediler - Özgürlük Anıtı onları özellikle etkilemedi, şehirden şehre seyahat eden Bartoli'nin ateşli konuşmaları fazla sonuç vermedi ve para bağışlamayı reddettiler. ve Rockefeller bu fikrin tamamen saçmalık olduğunu söyledi.
1883'te mimar Richard Morris Hunt'ın kaide projesini zaten yaratmış olmasına rağmen, finansman eksikliği nedeniyle, ünlü yayıncı ve gazeteci Joseph Pulitzer görevi üstlenmeseydi, çalışma durabilirdi.
İlk olarak, inşaat için para verecek tüm insanların isimlerini kesinlikle yayınlamayı teklif etti. İkincisi, orta ve üst sınıfın temsilcilerine hitap eden son derece sert eleştirilerle ortaya çıktı - makaleleri o kadar inandırıcıydı ki, oldukça kısa bir sürede yüz bin dolardan fazla toplamayı başardılar.
ABD'de, 1885 yılına kadar, gerekli tüm miktar toplandı ve Ağustos ayının başında, kaide nihayet adaya dikildi (vakfın inşası için çimento Almanya'dan ABD'ye getirildi). Bu çalışmalar yaklaşık sekiz ay sürdü ve inşaatın sonunda o yıllarda gezegendeki en büyük beton temel oldu.
Paris'te çalışıyor
Fransızlar çok daha hızlı çalıştı ve 1881'in sonunda heykel neredeyse hazırdı - sadece onu monte etmek için kaldı, bu yapıldı. Montajdan sonra heykelin ana girişi öndeydi, acil çıkış sol ayağın topuğundaydı. İle birlikte gözlem güvertesi Tepede bulunan bir merdiven meşaleye götürüldü ve gaz sağlamayı planladılar, ancak o sırada Edison elektriği icat etti ve bu seçenekte durmaya karar verildi.
1884'te Fransızların tüm çalışmaları tamamlandı. Anıt toplandı, ABD Büyükelçisi ve Başbakan Feribotu'nun katıldığı ve okyanusa gönderilmek üzere demonte edilen büyük bir açılış düzenlendi. Bu sırada adadaki kaide hazır olmadığı için heykel parça parça şehir şehir gezmeye başladı.
Heykelin kaideye yolculuğu
Fransız Demokratların hediyesi teslim edilip, amaçlanan yere kurulmadan önce, Özgürlük Anıtı'nın dünyayı dolaşmak için zamanı vardı. Örneğin, yüksekliği 5.26 m olan başı ve meşaleli bir eli Paris'te, Philadelphia'da, Madison Square'de, sergileri gezdikleri ve dileyen herkesin görebileceği yerlerde görüldü.
Toplamda, heykeli okyanusta taşımak 214 kutu aldı ve heykelin kendisi üç yüzden fazla parçaya bölündü. Bedlow Adası'na vardıklarında anıtın montajı yaklaşık dört ay sürdü. Ve yukarı çıkan ve orada heykelin çerçevesine bağlanan ankraj kirişleriyle birbirine bağlanan iki çelik lentoyu kullanarak onu kaideye bağladılar.
Açılış
Özgürlük Anıtı'nın çeşitli organizasyonel nedenlerle Nisan 1886'da toplanmasına rağmen, adadaki büyük açılış sonbaharın ortasında gerçekleşti. Amerikan Devrimi'nin yüzüncü yılı için hediye on yıl gecikti. İlginçtir ki, uzun bir süre sadece özgürlük ve demokrasinin bir anıtı değil, aynı zamanda görevleriyle oldukça başarılı bir şekilde başa çıkan bir işaret görevi gördü.
Aramaya gelenler için daha iyi hayat göçmenler Özgürlük Anıtı Amerika ile ilk tanışma oldu. İnsanlık tarihinin en büyük heykellerinden biri, daha iyi fırsatlar aramak için okyanusu geçerek gezegenin her köşesinden milyonlarca insanı ağırladı. Amerika Birleşik Devletleri'ndeki anıtların hiçbiri Amerika ile Özgürlük Anıtı kadar güçlü bir şekilde ilişkili değildir. 1886'da Fransa halkı tarafından iki ülke arasındaki dostluk ve işbirliğinin bir işareti olarak bağışlanan, zamanla insan özgürlüğü ve bağımsızlığının ideali, Amerika Birleşik Devletleri'nin en tanınmış sembollerinden biri haline geldi.
Özgürlük Anıtı'nın tasarımı derinden semboliktir. Bir elbise giymiş bir kadın figürü, özgürlük tanrıçasını kişileştirir, yükseltilmiş elinde bir meşale tutar, diğerinde - bir kitap (yasalar). Özgürlüğün ayaklarında kırılan tiranlığın kırık prangaları, tiranlık ve baskı çağının sonunu simgeler. Sol elinde 4 Temmuz 1776 (ABD Bağımsızlık Bildirgesi'nin kabul edildiği gün) yazıtlı bir kitap, gelen herkese Amerikan idealini hatırlatıyor - "tüm insanlar eşit yaratılmıştır". Sağ elinde yüksekte tuttuğu meşale, özgürlüğe ve bağımsızlığa giden yolun aydınlanmasını simgelemektedir. Taçtaki yedi ışın, okyanuslar ve kıtalar boyunca uzanan özgürlüğü simgeliyor. Baştaki şapka, Roma kölelerinin özgürlüklerini kazandıklarında aldıkları başlığı andırıyor.
Özgürlük Heykeli: yaratılışın tarihi
Amerika Birleşik Devletleri'ne devletin kuruluşunun 100. yıl dönümü anısına bir anıt ve Amerika Birleşik Devletleri ile Fransa arasında Devrim Savaşı sırasında mühürlenen bir dostluk işareti verme fikri ilk olarak 1865 yazında bir gala yemeğinde ortaya çıktı. Versailles yakınlarındaki Edouard de Laboulay'ın evinde. Fransız yazar ve yayıncı Edouard de Laboulay, sanki bu arada, "Anıt ABD'de dikilirse, iki halkımızın ortak çabalarıyla inşa edilirse doğal olur" görüşünü dile getirdi. Akşam yemeğine katılan genç heykeltıraş Bartholdi bu fikri çok beğendi.
Kasım 1875'te, fon toplamak için bir Fransız-Amerikan ittifakı kuruldu. Fransızlar heykelin yaratılmasını finanse etmeli ve Amerikalılar kaideyi inşa etmenin tüm masraflarını ödemeli. Gelecekteki heykele "Dünyayı Aydınlatan Özgürlük" adı verildi.
Bağış toplama şirketi Fransa'da aktif olarak yer alıyordu. Bu amaçla ünlü Fransız besteci Charles Gounod bir şarkı yazdı, 1878 baharında bir piyango düzenlendi, neyse ki Fransız kanunları bunun hayır amaçlı yapılmasına izin verdi. Temmuz 1882'ye kadar gerekli olan 250.000 dolar toplandı. Tüm para hayır kurumu aracılığıyla alındı, Fransız devleti hazineden tek bir frank ayırmadı.
Amerika'da her şey çok daha karmaşıktı. Ocak 1877'de kurulan Amerikan Kaide İnşaat Komitesi çok büyük zorluklarla karşılaştı. 1873'teki uluslararası mali kriz, on yıldan fazla süren uzun bir ekonomik durgunluk dönemini beraberinde getirdi. Gerekli olan 125.000 dolarlık rakam kısa sürede ikiye katlandı, ancak neredeyse hiç para alınmadı. Basın projeye kayıtsız kaldı, New York Deniz Feneri'nin inşasını finanse etmeye istekli çok az insan vardı. Bu arada, Özgürlük Anıtı finansman sorunları yaşayan tek proje değildi: Washington Anıtı'nın inşası da uzun yıllar durdu.
1882'de yeni bir bağış toplama şirketi başladı. Komite düzenledi çok sayıdaşair Emma Lazarus'un şiir yazmaya davet edildiği propaganda faaliyetleri. Başlangıçta, heykel hakkında şiir yazamayacağını açıklayarak reddetti. Daha sonra şairin yazdığı "New Colossus" adlı sone 21.000 dolar topladı ve birincilik ödülünü kazandı. Yıllar sonra, Özgürlük Anıtı'nın kaidesinin ana girişine şairin yazdığı satırların bulunduğu bir plaket yerleştirildi.
New York World sahibi ve editörü Joseph Pulitzer, bağış toplama kampanyasında aktif rol aldı. Onun kampanyasıyla, Özgürlük Anıtı'nın sadece New Yorklulara değil, tüm Amerikalılara bir hediye olduğu fikri yaygın bir kabul gördü. Ağustos 1883'te inşaat için gerekli tüm para toplandı.
5 Ağustos 1884'te, bir törenle, 19. yüzyılın başlarında inşa edilen Fort Wood'un merkezinde bir kaide inşası için temel taşı atıldı. 22 Nisan 1886'da kaide, Fransa halkından cömert bir hediye almaya hazırdı. O zamanlar dünyanın en büyük beton yapısı oldu.
Özgürlük Heykeli nasıl toplandı
Anıtı oluşturmak için hafif ve aynı zamanda uzun süre dayanacak dayanıklı bir malzeme gerekiyordu. seyir... Malzeme suya dayanıklı olmalı ve tuzlu, nemli New York liman iklimine kolayca dayanabilmelidir. Fransız heykeltıraşın seçimi bakır üzerine düştü.
Anıtı oluşturmak için Bartholdi, yaklaşık 1.25 m yüksekliğinde bir eskiz modeli yaptı.Bu modeli kullanarak 2.85 m yüksekliğinde bir heykelin kopyasını yeniden üretti.Aynı yöntemi kullanarak 11 m yüksekliğinde başka bir model yaptı. 11 metrelik heykeli çok sayıda parçaya böldü ve dört katına çıkardı.
Heykel oluşturulurken 2.57 mm kalınlığında bakır levhalar kullanılmıştır. Marangozlar, bir çekiç yardımıyla levhalara istenen konfigürasyonun verildiği ahşap kalıplar yaptılar. 300'den fazla bireysel bakır levha parçası, bugün görebildiğimiz heykelin figürünü oluşturdu. Özgürlük Anıtı'nın iç çerçevesi, Paris'teki dünyaca ünlü Eyfel Kulesi'nin yazarı Fransız mühendis Gustave Eiffel tarafından tasarlandı.
1884'ün başlarında, Özgürlük Anıtı'nın tüm parçaları bir araya getirildi ve gerçek bir Colossus gibi, Paris'teki evlerin çatılarının üzerinde yükseldi. Bartholdi, hayatının 15 yılını anıta adadı ve olağanüstü bir heykeltıraş olarak yeteneğine yatırım yaptı. Adının sonsuza dek tarihe yazılması sayesinde yazarın en iyi eseri oldu.
Sevkıyattan önce, heykelin tüm parçaları, her biri birkaç yüz kilogramdan birkaç tona kadar ağırlığa sahip 214 özel tasarım konteynere paketlendi. 17 Haziran 1885'te gemi anıtı New York'a teslim etti.
açılış töreni
Özgürlük Anıtı'nın açılış töreni 28 Ekim 1886'da gerçekleşti. İlk olarak, yüz binlerce vatandaş tarafından izlenen New York sokaklarında ciddi bir geçit töreni düzenlendi. Adadaki açılış törenine sadece davetli devlet adamları katıldı. Açılışa ABD Başkanı Grover Cleveland başkanlık etti.
Kara Tom Yarımadası terörist saldırısı ve Özgürlük Anıtı
30 Temmuz 1916'da Alman ajanları, büyük bir mühimmat deposunun bulunduğu Black Thom Yarımadası'nda bir sabotaj düzenledi. Terör saldırısının olduğu gece burada toplam yaklaşık 1 kiloton mühimmat depolandı. Patlamanın gücü Richter ölçeğinde 5.0 ila 5.5 puan arasında tahmin edildi. Komşu Maryland eyaletinin sakinleri bile sonuçlarını hissetti. Patlamanın parçaları uzun mesafelere uçtu, bazıları Özgürlük Anıtı'na çarptı ve bazıları 2 km uçarak Jornal Meydanı'ndaki saat kulesine zarar verdi ve saati durdurdu.
Terör saldırısı sonucunda anıt, özellikle el ve meşale hasar gördü. O zamandan bugüne meşale halka kapalıdır. Lehigh Valley demiryolu şirketinin Almanya devletinin verdiği zararı telafi etmeye çalıştığını ve sonunda aldığını belirtmek ilginç. 1953'te Almanya, şirkete 50 milyon dolar (2010'da yaklaşık 452 milyon dolara eşdeğer) ödemeyi kabul etti. Nihai hesaplama 1979'da yapıldı.
Özgürlük Anıtı'nın Yeniden İnşası
2 Aralık 1916'da ABD Başkanı Woodrow Wilson yeni aydınlatma sisteminin açılışını yaptı. Özgürlük Anıtı, Fort Wood'un duvarları boyunca yerleştirilmiş projektörlerle aydınlatıldı. Mimar Gutzon Borglum hasarlı meşaleyi yeniden tasarladı ve bakır parçalarının çoğunu dokulu camla değiştirdi.
1900'den hemen sonra Özgürlük Anıtı'nın yüzeyini yeşil plaket kaplamaya başladı. 1906'ya gelindiğinde, parlak bakır dış yüzey tamamen oksitlenmiş ve metali rüzgar ve yağmurdan koruyan çekici bir açık yeşil renkli patinaya sahipti.
1882'de, Özgürlük Anıtı'nın durumunu kapsamlı bir şekilde inceledikten sonra, Amerikalı ve Fransız uzmanlar, anıtın ciddi bir restorasyona ihtiyacı olduğu sonucuna vardılar. Anıtın içindeki demir çerçeve çok paslanmıştı, bakır parçalarının yaklaşık %2'sinin değiştirilmesi gerekiyordu.
1984 yılında heykel restorasyon için kapatıldı. 1916'dan beri anıtın içine su sızan meşale, mimar Bartholdi'nin bire bir kopyası ile değiştirilmiştir. Tüm iç çerçeve ve bakır yüzeyin bazı kısımları da değiştirildi. Kaide ve figür yeni metal halide lambalarla aydınlatıldı. 5 Temmuz'da Başkan Reagan ve Mitterrand'ın huzurunda Özgürlük Anıtı yeniden halka açıldı.
11 Eylül 2001'deki terör saldırılarının ardından Özgürlük Adası ve anıt hemen ziyarete kapatıldı. 2004 yılında, kaide halka yeniden açıldı ve taç, 2009 yılında ziyarete açık hale geldi.
Özgürlük Heykeli pratik bilgiler
Anıt, hafta sonları ve hafta sonları da dahil olmak üzere her gün halka açıktır. Bayram... Özgürlük Adası'nı (üzerinde Özgürlük Heykeli kuruludur) ziyaret etmek isteyenler, aralarından seçim yapabilecekleri üç bilet seçeneği satın alabilirler:
1) Basit bilet - Liberty Adası'na feribot yolculuğu dahildir. Basit bir bilet zamandan tasarruf sağlar: uzun bir kuyrukta beklemek yerine, feribotta öncelikli biniş öncesi prosedür hakkı verir. Bilet size kaideyi, orada bulunan müzeyi, seyir güvertesini ve tacı ziyaret etme hakkı vermez.
2) Kaideye girme hakkı olan bir bilet, adaya feribotla geziyi içerir ve ayrıca kaideye erişim sağlar, müzeyi ziyaret eder, heykelin iç yapısını görme, kaide gözlem güvertesine tırmanma fırsatı verir. , Fort Wood'u (heykelin üzerinde durduğu yıldız şeklinde bir yapı) ziyaret edin. Bu bilet türü, Özgürlük Anıtı'nın tacına erişim hakkını içermez. Kaideye erişimi olan biletler, planlanan ziyaretten en geç iki hafta önce rezerve edilmelidir. Çok sıcak günlerde tacı ziyaret etmek yasaktır.
3) Tacı ziyaret etme hakkı olan bir bilet, tırmanma imkanı sağlar. spiral merdivenÖzgürlük Anıtı'nın tepesine. Tepeye çıkmak için 354 basamak çıkmanız gerekiyor (yaklaşık 22 kata tekabül ediyor). Ziyaretçiler, bir servis çalışanının rehberliğinde 10'ar kişilik gruplar halinde tacı tırmanıyor Ulusal parklar, ancak saatte en fazla 3 grup. Bu tür biletlerin sayısı sınırlıdır, üç ila dört ay önceden veya daha uzun (bir yıla kadar) sipariş edilmelidir. Buradan New York silüetinin muhteşem bir manzarası açılıyor.
Sabah 9'dan 15:30'a kadar her 30-45 dakikada bir Liberty Adası'na bir feribot kalkmaktadır. En iyi zaman hafta sonları ve tatil günlerinde kalabalıktan kaçınmak için hafta içi sabahın erken saatlerinde ziyaret etmek.
Feribot için sırada bekleme süresi yaklaşık 90 dakika sürmektedir. Bekleme, Haziran'dan Eylül'e kadar olan yüksek seyahat sezonunda çok daha uzundur.
Elinizde biletleriniz varsa, biniş öncesi prosedür yolcuları geciktirdiğinden, feribotun kalkışından 30 dakika önce gelmeniz tavsiye edilir. Feribot yolculuğu yaklaşık 20 dakika sürmektedir.
Ulusal Park Servisi'ne göre, günde sadece 240 kişinin taca, podyuma günde 3.000 ziyaretçiye ve Liberty Adası'na günde 12.000 ziyaretçiye erişmesine izin veriliyor. Her yıl Özgürlük Anıtı'nı üç milyondan fazla insan ziyaret ediyor.
Ziyaretçiler basit bir bilet satın alarak sadece Liberty Adası'nı değil, 1892'de göçmenlik hizmetinin açılmasından bu yana 12 milyondan fazla göçmen alan Amerika Birleşik Devletleri'ndeki göçmenler için en büyük kabul merkezi olan Ellis Adası'nı da ziyaret edebilirler. 1954'te kapandı. Modern nüfusun yüzde 40'ından fazlasının ataları Amerika Birleşik Devletleri, Ellis Adası Göçmen Bürosu'ndan geçti. Bu nedenle, Amerikalılar için Ellis Adası, Kristof Kolomb'un uzak 1492'de indiği iddia edilen yerden çok daha önemlidir. Eski göçmenlik bürosu, ABD göçmenlik tarihine adanmış bir müzeye ev sahipliği yapmaktadır. Burada toplanan sergiler, fotoğraflar, görgü tanıklarının anıları, bir kütüphane ve iki sinema salonu var. Göçmen Bürosu binası, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki en büyük tarihi müzelerden biridir.
1984 yılında Özgürlük Anıtı, UNESCO Dünya Mirası Listesi'ne dahil edildi.
Kaidenin içinde fotoğraflar, videolar, Özgürlük Anıtı'nın inşasına dair hikayeler, gravürler, diyagramlar, tarihi detaylar, 1886'nın orijinal meşalesi Emma Lazarus'un yazdığı “Yeni Colossus” şiirinin yer aldığı bir plaket var. Merdivenlerden 192 basamak çıkarak kendinizi New York Limanı'na bakan seyir terasında buluyorsunuz.
Özgürlük Heykeli posta pullarında, tablolarda ve kitaplarda yer alır. İmajı filmlerde, televizyon programlarında, müzikte, videoda, bilgisayar oyunlarında, hatıra paralarında ve tiyatro gösterilerinde yaygın olarak kullanılmaktadır. Anıtın yüzlerce kopyası dünyanın her yerine yerleştirildi. Özgürlük heykeli bugüne kadar Amerika'nın en popüler uluslararası sembolü olmaya devam ediyor.
Fotoğrafları görüntüleme:Ancak ABD sakinleri için değil.
Bu heykel onlara Fransız hükümeti tarafından Amerikan Devrimi'nin 100. yıldönümünü anmak için bağışlandı... O andan itibaren, Lady Liberty'nin kurulduğu Bedlow Adası, artık Liberty Adası olarak adlandırılıyor.
İngilizce başlık özgürlük heykeli gibi, ve kelimenin tam anlamıyla Özgürlük Anıtı olarak Rusça'ya çevrildi.
Genel bilgi ve açıklama
Özgürlük Anıtı zincir parçalarının üzerinde duruyor. Sol elinde bir tablet varüzerinde Amerika için önemli bir tarihin yazılı olduğu (ABD Bağımsızlık Bildirgesi'nin imzalandığı gün - 4 Temmuz 1776). Diğer elinde bir meşale var, özgürlüğe giden yolu aydınlatan ışığı kişileştirir.
Bilginize! Turistlerin taca ulaşmak için 356 adım yürümesi gerekiyor. Ancak buna değer, zirveye tırmanırken, ana gözlem güvertesinden inanılmaz genişlikler açılıyor. Değerli taşların simgesi olan 25 adet pencere bulunmaktadır.
Heykelin içinde müzeyi ziyaret edebilirsiniz. ve Amerika'nın en önemli dönüm noktasını yaratmanın uzun yolunu öğrenin. Asansörü kullanarak müzeye gidebilirsiniz.
Heykel neyi simgeliyor ve ne anlama geliyor?
Özgürlük Heykeli bir sebepten dolayı adını aldı. o Amerikan halkının özgürlüğünün sembolü... Demokrasinin zaferini ve ülkenin bağımsızlığını kişileştirir ve ifade eder.
Yaratılış tarihi
Heykelin arkasındaki fikir neydi?
Heykelin yaratılmasının ana nedeni, amerika birleşik devletleri'nin bağımsızlığının ilanı 4 Temmuz 1776'da gerçekleşti.
Hangi yıl inşa edildi?
hakkında ciddi heykelin açılışı 28 Ekim 1886'da gerçekleşti.... Törene Amerika Birleşik Devletleri Başkanı Grover Cleveland katıldı.
İlginç bir gerçek, heykelin demokrasiyi sembolize etmesine rağmen, bu etkinlikte sadece erkeklerin bulunmasıydı. Bir istisna olarak, adada Bartholdi'nin karısı da dahil olmak üzere birkaç kadın olabilir.
Yaratıcısı ve mimarı kimdir?
Projenin yazarı ve Özgürlük Anıtı'nın yaratıcısı Fransız heykeltıraş ve mimar Frederic Bartholdi... Fransız mühendis Alexander Gustave Eiffel, yaratıcısı Eyfel Kulesi.
İlginç gerçek! Ancak anıtın yapımında hem Amerikalılar hem de Fransızlar yer aldı. Örneğin, yıldız kaide, Amerikalı mimar Richard Morris Hunt'ın bir tasarımıdır.
İnşaat ve montaj nasıl gidiyordu?
hikaye bunu anlatıyor gelecekteki Lady of Liberty'nin vücudunun parçaları Fransa'da döküldü, ancak kaide Amerika'da yaratıldı... 4 ay boyunca heykel bağlandı. Bartholdi hesaplamalarında birkaç kez hata yaptı.
Gerçek şu ki, anıtın inşası için ayrılan malzemelerin yetersiz olduğu ortaya çıktı. Mali sorunları çözmek için, asıl amacı malzeme satın almak için para toplamak olan yardım geceleri düzenlendi.
Amerikalılar paralarını vermek konusunda isteksizdi Bunun sonucunda ünlü Amerikalı gazeteci Joseph Pulitzer gazetede üst ve orta sınıfları Amerikan özgürlüğünün simgesinin inşasına katılmaya çağırdığı birkaç makale yazdı.
Bu zamana kadar Fransızlar çalışmalarının yarısını tamamlamıştı ve heykelin bitmiş kısımları Amerika'ya gönderildi.
Farklı yıllarda ve zamanımıza kadar heykele ne oldu?
Orijinal olarak Özgürlük Heykeli bir işaret olarak kullanılacaktı... Ancak yapıya yerleştirilen lambalar çok güçlü değildi. Heykelin pratik kullanımı hiçbir zaman bulunamadı, bu nedenle 1921'de anıt ABD ordusuna devredildi, ve 1933'te - ABD Ulusal Park Servisi'ne.
Not! Anıtın kuruluşunun 100. yıldönümünde, tam bir yeniden yapılanma gerçekleştirildi. Bu Başkan Reagan'ın kararıydı. Yeniden yapılanma için tüm fonlar Amerikan vatandaşlarından toplandı. Tamir için 2 milyon dolar harcandı.
Heykelin varlığı boyunca, ziyaret dönemi birkaç kez değişti. Sonraki yıllarda herhangi bir gezi yapılmamıştır:
- 1982'den 1986'ya kadar olan dönem için (yeniden yapılanma);
- Eylül 2001'den 2004'ün sonuna kadar (terör saldırısı tehdidi nedeniyle);
- Ekim 2013'te (hükümet faaliyeti askıya alındı).
Heykeli ABD'ye hangi ülke bağışladı?
Özgürlük Heykeli oldu Fransız hükümeti tarafından Amerika'ya bağışlanan Amerikan Bağımsızlık Bildirgesi'nin 100. yıldönümü onuruna.
Dev anıtın 4 Temmuz 1876'da sunulması planlandı. Eksikliği sebebiyle Para bu kutlama ertelenmeliydi.
Nerede?
Anıt, ABD'de New Jersey eyaletinde bulunan Liberty Adası'nda bulunuyor. Manhattan'ın New York ilçesinin sahilinin 3 km güneybatısında.
Anıtın tam konumu haritada belirtilmiştir, ölçek artırılabilir ve azaltılabilir:
"Liberty" adasının toprakları aslen New Jersey eyaletine aitti, daha sonra New York Şehri'nin kontrolü altındaydı ve şu anda federal yönetim altında.
Elinde ne var?
Özgürlük Heykeli dünyanın en ünlü başyapıtlarından biridir.
Sağ elinde bir meşale ve sol elinde yazıtlı bir işaret var.
Elinizdeki tablette ne yazıyor?
Sağ elinde, Amerika Birleşik Devletleri'nin Bağımsızlık Günü olan Amerika halkı için önemli bir olayın tarihini yazan bir tablet var.
Özellikler
Boy uzunluğu
Lady Liberty'nin boyutları oldukça etkileyici. Meşalenin tepesine kadar olan yüksekliği 93 metredir.
Taçta kaç tane ışın var?
Tepede 25 adet gözetleme penceresi bulunmaktadır. Onlar Amerika'nın zenginliğinin bir sembolü. Ve işte ondan çıkan ışınlar (7 adet), yedi kıtayı ve denizleri kişileştir... Ayrıca, özgürlüğün her yöne genişlemesini sembolize ederler.
Anıtın ağırlığı ne kadar?
Bir Lady Liberty kadife çiçeğinin ağırlığı 1,5 kg'dır ve tüm anıt 225 ton ağırlığındadır.
Neyden yapılmıştır?
İmalat malzemesi - bakır... "Leydi" nin dökümü yaklaşık 31 ton aldı.
Burun uzunluğu ve diğer elementler
İşte ana yüzün ana unsurlarının boyutları:
- kafa - 5,26 m;
- burun uzunluğu - 1,37 m;
- gözler - 0.76 m;
- kol uzunluğu - 12.8 m;
- fırça uzunluğu - 5 m.
Sağ ele yerleştirilen levha 7.19 m.
Neye kurulu?
Bir Kadının bacağı kırık prangalara takıldı... Bartholdi, özgürlüğün kazanıldığını sembolik olarak böyle gösterdi.
Taban betondan yapılmıştır. Bunu tamamlamak için önemli miktarda çimento gerekliydi.
Nereye bakıyor?
Uzun yıllar boyunca, görkemli dönüm noktası, bir kaide üzerine kabartmalı kelimelerle turistleri ve gurbetçileri selamlıyor. Amerikan halkının yaşamını, fırsat eşitliğini, özgürlüğü ve demokrasiyi yansıtırlar.
Bu nedenle, Lady Liberty arkası şehre dönük ve körfeze dönük... Böylece ülkeye misafir ve muhacirlerle gelen gemilere bakar.
İçinde ne var?
Anıtın dibinde kırık bir zincir var. Köleliğin prangalarından kurtulmayı ve demokrasinin zaferini simgeliyor. Taç, görüntülemek için pencerelere sahiptir, ancak bunlara eklemek için 356 adımı affetmeniz gerekir. Anıtın içinde turistler, sarmal merdivenler boyunca güvenle hareket edebilirler.
Bilginize! inanılmaz hariç güzel görünüm Lady Liberty'nin tacındaki pencerelerden içeride, ziyaret ederek bu anıtın yaratılış tarihini öğrenebileceğiniz bir müze var.
Kaidenin içinde bulunan asansörle müzeye ulaşabilirsiniz. Cam dere sayesinde heykelin etkileyici "iç kısımları" görülebiliyor.
Anıt neden yeşil?
Bugün anıtın yeşil olmasına rağmen, orijinalinde parlak altın-turuncu bir renkti.
Siyah beyaz fotoğraflarda bu fark edilmez, ancak bu gerçek tarihsel referanslarla doğrulanır.
Örneğin Rusya'da Hermitage'da heykelin orijinal rengini görebileceğiniz bir tablo var.
Kullandıkları heykelin üretimi için bakır, daha sonra ilk on yıldan sonra oksitlendi, bunun sonucunda yeşil bir renk aldı. New York'ta gün batımları sırasında, Lady Liberty, orijinaline biraz benzeyen alışılmadık derecede parlak hale gelir.
Özgürlük Anıtı'na nasıl gidebilir ve ulaşabilirsiniz?
Bir gezi için anıtın bulunduğu yere, turistler feribotla gidiyor... En sevdikleri yer taçtır. Ve bu şaşırtıcı değil, çünkü yerel manzaranın güzelliği ve New York kıyı şeridinin manzarası oradan görülebiliyor.
Özgürlük Heykeli, bir asırdan fazla bir süredir Amerika Birleşik Devletleri'nin sembollerinden biri olmuştur. Ancak bununla ilgili pek çok fikir yanlış ve çok az bilinen bir şey var. Bu sıra dışı anıt hakkında daha fazla bilgi edelim.
Her şeyden önce, resmi olarak farklı bir şekilde - "Dünyayı Aydınlatan Özgürlük" olarak adlandırıldığını belirtelim. Heykel, Manhattan'ın üç kilometre güneybatısında, aynı adı taşıyan adada bulunuyor. Uzun bir süre Körük Adası olarak adlandırıldı. Anıt, sağ elinde bir meşale tutmaktadır (sanki dünyayı “aydınlatır” ve solunda Latin rakamlarıyla yazılmış ABD Bağımsızlık Bildirgesi tarihini içeren bir tablettir).
Heykelin tepesindeki yedi ışın, denizleri ve kıtaları simgeliyor. Ve yine de, Amerika Birleşik Devletleri'nde yapılan Özgürlük Anıtı neyden yapılmıştır? Algıya bakılırsa çelik veya taş olması gerektiği anlaşılıyor.
Ancak, hepsi o kadar basit değil. Orada çelik var - 125 ton. Kullanılmış heykeltıraşlar ve onu iki buçuk milimetreden biraz fazla bir tabaka ile kaplayan 31 ton bakır. Bununla birlikte, hem çelik hem de bakır için rakamlar, yirmi yedi bin tona ulaşan beton tabanla karşılaştırıldığında soluk kalıyor. İnce bakır levhalar çelik bir çerçevenin üzerine monte edilir. Temel ve kaide ile birlikte meşalenin tepesine kadar olan yükseklik doksan üç metreye ulaşıyor.
Özgürlük heykeli nerede yapıldı?
Amerika Birleşik Devletleri'ni simgeleyen anıt aslında Amerika'da, hatta Batı Yarımküre'de yapılmadı!
Heykelin yazarı Fransız Frederic Auguste Bartholdi'dir. Fikir, Amerika Birleşik Devletleri'nin 100. yıldönümü için bir hediye olarak sunmaktı. İlginçtir ki, onu Mısır'daki Port Said'e yerleştirecekler ve ona "Asya'nın Işığı" diyecekler. Ancak Kahire hükümeti kurulum ve nakliyeye para harcamama kararı aldı.
Fransa ve Amerika bir anlaşmaya vardıklarında, sırasıyla heykel ve yerleştirmeyi Paris pahasına, kaideyi Washington pahasına yapacakları varsayıldı. Ancak okyanusun her iki tarafında ortaya çıkan maddi zorluklar işi yavaşlattı.
Üretim için hangi malzeme kullanıldı?
Görünüşe göre bu sorunun cevabını zaten biliyoruz. Ama ... acele etmeyelim. Heykel için bakır ya Başkıristan'da çıkarıldı ya da Nizhny Tagil'de eritildi. Alttaki kaide Alman çimentosundan yapılmıştır.
Ancak, hepsi bu değil! Heykelin kendisine ek olarak, birçok kopyası var. Sadece Paris'te dört tane var; Saint-Cyr-sur-Mer'de meşale yerine fenerli yaldızlı versiyon. Başka birçok versiyon var - örneğin, Japonya'daki Las Vegas'taki kumarhanelerden birinde, Dnepropetrovsk, Lvov, Budapeşte, Riga'daki Tretyakov Galerisi'nde bir zamanlar var olan "özgürlüğün" başkanı dövüldü.
11 Eylül trajedisinden sonra, orijinal Özgürlük Anıtı halka kapatıldı. Şu anda herkes tarafından kullanılabilir, ancak daha önce yapılana benzer kapsamlı bir araştırmaya tabidir. uluslararası havaalanları... Sonuç olarak, ABD sembolü dünyanın en güvenli turistik yerlerinden biridir.
Bugün, New York'un en büyük sembolü haline gelen Özgürlük Heykeli'nin öyküsü, bundan yaklaşık 140 yıl öncesine dayanıyor. Manhattan'da, gökdelenler ve şehrin hemen önündeki adada yükselen, kaidesiyle birlikte tam 93 metrelik bu heykel, sadece bir şehrin değil tüm ülkenin de sembolü haline gelmiş durumda.
Peki, bu heykelin New York için değil; o yıllarda Türk toprağı olan Mısır için hazırlandığını biliyor muyuz?
İNGİLTERE VE FRANSA'YI HAREKETE GEÇİREN PROJE
19'uncu yüzyılda Osmanlı İmparatorluğu'nun toprağı olan Mısır, yüzyılın ilk yıllarından itibaren Kavalalı Mehmed Ali Paşa'nın soyundan gelen "Hıdiv" unvanlı valiler tarafından idare ediliyordu ve içişlerinde neredeyse bağımsız hale gelmişlerdi.
Mısır valileri, sadece yabancı memleketlerle imzaladıkları anlaşmalarla mali protokolleri padişaha tasdik ettirmekle yükümlüydüler ve İstanbul, bu gibi talepleri genellikle her zaman yerine getiriyordu.
Mısır Valisi Said Paşa'nın Fransız mühendis Ferdinand de Lesseps'e 1854'te hazırlattığı ve Akdeniz ile Kızıldeniz'i birbirine bağlayacak olan Süveyş Kanalı projesi, onaylaması için dönemin Osmanlı Sultanı Abdülaziz'e sunulmuştu.
ABDÜLAZİZ 12 YIL BOYUNCA PROJEYİ ONAYLAMADI
Bu projenin arkasında Fransa vardı ancak İngiltere, Akdeniz'deki ve Hindistan'daki hâkimiyetini sona erdirebilecek olan böyle bir hazırlığa karşı çıkıyor ve zamanın hükümdarı Sultan Abdülaziz'i, projeyi reddetmesi için devamlı bir baskı altında tutuyordu.
Murat Bardakçı'nın kaleme aldığı bir yazıya göre Said Paşa, İstanbul'un tasdikini beklemeden, 1854'ün 30 Kasım'ında Fransız mühendise projenin hayata geçirilmesi için gerekli şirketin kurulması iznini verdi.
Fransız sermayesiyle kurulan şirketin hisse senetlerinin tamamı satılınca İngiltere, Sultan Abdülaziz'e daha fazla baskı yapmaya başladı ve hükümdar, bu projeyi 12 yıl boyunca onaylamadı.
MISIR'A HAYAT KATACAK KANAL
Mısır tarafı ise, İstanbul'un tasdiki gelmeden işe başladı ancak Said Paşa 1863'te vefat etti. Yerine geçen İsmail Paşa ise Fransız değil, İngiliz taraftarıydı. Bu yüzden iktidarının ilk yıllarında projeye gereken önemi vermedi ama daha sonraki senelerde Kanal'ın Mısır'a nasıl bir hayati değişiklik getireceğini fark edince o da işe dört elle sarıldı.
Kazılar neredeyse tamamlanmak üzereyken Fransız hükümeti, Sultan Abdülaziz'e İngilizlerden daha fazla baskı yapmaya başladı.
Sultan Abdülaziz, 1866'nın 19 Mart'ında yayınladığı fermanla Kanal'a izin verdi, Kanal Şirketi ile Said ve İsmail Paşalar arasında varılan anlaşmaları onayladı, üstelik Mısır'ın kanal inşaatı için yaptığı dış borçları da devlet garantisi altına aldı ve kendisi de Kanal Şirketi'nin hisselerine oldukça yüksek bir meblağ yatırdı.
"ASYA'NIN IŞIĞI MISIR'DAN GELİR"
Said Paşa ile kanalın mühendisi olan Ferdinand de Lesseps arasında 1854'te varılan anlaşmanın ilginç bir maddesi vardı: Kanal'ın Akdeniz'e açıldığı yere dev bir heykel dikilecekti.
Heykel, firavunlar zamanının giysilerine bürünmüş bir kadın şeklinde olacak ve elinde "Asya'nın ışığının Mısır'dan geldiğini" sembolize eden bir meşale tutacaktı. Sultan Abdülaziz'in ödediği paralar arasında yapılacak olan heykelin masraflarının bir bölümü de vardı.
Paşa ve mühendis, eseri Fransa'nın tanınmış heykeltıraşlarından olan Frederic Auguste Bartholdi'ye sipariş ettiler, hatta bir hayli avans da ödendi ve Bartholdi işe başladı.
"MÜSLÜMAN ÜLKEDE BU HEYKEL HOŞNUTSUZLUK YARATIR"
Dikileceği yerde monte edilecek şekilde parçalar halinde hazırlanan heykel birkaç sene sonra tamamlanmış, kanalın Akdeniz'e açıldığı yerde birkaç hafta içerisinde yerleştirilebilecek hale getirilmiş ve Marsilya'dan bir gemi ile Mısır'a nakledilmesinin hazırlıklarına bile girişilmişti.
Ancak, Said Paşa'dan sonra Mısır'ın başına geçen İsmail Paşa, Müslüman bir memlekette böylesine büyük bir heykelin dikilmesinin halk arasında hoşnutsuzluk yaratacağını düşündü ve mühendis Ferdinand de Lesseps'e, heykelin Mısır'a getirilmemesi talimatını verdi.
Mühendisin Paşa'yı ikna çabaları neticesiz kaldı. Süveyş Kanalı 1869 Kasım'ında dünyanın dört bir tarafından gelen davetlilerin katıldığı büyük ama "heykelsiz" törenlerle açıldı. Bartholdi'nin eseri ise, Mısır'da bu yaşananlardan sonra Paris'te bir depoya kondu.
O yıllarda dünyanın bir başka tarafında, Fransa ile Amerika Birleşik Devletleri arasında büyük bir muhabbet yaşanıyor ve taraflar birbirlerine jest üstüne jest yapıyorlardı.
HEYKEL, AMERİKA YOLUNDA
Paris'te kurulan Fransız-Amerikan dostluk grubunun lideri olan Edouard Rene Lefebvre de Laboulaye, Fransız Hükümeti'ni Amerikalıların Fransa'nın dostluğunu daima hatırlamaları için bir hediye gönderilmesi konusunda ikna etti ve hediyenin devasa bir heykel olması kararlaştırıldı.
Heykel bir elinde hukuku simgeleyen bir kitap tutacak, diğer elinde de "dünyayı aydınlatan özgürlüğün sembolü" olan bir meşale taşıyacaktı.
Sipariş yine aynı heykeltıraşa, Frederic Auguste Bartholdi'ye verildi. Bartholdi'nin eseri zaten hazırdı, senelerden beri bir depoda beklemedeydi ve tek eksiği üst kısmında, yani elleriyle kollarında ve yüzünde bazı değişiklikler yapılmasıydı.
EIFFEL'İN MÜHENDİSİYLE BİRLİKTE ÇALIŞTI
Amerikalılar heykelin New York'un hemen girişinde bulunan ufak adalardan birine yerleştirilmesine karar verdiler. Bartholdi, kaidenin yerini görmek için New York'a gitti ve Paris'e dönüşünde yeniden işe başladı.
Bakır ve çelikten yaptığı heykelin mühendisliği ilgilendiren taraflarını Paris'e kendi adıyla anılan bir kule dikmiş olan Gustave Eiffel ile beraberce çalışarak tamamladı ve 1884 Haziran'ın ilk günlerinde eserini Fransız hükümetine teslim etti.
Bartholdi heykelin yüzünü tamamen değiştirmiş ve metale annesi Charlotte'in siluetini işlemişti. Birbirine monte edilecek şekilde yapılmış 350 parçadan oluşan heykel bir gemiye yüklendi ve New York'a ulaştı.
Bartholdi, New York'a yanına Süveyş Kanalı'nın mühendisi ve heykelin fikir babası olan Ferdinand de Lesseps'i de alarak gitti ve 1886'nın 25 Ekim'inde yapılan törende eserin açılışını bizzat yaptı.
nest...
Özgürlük Heykeli nerede. Amerika'ya Özgürlük Anıtı'nı kim verdi: tarih ve ilginç gerçekler
129 yaşında, Özgürlük Heykeli, sakinleştirici yaşlı bir kadından daha fazlasıdır. Özgürlüğün, gücün ve sonsuz gençliğin bu vücut bulmuş hali, sayısız gurbetçi nesiller için bir umut kaynağı ve tüm Amerikalılar için bir gurur kaynağı olmuştur. Ama hala sevgiyle Miss Liberty olarak adlandırılan ve Bağımsızlık Bildirgesi'nin yüzüncü yılı şerefine Fransa'dan Amerika Birleşik Devletleri'ne cömert bir hediye olan heykel, Fransız-Amerikan dostluğunun bir simgesi. Son olarak, bu "demir kadın" dünyanın en büyük heykeli - ayaklardan 46 metreye kadar. en yüksek nokta, 93 metre kaideli.
Özgürlük Anıtı'nı yaratma fikri 1865'te bir akşam Paris'te tarihçi Edouard Lefebvre de Laboulay'ın moda salonunda doğdu. 1876'da Bağımsızlık Bildirgesi'nin ilanının yüzüncü yılı şerefine bu anıtın Amerika Birleşik Devletleri'ne bağışlanmasını öneren oydu. Fransız-Amerikan dostluğunun simgesi olan Dünyayı Aydınlatma Özgürlüğü, III. Napolyon'un otokratik yönetiminin baskısı altında inleyen Fransız aydınlarının liberal özlemlerinin de bir ifadesi olacaktı.
O akşam Labulaya'daki konuklar arasında o zamanlar 31 yaşında olan yetenekli genç heykeltıraş Frederic-Auguste Bartholdi de vardı. Bu fikre kapılarak, yaşamının 20 yıldan fazlasını buna adayacağını henüz bilmeden bu projeyi yürütmek için gönüllü oldu.
Bartholdi, bu devasa tasarımı gerçekleştirmek için ilham almak için Mısır ve İtalyan heykellerine ve Rodos kulağının rekonstrüksiyonuna başvurur. Düzenin bir çizimini yaptıktan sonra, heykelin prototipi haline gelen 11 metre yüksekliğinde bir alçı model oluşturmaya başladı.
Heykeltıraşın Montparnasse'deki Paris'teki atölyesinde, onlarca işçi onun önderliğinde dev heykeli inşa etmeye başladı. Ünlü kulesini henüz yaratmamış olan mühendis Gustave Eiffel, Bartholdi'nin bu parçanın metal bağlantılarını tasarlamasına yardım etti.
Gerçek boyutlu heykel, orijinal modelin orantılarını yeniden üreten bloklardan yapılmıştır. Bu sıva parçaları ahşap kaplama ile kaplandı, burada bakır levhalar daha sonra birbirine bağlandı, bu da birlikte heykelin kabuğunu veya "derisini" oluşturdu. 7.000.000'den fazla modern avroya eşdeğer olan gerekli fonlar, piyangolar ve 100.000'den fazla kişinin katıldığı ulusal bir bağış toplama kampanyası yoluyla toplandı. Bu arada Bartholdi, ünlü Belfort Aslanı da dahil olmak üzere her türlü resmi emri umuyordu. Ancak mali zorluklar göz önüne alındığında, heykeltıraşın şaşkın komşularının heykelin Paris'in çatılarının üzerinde ne kadar yavaş yükseldiğini görebildikleri 1884 yılına kadar beklemek gerekiyordu.
Ama yine de "Bayan Liberty" için bir kaide inşa etmek zorunda kaldı ve bu nedenle bu 250.000 doları bulmak zorunda kaldı. Amerika Birleşik Devletleri'nde bir bağış toplama kampanyası başladı. Şair Emma Lazarus, müzayedede 1.500 dolara satılan özgürlükle ilgili bir sonenin müsveddesini ve anıta iliştirilmiş bir tahtaya oyduğu bir dörtlük sundu: "Bana özgürce nefes almak isteyen bu zayıf, muhtaç, korkmuş kitleleri verin. " Ancak, kendisi Macar kökenli bir göçmen olan New York basınının kralı Joseph Pulitzer'in New York World'de konuşması ve anıt için değerli bir yer belirlemeden böyle bir hediyeyi kabul ettikleri için yurttaşlarını utandırması da gerekliydi. Ancak bundan sonra gerekli fonlar toplandı.
Anıt için seçilen yer, New York Körfezi'nde Ellis Adası yakınlarındaki bir adacık olan ve bir göçmen kabul hizmetine ev sahipliği yapan Bedlow Adası'ydı. 1871'de New York'a yaptığı gezi sırasında Bartholdi, göçmenlerin "ilk gördükleri yerin orada" olduğunu kaydetti. Yeni Dünya».
Sadece kaide dikildi, heykel söküldü ve parçalar 214 büyük kutuda Atlantik boyunca taşındı. Anıt, son kutunun gelmesinden dört ay sonra, 28 Ekim 1886'da resmen açıldı. Sis ve neme rağmen, atmosfer şenlikliydi: tekne yarışları geçit töreni yapıldı, top gürledi, binbaşılar bayrak salladı ve yalnızca birkaç "ayrıcalıklı" kişi Amerikan Başkanı Grover Cleveland'ın ciddi konuşmasından alıntılar duyabiliyordu.
O zamandan beri heykel dünya çapında bir sembol haline geldi, ancak bu onu kötü hava koşullarından, deniz tuzundan ve kirlilikten kurtaramadı. Geçen yüzyılın 80'li yıllarının başında, bir uzmanlar komisyonu anıtın hasar gördüğünü keşfetti ve restorasyon çalışmalarının yapılmasını önerdi. 1984 yılında, Özgürlük Anıtı'nın UNESCO Dünya Mirası Listesi'ne kaydedilmesiyle başladı ve on Fransız uzman tarafından desteklenen Amerikalı uzmanlar tarafından denetlendi. Çoğunluğu Özgürlük Anıtı - Ellis Adası Vakfı himayesinde bir araya gelen işletmeler ve derneklerin hayırsever katkılarıyla gerekli 31 milyon dolar toplandı. Ayrıca birçok bireysel katkı vardı; milyonlarca okul çocuğu araba yıkayarak ve çiçek satarak yaklaşık 3 milyon dolar topladı.
Restorasyon, özellikle heykelin 1800 metal plakasını korozyona karşı korumak için muazzam miktarda çalışma gerektirdi. Fransa'dan gelen metal işçileri, yanlarında yüzlerce özel çekiç de dahil olmak üzere iki ton alet getirdiler ve aylarca heykel için yeni tam giysiler dövdüler ve tacı, meşaleyi ve alevleri restore ettiler, New York'taki meslektaşlarının grev gözcülerini görmezden geldiler. yabancı rekabet.
İki yıl boyunca heykelin restore edilmesi için çalışmalar yapılırken o, iskelede dikildi. Bu süre zarfında yapılmış ve bazı iyileştirmeler: iki katlı cam bir asansör, yeni merdivenler ve ısıtma ve klima sistemi. Böylece güncellenen heykel saatte 200 kilometreye kadar rüzgar basıncına dayanabiliyor ve uzmanlar en az yarım bin yıl dayanabileceğini söylüyor. Eski güzelliğine kavuşan anıt, kurulumunun yüzüncü yılı kutlandığında yeniden ziyarete açıldı. Bu kutlama yüz binlerce ziyaretçiyi ve birçok hediyelik eşya satıcısını kendine çekti.
Yıllar geçtikçe, heykel evrensel bir özgürlük sembolü haline geldi: Amerikan İzcileri, Amerika Birleşik Devletleri'nde anıtın 200'den fazla kopyasını yerleştirdi. Bunun kopyaları Buenos Aires'te, Rio de Janeiro yakınlarındaki Belgrano Park'ta, Bangkok'ta ve Japonya'nın birçok şehrinde bulunmaktadır. (Ukrayna'nın antik kenti Lviv'de Özgürlük Anıtı'nın bir kopyası da var, Lviv'den gelen bu taş genç bayan sadece ona benzese de aslında o iyi şansın bir simgesi. Editörün notu)
Fransa'da Lüksemburg bahçesi 2.75 metre yüksekliğindeki Özgürlük Anıtı'nın bir reprodüksiyonu ile dekore edilmiştir. Rouen yakınlarındaki Baranteny'de, heykel müzesinde açık hava ile bir fiberglas model yerleştirdi ilginç hikaye... Fransız aktör Jean-Paul Belmondo'nun oynadığı bir filmde fon olarak kullanıldı: içi boş olan heykel, kaçak mallar için bir önbellek görevi gördü. Çekimler bittikten sonra, Fransız gümrük servisinin talebi üzerine heykel imha edilecekti ve sadece aktörün babası olan heykeltıraş Paul Belmondo'nun müdahalesi onu kurtardı.
Ancak Özgürlük Anıtı'nın tüm Fransız kopyalarından en şaşırtıcı olanı, yolcuları karşılayan 16 metre yüksekliğindeki modeldir. nehir tramvayı Swan Adası yakınlarındaki Pont de Grenelle boyunca seyir. Bu heykel, 1885 yılında Paris'te yaşayan Amerikalılar tarafından Fransızlara bir şükran ifadesi olarak dikilmiştir. Yüz yıl sonra, Fransız hükümeti restorasyon için birkaç milyon frank tahsis etti ve bunlar, İkinci Dünya Savaşı sırasında bir kabuk tarafından hasar gören heykelin omzunu iyileştirmek için kullanıldı.
1989'da, Fransız Devrimi'nin iki yüzüncü yılı vesilesiyle, Amerikan gazetesi International Herald Tribune, Alma Meydanı yakınlarındaki New York'taki Miss Liberty'nin altın alevinin gerçek boyutlu bir kopyasının yapımını finanse etti.
Söylenenleri özetleyerek, aşağıdakiler not edilebilir. Heykelin popülaritesi, dünyanın dört bir yanındaki insanlar üzerinde yarattığı etkinin gücünü yansıtıyor ve şüphesiz Yeni Dünya'yı ilk keşfeden nesiller boyunca aynı silinmez izlenimi bırakıyor: “Nasıl olduğunu asla unutmayacağım. Örneğin, hayatı Fransa ve Amerika Birleşik Devletleri arasında bölünmüş bir Fransız vatandaşı olan Marcel Erga, gemimiz kırk yıl önce New York limanına girdiğinde gözlerime ilk kez Miss Liberty göründü. - Bütün ailem ve ben şafakta onu görmek için kalktık ve savaştan sonra bizim için bu yaşayan özgürlük ve refah sembolünü görmek inanılmaz bir duyguydu, çünkü bizim için aynı zamanda doymamız anlamına geliyordu. tüm yetersiz beslenme savaş zamanı ".
Özgürlük Anıtı'nın nerede olduğu sorulduğunda, muhtemelen herkes hemen ve gecikmeden cevap verecektir: "Amerika'da!" Çağımızda ifade, düşünce ve demokrasi özgürlüğünü bu kadar canlı gösterecek anıtsız bir ülkeyi hayal etmek oldukça zor, hatta imkansız. Bazıları bu heykelin boyutuna şaşırıyor (sonuçta, kaide ile birlikte yüksekliği 93 m'den az değil), diğerleri heykele gömülü fikir gibi ve yine de diğerleri onu modernin en büyük anıtlarından biri olarak görüyor. Sanat.
Bu heykelin gerçek adı kulağa biraz farklı geliyor ve İngilizce'den tercümesi şu anlama geliyor: "Dünyayı aydınlatan özgürlük." . Çoğu kişi Özgürlük Anıtı'nın Amerika'da olduğu için orada doğduğuna inansa da, aslında durum böyle değil. Bu çelik kadın en Fransız kadındır: Fransa'da yapılmıştır ve bu ülkenin bir sakini onun için bir prototip görevi görmüştür. Heykelin kendisine gelince, Amerika'nın bağımsızlığının yüzüncü yılı şerefine Fransızlardan bir hediye.
New York'taki Özgürlük Heykeli dünyanın en büyük anıtı değil, ancak yüksekliği, diğer parametreler gibi hala şaşırtıcı (eğer sadece küçük tırnaklarından biri yaklaşık bir buçuk kilo ağırlığındaysa):
- Anıtın yüksekliği yaklaşık 47 m;
- Kaide yüksekliği - 46 m;
- Bakır levhaların ağırlığı 31 ton, kalınlıkları 2,57 mm;
- Çelik yapı ve çerçeve -125 ton ağırlığında;
- Beton tabanın ağırlığı 27 bin ton.
Oldukça etkileyici boyutuna rağmen, varsa güçlü rüzgarÖzgürlük Anıtı biraz sallanır - bazı durumlarda titreşim aralığı meşale için yaklaşık 7,6 cm olabilir - daha da fazlası - yaklaşık 12.7 cm.Bu, bir yapının geliştirilmesinden bu yana stabilitesini hiçbir şekilde etkilemez. güçlü bir demir destek ve çerçeve, ünlü Fransız kulesinin yaratıcısı Eyfel'in kendisi, anıtın dengesini koruyarak heykeli hareket ettirmekle meşguldü.
anıt neyden yapılmıştır
Taşın işlenmesi oldukça zor olduğundan, ayrıca nakliye sırasında (özellikle okyanus boyunca) aşırı derecede ağır olduğundan, ABD'deki Özgürlük Anıtı'nın içinin oyuk yapılmasına ve çelik desteğin bakırdan yapılmış levhalarla kaplanmasına karar verildi. Masif çerçevenin gelişimi Gustave Eiffel'e emanet edildi ve Parisli şirket Kaget ve Gaultier kaplamayı devraldı (aynı zamanda, levhalar ahşap formlarda basıldı ve Rusya'da bakır satın alındı).
Bu günlerde Özgürlük Anıtı'nın yeşil olması dikkat çekicidir. Yani, her zaman değildi - kurulur kurulmaz - parlak, altın-turuncu bir tondu.
Bu dönüşüm oldukça sıradan bir nedenden dolayı gerçekleşti: kılıflandığı bakır levhalar, birkaç on yıl sonra oksitlendi ve yeşile döndü, bu nedenle bu anıtın önceki renginin sadece yazılı hatıraları kaldı.
Anıt neye benziyor
Amerika Birleşik Devletleri'ndeki Özgürlük Anıtı'nın kendisi görkemli ve görkemli görünüyor. Anıt Manhattan yakınlarındaki Liberty Adası'nda bulunuyor ve yüksekliği 93 metre olan bir kadını temsil ediyor. Eski demokrasinin ilkelerini anımsatan bir toga giymiş, gururla dik duruyor ve sağ elinde Aydınlanma'yı simgeleyen bir meşale tutuyor. Aynı zamanda, sol eli, Amerikalılar için aziz tarihin Latin harfleriyle kazındığı bir tableti tutuyor: "07/14/1776" - ABD Bağımsızlık Bildirgesi'nin kabul edildiği gün.
Çelik bir kadının bir ayağı, köleliği simgeleyen kırık zincirleri çiğniyor. Anıtın ortasına, tepesinde bulunan gözlem güvertesine basamakları tırmanabileceğiniz (ve toplamda 356 tanesi var) bir merdiven kurulurken, yolun yarısı biraz kısaltılabilir. ve kaidenin tepesine asansörle çıkabilirsiniz (bunlar 192 basamaktır). Taç, Dünya'nın doğal zenginliğini simgeleyen 25 pencereye sahiptir ve üstte yedi kıtayı gösteren yedi ışınla süslenmiştir.
Anıt nasıl oluşturuldu
Özgürlük Anıtı'nın tarihi, aynı anda birkaç ülkede yaratılmış olması, uzun süre para toplanması, parçalar halinde taşınması ve hatta bazı bölümlerinin sergilerde yer alması bakımından dikkat çekicidir.
Böyle bir anıtın konsepti, heykeltıraş Frederic Auguste Bartholdi tarafından geliştirildi. Onun için tam olarak kim poz verdi, birkaç hipotez var. İçlerinden birine göre heykel, heykeltıraşın annesi Charlotte'a çok benziyor. Bir başkasına göre, yüzü, bir dizi ünlü dikiş makinesinin yaratıcısı olan kocası ünlü Isaac Singer olan yakın zamanda dul kalan Isabella Boyer'e ait.
Koltuk seçimi
Bartholdi, Özgürlük Anıtı'nın hangi şehirde bulunacağına karar verdi. Amerika Birleşik Devletleri'nde kendisine sunulan tüm seçeneklerden Manhattan'a üç kilometre uzaklıktaki New York yakınlarındaki Bedlow Adası'nı sevdi. Heykel kurulduktan sonra, insanlar onu hızla Özgürlük Adası olarak yeniden adlandırdı, ancak bu isim sadece 20. yüzyılın ortalarında resmen sabitlendi.
Bağış
Fransa ve ABD, Amerika'nın kaideyi inşa edeceği ve kurulum için ödeme yapacağı, diğer taraf ise anıtın yapımından ve taşınmasından sorumlu olduğu konusunda anlaşmaya vardı. Projenin ne kadar pahalı olduğu neredeyse anında belli oldu - hem bir ülkede hem de başka bir ülkede bunun için yeterli para yoktu.
Bu nedenle, hem burada hem de orada bağış toplama etkinlikleri yapıldı. Fransızlar, fonlarından ayrılmaya Amerikalılardan çok daha istekliydi. Hem bağış olarak hem de çeşitli eğlence akşamlarına, piyangolara katılım için yapılan paraydı. Bartoli, Üçüncü Cumhuriyet hükümetinin bile ilgisini çekmeyi başardı (ana argüman, Fransa'ya düşman olan Avrupa monarşilerine karşı bir müttefik olarak Amerika'dır). Oldukça hızlı bir şekilde, iki milyondan fazla frank topladılar.
Aynı zamanda, Amerikalılar parayla ayrılmak için acele etmediler - Özgürlük Anıtı onları özellikle etkilemedi, şehirden şehre seyahat eden Bartoli'nin ateşli konuşmaları fazla sonuç vermedi ve para bağışlamayı reddettiler. ve Rockefeller bu fikrin tamamen saçmalık olduğunu söyledi.
1883'te mimar Richard Morris Hunt'ın kaide projesini zaten yaratmış olmasına rağmen, finansman eksikliği nedeniyle, ünlü yayıncı ve gazeteci Joseph Pulitzer görevi üstlenmeseydi, çalışma durabilirdi.
İlk olarak, inşaat için para verecek tüm insanların isimlerini kesinlikle yayınlamayı teklif etti. İkincisi, orta ve üst sınıfın temsilcilerine hitap eden son derece sert eleştirilerle ortaya çıktı - makaleleri o kadar inandırıcıydı ki, oldukça kısa bir sürede yüz bin dolardan fazla toplamayı başardılar.
ABD'de, 1885 yılına kadar, gerekli tüm miktar toplandı ve Ağustos ayının başında, kaide nihayet adaya dikildi (vakfın inşası için çimento Almanya'dan ABD'ye getirildi). Bu çalışmalar yaklaşık sekiz ay sürdü ve inşaatın sonunda o yıllarda gezegendeki en büyük beton temel oldu.
Paris'te çalışıyor
Fransızlar çok daha hızlı çalıştı ve 1881'in sonunda heykel neredeyse hazırdı - sadece onu monte etmek için kaldı, bu yapıldı. Montajdan sonra heykelin ana girişi öndeydi, acil çıkış sol ayağın topuğundaydı. İle birlikte gözlem güvertesi Tepede bulunan bir merdiven meşaleye götürüldü ve gaz sağlamayı planladılar, ancak o sırada Edison elektriği icat etti ve bu seçenekte durmaya karar verildi.
1884'te Fransızların tüm çalışmaları tamamlandı. Anıt toplandı, ABD Büyükelçisi ve Başbakan Feribotu'nun katıldığı ve okyanusa gönderilmek üzere demonte edilen büyük bir açılış düzenlendi. Bu sırada adadaki kaide hazır olmadığı için heykel parça parça şehir şehir gezmeye başladı.
Heykelin kaideye yolculuğu
Fransız Demokratların hediyesi teslim edilip, amaçlanan yere kurulmadan önce, Özgürlük Anıtı'nın dünyayı dolaşmak için zamanı vardı. Örneğin, yüksekliği 5.26 m olan başı ve meşaleli bir eli Paris'te, Philadelphia'da, Madison Square'de, sergileri gezdikleri ve dileyen herkesin görebileceği yerlerde görüldü.
Toplamda, heykeli okyanusta taşımak 214 kutu aldı ve heykelin kendisi üç yüzden fazla parçaya bölündü. Bedlow Adası'na vardıklarında anıtın montajı yaklaşık dört ay sürdü. Ve yukarı çıkan ve orada heykelin çerçevesine bağlanan ankraj kirişleriyle birbirine bağlanan iki çelik lentoyu kullanarak onu kaideye bağladılar.
Açılış
Özgürlük Anıtı'nın çeşitli organizasyonel nedenlerle Nisan 1886'da toplanmasına rağmen, adadaki büyük açılış sonbaharın ortasında gerçekleşti. Amerikan Devrimi'nin yüzüncü yılı için hediye on yıl gecikti. İlginçtir ki, uzun bir süre sadece özgürlük ve demokrasinin bir anıtı değil, aynı zamanda görevleriyle oldukça başarılı bir şekilde başa çıkan bir işaret görevi gördü.
Aramaya gelenler için daha iyi hayat göçmenler Özgürlük Anıtı Amerika ile ilk tanışma oldu. İnsanlık tarihinin en büyük heykellerinden biri, daha iyi fırsatlar aramak için okyanusu geçerek gezegenin her köşesinden milyonlarca insanı ağırladı. Amerika Birleşik Devletleri'ndeki anıtların hiçbiri Amerika ile Özgürlük Anıtı kadar güçlü bir şekilde ilişkili değildir. 1886'da Fransa halkı tarafından iki ülke arasındaki dostluk ve işbirliğinin bir işareti olarak bağışlanan, zamanla insan özgürlüğü ve bağımsızlığının ideali, Amerika Birleşik Devletleri'nin en tanınmış sembollerinden biri haline geldi.
Özgürlük Anıtı'nın tasarımı derinden semboliktir. Bir elbise giymiş bir kadın figürü, özgürlük tanrıçasını kişileştirir, yükseltilmiş elinde bir meşale tutar, diğerinde - bir kitap (yasalar). Özgürlüğün ayaklarında kırılan tiranlığın kırık prangaları, tiranlık ve baskı çağının sonunu simgeler. Sol elinde 4 Temmuz 1776 (ABD Bağımsızlık Bildirgesi'nin kabul edildiği gün) yazıtlı bir kitap, gelen herkese Amerikan idealini hatırlatıyor - "tüm insanlar eşit yaratılmıştır". Sağ elinde yüksekte tuttuğu meşale, özgürlüğe ve bağımsızlığa giden yolun aydınlanmasını simgelemektedir. Taçtaki yedi ışın, okyanuslar ve kıtalar boyunca uzanan özgürlüğü simgeliyor. Baştaki şapka, Roma kölelerinin özgürlüklerini kazandıklarında aldıkları başlığı andırıyor.
Özgürlük Heykeli: yaratılışın tarihi
Amerika Birleşik Devletleri'ne devletin kuruluşunun 100. yıl dönümü anısına bir anıt ve Amerika Birleşik Devletleri ile Fransa arasında Devrim Savaşı sırasında mühürlenen bir dostluk işareti verme fikri ilk olarak 1865 yazında bir gala yemeğinde ortaya çıktı. Versailles yakınlarındaki Edouard de Laboulay'ın evinde. Fransız yazar ve yayıncı Edouard de Laboulay, sanki bu arada, "Anıt ABD'de dikilirse, iki halkımızın ortak çabalarıyla inşa edilirse doğal olur" görüşünü dile getirdi. Akşam yemeğine katılan genç heykeltıraş Bartholdi bu fikri çok beğendi.
Kasım 1875'te, fon toplamak için bir Fransız-Amerikan ittifakı kuruldu. Fransızlar heykelin yaratılmasını finanse etmeli ve Amerikalılar kaideyi inşa etmenin tüm masraflarını ödemeli. Gelecekteki heykele "Dünyayı Aydınlatan Özgürlük" adı verildi.
Bağış toplama şirketi Fransa'da aktif olarak yer alıyordu. Bu amaçla ünlü Fransız besteci Charles Gounod bir şarkı yazdı, 1878 baharında bir piyango düzenlendi, neyse ki Fransız kanunları bunun hayır amaçlı yapılmasına izin verdi. Temmuz 1882'ye kadar gerekli olan 250.000 dolar toplandı. Tüm para hayır kurumu aracılığıyla alındı, Fransız devleti hazineden tek bir frank ayırmadı.
Amerika'da her şey çok daha karmaşıktı. Ocak 1877'de kurulan Amerikan Kaide İnşaat Komitesi çok büyük zorluklarla karşılaştı. 1873'teki uluslararası mali kriz, on yıldan fazla süren uzun bir ekonomik durgunluk dönemini beraberinde getirdi. Gerekli olan 125.000 dolarlık rakam kısa sürede ikiye katlandı, ancak neredeyse hiç para alınmadı. Basın projeye kayıtsız kaldı, New York Deniz Feneri'nin inşasını finanse etmeye istekli çok az insan vardı. Bu arada, Özgürlük Anıtı finansman sorunları yaşayan tek proje değildi: Washington Anıtı'nın inşası da uzun yıllar durdu.
1882'de yeni bir bağış toplama şirketi başladı. Komite düzenledi çok sayıdaşair Emma Lazarus'un şiir yazmaya davet edildiği propaganda faaliyetleri. Başlangıçta, heykel hakkında şiir yazamayacağını açıklayarak reddetti. Daha sonra şairin yazdığı "New Colossus" adlı sone 21.000 dolar topladı ve birincilik ödülünü kazandı. Yıllar sonra, Özgürlük Anıtı'nın kaidesinin ana girişine şairin yazdığı satırların bulunduğu bir plaket yerleştirildi.
New York World sahibi ve editörü Joseph Pulitzer, bağış toplama kampanyasında aktif rol aldı. Onun kampanyasıyla, Özgürlük Anıtı'nın sadece New Yorklulara değil, tüm Amerikalılara bir hediye olduğu fikri yaygın bir kabul gördü. Ağustos 1883'te inşaat için gerekli tüm para toplandı.
5 Ağustos 1884'te, bir törenle, 19. yüzyılın başlarında inşa edilen Fort Wood'un merkezinde bir kaide inşası için temel taşı atıldı. 22 Nisan 1886'da kaide, Fransa halkından cömert bir hediye almaya hazırdı. O zamanlar dünyanın en büyük beton yapısı oldu.
Özgürlük Heykeli nasıl toplandı
Anıtı oluşturmak için hafif ve aynı zamanda uzun süre dayanacak dayanıklı bir malzeme gerekiyordu. seyir... Malzeme suya dayanıklı olmalı ve tuzlu, nemli New York liman iklimine kolayca dayanabilmelidir. Fransız heykeltıraşın seçimi bakır üzerine düştü.
Anıtı oluşturmak için Bartholdi, yaklaşık 1.25 m yüksekliğinde bir eskiz modeli yaptı.Bu modeli kullanarak 2.85 m yüksekliğinde bir heykelin kopyasını yeniden üretti.Aynı yöntemi kullanarak 11 m yüksekliğinde başka bir model yaptı. 11 metrelik heykeli çok sayıda parçaya böldü ve dört katına çıkardı.
Heykel oluşturulurken 2.57 mm kalınlığında bakır levhalar kullanılmıştır. Marangozlar, bir çekiç yardımıyla levhalara istenen konfigürasyonun verildiği ahşap kalıplar yaptılar. 300'den fazla bireysel bakır levha parçası, bugün görebildiğimiz heykelin figürünü oluşturdu. Özgürlük Anıtı'nın iç çerçevesi, Paris'teki dünyaca ünlü Eyfel Kulesi'nin yazarı Fransız mühendis Gustave Eiffel tarafından tasarlandı.
1884'ün başlarında, Özgürlük Anıtı'nın tüm parçaları bir araya getirildi ve gerçek bir Colossus gibi, Paris'teki evlerin çatılarının üzerinde yükseldi. Bartholdi, hayatının 15 yılını anıta adadı ve olağanüstü bir heykeltıraş olarak yeteneğine yatırım yaptı. Adının sonsuza dek tarihe yazılması sayesinde yazarın en iyi eseri oldu.
Sevkıyattan önce, heykelin tüm parçaları, her biri birkaç yüz kilogramdan birkaç tona kadar ağırlığa sahip 214 özel tasarım konteynere paketlendi. 17 Haziran 1885'te gemi anıtı New York'a teslim etti.
açılış töreni
Özgürlük Anıtı'nın açılış töreni 28 Ekim 1886'da gerçekleşti. İlk olarak, yüz binlerce vatandaş tarafından izlenen New York sokaklarında ciddi bir geçit töreni düzenlendi. Adadaki açılış törenine sadece davetli devlet adamları katıldı. Açılışa ABD Başkanı Grover Cleveland başkanlık etti.
Kara Tom Yarımadası terörist saldırısı ve Özgürlük Anıtı
30 Temmuz 1916'da Alman ajanları, büyük bir mühimmat deposunun bulunduğu Black Thom Yarımadası'nda bir sabotaj düzenledi. Terör saldırısının olduğu gece burada toplam yaklaşık 1 kiloton mühimmat depolandı. Patlamanın gücü Richter ölçeğinde 5.0 ila 5.5 puan arasında tahmin edildi. Komşu Maryland eyaletinin sakinleri bile sonuçlarını hissetti. Patlamanın parçaları uzun mesafelere uçtu, bazıları Özgürlük Anıtı'na çarptı ve bazıları 2 km uçarak Jornal Meydanı'ndaki saat kulesine zarar verdi ve saati durdurdu.
Terör saldırısı sonucunda anıt, özellikle el ve meşale hasar gördü. O zamandan bugüne meşale halka kapalıdır. Lehigh Valley demiryolu şirketinin Almanya devletinin verdiği zararı telafi etmeye çalıştığını ve sonunda aldığını belirtmek ilginç. 1953'te Almanya, şirkete 50 milyon dolar (2010'da yaklaşık 452 milyon dolara eşdeğer) ödemeyi kabul etti. Nihai hesaplama 1979'da yapıldı.
Özgürlük Anıtı'nın Yeniden İnşası
2 Aralık 1916'da ABD Başkanı Woodrow Wilson yeni aydınlatma sisteminin açılışını yaptı. Özgürlük Anıtı, Fort Wood'un duvarları boyunca yerleştirilmiş projektörlerle aydınlatıldı. Mimar Gutzon Borglum hasarlı meşaleyi yeniden tasarladı ve bakır parçalarının çoğunu dokulu camla değiştirdi.
1900'den hemen sonra Özgürlük Anıtı'nın yüzeyini yeşil plaket kaplamaya başladı. 1906'ya gelindiğinde, parlak bakır dış yüzey tamamen oksitlenmiş ve metali rüzgar ve yağmurdan koruyan çekici bir açık yeşil renkli patinaya sahipti.
1882'de, Özgürlük Anıtı'nın durumunu kapsamlı bir şekilde inceledikten sonra, Amerikalı ve Fransız uzmanlar, anıtın ciddi bir restorasyona ihtiyacı olduğu sonucuna vardılar. Anıtın içindeki demir çerçeve çok paslanmıştı, bakır parçalarının yaklaşık %2'sinin değiştirilmesi gerekiyordu.
1984 yılında heykel restorasyon için kapatıldı. 1916'dan beri anıtın içine su sızan meşale, mimar Bartholdi'nin bire bir kopyası ile değiştirilmiştir. Tüm iç çerçeve ve bakır yüzeyin bazı kısımları da değiştirildi. Kaide ve figür yeni metal halide lambalarla aydınlatıldı. 5 Temmuz'da Başkan Reagan ve Mitterrand'ın huzurunda Özgürlük Anıtı yeniden halka açıldı.
11 Eylül 2001'deki terör saldırılarının ardından Özgürlük Adası ve anıt hemen ziyarete kapatıldı. 2004 yılında, kaide halka yeniden açıldı ve taç, 2009 yılında ziyarete açık hale geldi.
Özgürlük Heykeli pratik bilgiler
Anıt, hafta sonları ve hafta sonları da dahil olmak üzere her gün halka açıktır. Bayram... Özgürlük Adası'nı (üzerinde Özgürlük Heykeli kuruludur) ziyaret etmek isteyenler, aralarından seçim yapabilecekleri üç bilet seçeneği satın alabilirler:
1) Basit bilet - Liberty Adası'na feribot yolculuğu dahildir. Basit bir bilet zamandan tasarruf sağlar: uzun bir kuyrukta beklemek yerine, feribotta öncelikli biniş öncesi prosedür hakkı verir. Bilet size kaideyi, orada bulunan müzeyi, seyir güvertesini ve tacı ziyaret etme hakkı vermez.
2) Kaideye girme hakkı olan bir bilet, adaya feribotla geziyi içerir ve ayrıca kaideye erişim sağlar, müzeyi ziyaret eder, heykelin iç yapısını görme, kaide gözlem güvertesine tırmanma fırsatı verir. , Fort Wood'u (heykelin üzerinde durduğu yıldız şeklinde bir yapı) ziyaret edin. Bu bilet türü, Özgürlük Anıtı'nın tacına erişim hakkını içermez. Kaideye erişimi olan biletler, planlanan ziyaretten en geç iki hafta önce rezerve edilmelidir. Çok sıcak günlerde tacı ziyaret etmek yasaktır.
3) Tacı ziyaret etme hakkı olan bir bilet, tırmanma imkanı sağlar. spiral merdivenÖzgürlük Anıtı'nın tepesine. Tepeye çıkmak için 354 basamak çıkmanız gerekiyor (yaklaşık 22 kata tekabül ediyor). Ziyaretçiler, bir servis çalışanının rehberliğinde 10'ar kişilik gruplar halinde tacı tırmanıyor Ulusal parklar, ancak saatte en fazla 3 grup. Bu tür biletlerin sayısı sınırlıdır, üç ila dört ay önceden veya daha uzun (bir yıla kadar) sipariş edilmelidir. Buradan New York silüetinin muhteşem bir manzarası açılıyor.
Sabah 9'dan 15:30'a kadar her 30-45 dakikada bir Liberty Adası'na bir feribot kalkmaktadır. En iyi zaman hafta sonları ve tatil günlerinde kalabalıktan kaçınmak için hafta içi sabahın erken saatlerinde ziyaret etmek.
Feribot için sırada bekleme süresi yaklaşık 90 dakika sürmektedir. Bekleme, Haziran'dan Eylül'e kadar olan yüksek seyahat sezonunda çok daha uzundur.
Elinizde biletleriniz varsa, biniş öncesi prosedür yolcuları geciktirdiğinden, feribotun kalkışından 30 dakika önce gelmeniz tavsiye edilir. Feribot yolculuğu yaklaşık 20 dakika sürmektedir.
Ulusal Park Servisi'ne göre, günde sadece 240 kişinin taca, podyuma günde 3.000 ziyaretçiye ve Liberty Adası'na günde 12.000 ziyaretçiye erişmesine izin veriliyor. Her yıl Özgürlük Anıtı'nı üç milyondan fazla insan ziyaret ediyor.
Ziyaretçiler basit bir bilet satın alarak sadece Liberty Adası'nı değil, 1892'de göçmenlik hizmetinin açılmasından bu yana 12 milyondan fazla göçmen alan Amerika Birleşik Devletleri'ndeki göçmenler için en büyük kabul merkezi olan Ellis Adası'nı da ziyaret edebilirler. 1954'te kapandı. Modern nüfusun yüzde 40'ından fazlasının ataları Amerika Birleşik Devletleri, Ellis Adası Göçmen Bürosu'ndan geçti. Bu nedenle, Amerikalılar için Ellis Adası, Kristof Kolomb'un uzak 1492'de indiği iddia edilen yerden çok daha önemlidir. Eski göçmenlik bürosu, ABD göçmenlik tarihine adanmış bir müzeye ev sahipliği yapmaktadır. Burada toplanan sergiler, fotoğraflar, görgü tanıklarının anıları, bir kütüphane ve iki sinema salonu var. Göçmen Bürosu binası, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki en büyük tarihi müzelerden biridir.
1984 yılında Özgürlük Anıtı, UNESCO Dünya Mirası Listesi'ne dahil edildi.
Kaidenin içinde fotoğraflar, videolar, Özgürlük Anıtı'nın inşasına dair hikayeler, gravürler, diyagramlar, tarihi detaylar, 1886'nın orijinal meşalesi Emma Lazarus'un yazdığı “Yeni Colossus” şiirinin yer aldığı bir plaket var. Merdivenlerden 192 basamak çıkarak kendinizi New York Limanı'na bakan seyir terasında buluyorsunuz.
Özgürlük Heykeli posta pullarında, tablolarda ve kitaplarda yer alır. İmajı filmlerde, televizyon programlarında, müzikte, videoda, bilgisayar oyunlarında, hatıra paralarında ve tiyatro gösterilerinde yaygın olarak kullanılmaktadır. Anıtın yüzlerce kopyası dünyanın her yerine yerleştirildi. Özgürlük heykeli bugüne kadar Amerika'nın en popüler uluslararası sembolü olmaya devam ediyor.
Fotoğrafları görüntüleme:Ancak ABD sakinleri için değil.
Bu heykel onlara Fransız hükümeti tarafından Amerikan Devrimi'nin 100. yıldönümünü anmak için bağışlandı... O andan itibaren, Lady Liberty'nin kurulduğu Bedlow Adası, artık Liberty Adası olarak adlandırılıyor.
İngilizce başlık özgürlük heykeli gibi, ve kelimenin tam anlamıyla Özgürlük Anıtı olarak Rusça'ya çevrildi.
Genel bilgi ve açıklama
Özgürlük Anıtı zincir parçalarının üzerinde duruyor. Sol elinde bir tablet varüzerinde Amerika için önemli bir tarihin yazılı olduğu (ABD Bağımsızlık Bildirgesi'nin imzalandığı gün - 4 Temmuz 1776). Diğer elinde bir meşale var, özgürlüğe giden yolu aydınlatan ışığı kişileştirir.
Bilginize! Turistlerin taca ulaşmak için 356 adım yürümesi gerekiyor. Ancak buna değer, zirveye tırmanırken, ana gözlem güvertesinden inanılmaz genişlikler açılıyor. Değerli taşların simgesi olan 25 adet pencere bulunmaktadır.
Heykelin içinde müzeyi ziyaret edebilirsiniz. ve Amerika'nın en önemli dönüm noktasını yaratmanın uzun yolunu öğrenin. Asansörü kullanarak müzeye gidebilirsiniz.
Heykel neyi simgeliyor ve ne anlama geliyor?
Özgürlük Heykeli bir sebepten dolayı adını aldı. o Amerikan halkının özgürlüğünün sembolü... Demokrasinin zaferini ve ülkenin bağımsızlığını kişileştirir ve ifade eder.
Yaratılış tarihi
Heykelin arkasındaki fikir neydi?
Heykelin yaratılmasının ana nedeni, amerika birleşik devletleri'nin bağımsızlığının ilanı 4 Temmuz 1776'da gerçekleşti.
Hangi yıl inşa edildi?
hakkında ciddi heykelin açılışı 28 Ekim 1886'da gerçekleşti.... Törene Amerika Birleşik Devletleri Başkanı Grover Cleveland katıldı.
İlginç bir gerçek, heykelin demokrasiyi sembolize etmesine rağmen, bu etkinlikte sadece erkeklerin bulunmasıydı. Bir istisna olarak, adada Bartholdi'nin karısı da dahil olmak üzere birkaç kadın olabilir.
Yaratıcısı ve mimarı kimdir?
Projenin yazarı ve Özgürlük Anıtı'nın yaratıcısı Fransız heykeltıraş ve mimar Frederic Bartholdi... Fransız mühendis Alexander Gustave Eiffel, yaratıcısı Eyfel Kulesi.
İlginç gerçek! Ancak anıtın yapımında hem Amerikalılar hem de Fransızlar yer aldı. Örneğin, yıldız kaide, Amerikalı mimar Richard Morris Hunt'ın bir tasarımıdır.
İnşaat ve montaj nasıl gidiyordu?
hikaye bunu anlatıyor gelecekteki Lady of Liberty'nin vücudunun parçaları Fransa'da döküldü, ancak kaide Amerika'da yaratıldı... 4 ay boyunca heykel bağlandı. Bartholdi hesaplamalarında birkaç kez hata yaptı.
Gerçek şu ki, anıtın inşası için ayrılan malzemelerin yetersiz olduğu ortaya çıktı. Mali sorunları çözmek için, asıl amacı malzeme satın almak için para toplamak olan yardım geceleri düzenlendi.
Amerikalılar paralarını vermek konusunda isteksizdi Bunun sonucunda ünlü Amerikalı gazeteci Joseph Pulitzer gazetede üst ve orta sınıfları Amerikan özgürlüğünün simgesinin inşasına katılmaya çağırdığı birkaç makale yazdı.
Bu zamana kadar Fransızlar çalışmalarının yarısını tamamlamıştı ve heykelin bitmiş kısımları Amerika'ya gönderildi.
Farklı yıllarda ve zamanımıza kadar heykele ne oldu?
Orijinal olarak Özgürlük Heykeli bir işaret olarak kullanılacaktı... Ancak yapıya yerleştirilen lambalar çok güçlü değildi. Heykelin pratik kullanımı hiçbir zaman bulunamadı, bu nedenle 1921'de anıt ABD ordusuna devredildi, ve 1933'te - ABD Ulusal Park Servisi'ne.
Not! Anıtın kuruluşunun 100. yıldönümünde, tam bir yeniden yapılanma gerçekleştirildi. Bu Başkan Reagan'ın kararıydı. Yeniden yapılanma için tüm fonlar Amerikan vatandaşlarından toplandı. Tamir için 2 milyon dolar harcandı.
Heykelin varlığı boyunca, ziyaret dönemi birkaç kez değişti. Sonraki yıllarda herhangi bir gezi yapılmamıştır:
- 1982'den 1986'ya kadar olan dönem için (yeniden yapılanma);
- Eylül 2001'den 2004'ün sonuna kadar (terör saldırısı tehdidi nedeniyle);
- Ekim 2013'te (hükümet faaliyeti askıya alındı).
Heykeli ABD'ye hangi ülke bağışladı?
Özgürlük Heykeli oldu Fransız hükümeti tarafından Amerika'ya bağışlanan Amerikan Bağımsızlık Bildirgesi'nin 100. yıldönümü onuruna.
Dev anıtın 4 Temmuz 1876'da sunulması planlandı. Eksikliği sebebiyle Para bu kutlama ertelenmeliydi.
Nerede?
Anıt, ABD'de New Jersey eyaletinde bulunan Liberty Adası'nda bulunuyor. Manhattan'ın New York ilçesinin sahilinin 3 km güneybatısında.
Anıtın tam konumu haritada belirtilmiştir, ölçek artırılabilir ve azaltılabilir:
"Liberty" adasının toprakları aslen New Jersey eyaletine aitti, daha sonra New York Şehri'nin kontrolü altındaydı ve şu anda federal yönetim altında.
Elinde ne var?
Özgürlük Heykeli dünyanın en ünlü başyapıtlarından biridir.
Sağ elinde bir meşale ve sol elinde yazıtlı bir işaret var.
Elinizdeki tablette ne yazıyor?
Sağ elinde, Amerika Birleşik Devletleri'nin Bağımsızlık Günü olan Amerika halkı için önemli bir olayın tarihini yazan bir tablet var.
Özellikler
Boy uzunluğu
Lady Liberty'nin boyutları oldukça etkileyici. Meşalenin tepesine kadar olan yüksekliği 93 metredir.
Taçta kaç tane ışın var?
Tepede 25 adet gözetleme penceresi bulunmaktadır. Onlar Amerika'nın zenginliğinin bir sembolü. Ve işte ondan çıkan ışınlar (7 adet), yedi kıtayı ve denizleri kişileştir... Ayrıca, özgürlüğün her yöne genişlemesini sembolize ederler.
Anıtın ağırlığı ne kadar?
Bir Lady Liberty kadife çiçeğinin ağırlığı 1,5 kg'dır ve tüm anıt 225 ton ağırlığındadır.
Neyden yapılmıştır?
İmalat malzemesi - bakır... "Leydi" nin dökümü yaklaşık 31 ton aldı.
Burun uzunluğu ve diğer elementler
İşte ana yüzün ana unsurlarının boyutları:
- kafa - 5,26 m;
- burun uzunluğu - 1,37 m;
- gözler - 0.76 m;
- kol uzunluğu - 12.8 m;
- fırça uzunluğu - 5 m.
Sağ ele yerleştirilen levha 7.19 m.
Neye kurulu?
Bir Kadının bacağı kırık prangalara takıldı... Bartholdi, özgürlüğün kazanıldığını sembolik olarak böyle gösterdi.
Taban betondan yapılmıştır. Bunu tamamlamak için önemli miktarda çimento gerekliydi.
Nereye bakıyor?
Uzun yıllar boyunca, görkemli dönüm noktası, bir kaide üzerine kabartmalı kelimelerle turistleri ve gurbetçileri selamlıyor. Amerikan halkının yaşamını, fırsat eşitliğini, özgürlüğü ve demokrasiyi yansıtırlar.
Bu nedenle, Lady Liberty arkası şehre dönük ve körfeze dönük... Böylece ülkeye misafir ve muhacirlerle gelen gemilere bakar.
İçinde ne var?
Anıtın dibinde kırık bir zincir var. Köleliğin prangalarından kurtulmayı ve demokrasinin zaferini simgeliyor. Taç, görüntülemek için pencerelere sahiptir, ancak bunlara eklemek için 356 adımı affetmeniz gerekir. Anıtın içinde turistler, sarmal merdivenler boyunca güvenle hareket edebilirler.
Bilginize! inanılmaz hariç güzel görünüm Lady Liberty'nin tacındaki pencerelerden içeride, ziyaret ederek bu anıtın yaratılış tarihini öğrenebileceğiniz bir müze var.
Kaidenin içinde bulunan asansörle müzeye ulaşabilirsiniz. Cam dere sayesinde heykelin etkileyici "iç kısımları" görülebiliyor.
Anıt neden yeşil?
Bugün anıtın yeşil olmasına rağmen, orijinalinde parlak altın-turuncu bir renkti.
Siyah beyaz fotoğraflarda bu fark edilmez, ancak bu gerçek tarihsel referanslarla doğrulanır.
Örneğin Rusya'da Hermitage'da heykelin orijinal rengini görebileceğiniz bir tablo var.
Kullandıkları heykelin üretimi için bakır, daha sonra ilk on yıldan sonra oksitlendi, bunun sonucunda yeşil bir renk aldı. New York'ta gün batımları sırasında, Lady Liberty, orijinaline biraz benzeyen alışılmadık derecede parlak hale gelir.
Özgürlük Anıtı'na nasıl gidebilir ve ulaşabilirsiniz?
Bir gezi için anıtın bulunduğu yere, turistler feribotla gidiyor... En sevdikleri yer taçtır. Ve bu şaşırtıcı değil, çünkü yerel manzaranın güzelliği ve New York kıyı şeridinin manzarası oradan görülebiliyor.
Özgürlük Heykeli, bir asırdan fazla bir süredir Amerika Birleşik Devletleri'nin sembollerinden biri olmuştur. Ancak bununla ilgili pek çok fikir yanlış ve çok az bilinen bir şey var. Bu sıra dışı anıt hakkında daha fazla bilgi edelim.
Her şeyden önce, resmi olarak farklı bir şekilde - "Dünyayı Aydınlatan Özgürlük" olarak adlandırıldığını belirtelim. Heykel, Manhattan'ın üç kilometre güneybatısında, aynı adı taşıyan adada bulunuyor. Uzun bir süre Körük Adası olarak adlandırıldı. Anıt, sağ elinde bir meşale tutmaktadır (sanki dünyayı “aydınlatır” ve solunda Latin rakamlarıyla yazılmış ABD Bağımsızlık Bildirgesi tarihini içeren bir tablettir).
Heykelin tepesindeki yedi ışın, denizleri ve kıtaları simgeliyor. Ve yine de, Amerika Birleşik Devletleri'nde yapılan Özgürlük Anıtı neyden yapılmıştır? Algıya bakılırsa çelik veya taş olması gerektiği anlaşılıyor.
Ancak, hepsi o kadar basit değil. Orada çelik var - 125 ton. Kullanılmış heykeltıraşlar ve onu iki buçuk milimetreden biraz fazla bir tabaka ile kaplayan 31 ton bakır. Bununla birlikte, hem çelik hem de bakır için rakamlar, yirmi yedi bin tona ulaşan beton tabanla karşılaştırıldığında soluk kalıyor. İnce bakır levhalar çelik bir çerçevenin üzerine monte edilir. Temel ve kaide ile birlikte meşalenin tepesine kadar olan yükseklik doksan üç metreye ulaşıyor.
Özgürlük heykeli nerede yapıldı?
Amerika Birleşik Devletleri'ni simgeleyen anıt aslında Amerika'da, hatta Batı Yarımküre'de yapılmadı!
Heykelin yazarı Fransız Frederic Auguste Bartholdi'dir. Fikir, Amerika Birleşik Devletleri'nin 100. yıldönümü için bir hediye olarak sunmaktı. İlginçtir ki, onu Mısır'daki Port Said'e yerleştirecekler ve ona "Asya'nın Işığı" diyecekler. Ancak Kahire hükümeti kurulum ve nakliyeye para harcamama kararı aldı.
Fransa ve Amerika bir anlaşmaya vardıklarında, sırasıyla heykel ve yerleştirmeyi Paris pahasına, kaideyi Washington pahasına yapacakları varsayıldı. Ancak okyanusun her iki tarafında ortaya çıkan maddi zorluklar işi yavaşlattı.
Üretim için hangi malzeme kullanıldı?
Görünüşe göre bu sorunun cevabını zaten biliyoruz. Ama ... acele etmeyelim. Heykel için bakır ya Başkıristan'da çıkarıldı ya da Nizhny Tagil'de eritildi. Alttaki kaide Alman çimentosundan yapılmıştır.
Ancak, hepsi bu değil! Heykelin kendisine ek olarak, birçok kopyası var. Sadece Paris'te dört tane var; Saint-Cyr-sur-Mer'de meşale yerine fenerli yaldızlı versiyon. Başka birçok versiyon var - örneğin, Japonya'daki Las Vegas'taki kumarhanelerden birinde, Dnepropetrovsk, Lvov, Budapeşte, Riga'daki Tretyakov Galerisi'nde bir zamanlar var olan "özgürlüğün" başkanı dövüldü.
11 Eylül trajedisinden sonra, orijinal Özgürlük Anıtı halka kapatıldı. Şu anda herkes tarafından kullanılabilir, ancak daha önce yapılana benzer kapsamlı bir araştırmaya tabidir. uluslararası havaalanları... Sonuç olarak, ABD sembolü dünyanın en güvenli turistik yerlerinden biridir.
Bugün, New York'un en büyük sembolü haline gelen Özgürlük Heykeli'nin öyküsü, bundan yaklaşık 140 yıl öncesine dayanıyor. Manhattan'da, gökdelenler ve şehrin hemen önündeki adada yükselen, kaidesiyle birlikte tam 93 metrelik bu heykel, sadece bir şehrin değil tüm ülkenin de sembolü haline gelmiş durumda.
Peki, bu heykelin New York için değil; o yıllarda Türk toprağı olan Mısır için hazırlandığını biliyor muyuz?
İNGİLTERE VE FRANSA'YI HAREKETE GEÇİREN PROJE
19'uncu yüzyılda Osmanlı İmparatorluğu'nun toprağı olan Mısır, yüzyılın ilk yıllarından itibaren Kavalalı Mehmed Ali Paşa'nın soyundan gelen "Hıdiv" unvanlı valiler tarafından idare ediliyordu ve içişlerinde neredeyse bağımsız hale gelmişlerdi.
Mısır valileri, sadece yabancı memleketlerle imzaladıkları anlaşmalarla mali protokolleri padişaha tasdik ettirmekle yükümlüydüler ve İstanbul, bu gibi talepleri genellikle her zaman yerine getiriyordu.
Mısır Valisi Said Paşa'nın Fransız mühendis Ferdinand de Lesseps'e 1854'te hazırlattığı ve Akdeniz ile Kızıldeniz'i birbirine bağlayacak olan Süveyş Kanalı projesi, onaylaması için dönemin Osmanlı Sultanı Abdülaziz'e sunulmuştu.
ABDÜLAZİZ 12 YIL BOYUNCA PROJEYİ ONAYLAMADI
Bu projenin arkasında Fransa vardı ancak İngiltere, Akdeniz'deki ve Hindistan'daki hâkimiyetini sona erdirebilecek olan böyle bir hazırlığa karşı çıkıyor ve zamanın hükümdarı Sultan Abdülaziz'i, projeyi reddetmesi için devamlı bir baskı altında tutuyordu.
Murat Bardakçı'nın kaleme aldığı bir yazıya göre Said Paşa, İstanbul'un tasdikini beklemeden, 1854'ün 30 Kasım'ında Fransız mühendise projenin hayata geçirilmesi için gerekli şirketin kurulması iznini verdi.
Fransız sermayesiyle kurulan şirketin hisse senetlerinin tamamı satılınca İngiltere, Sultan Abdülaziz'e daha fazla baskı yapmaya başladı ve hükümdar, bu projeyi 12 yıl boyunca onaylamadı.
MISIR'A HAYAT KATACAK KANAL
Mısır tarafı ise, İstanbul'un tasdiki gelmeden işe başladı ancak Said Paşa 1863'te vefat etti. Yerine geçen İsmail Paşa ise Fransız değil, İngiliz taraftarıydı. Bu yüzden iktidarının ilk yıllarında projeye gereken önemi vermedi ama daha sonraki senelerde Kanal'ın Mısır'a nasıl bir hayati değişiklik getireceğini fark edince o da işe dört elle sarıldı.
Kazılar neredeyse tamamlanmak üzereyken Fransız hükümeti, Sultan Abdülaziz'e İngilizlerden daha fazla baskı yapmaya başladı.
Sultan Abdülaziz, 1866'nın 19 Mart'ında yayınladığı fermanla Kanal'a izin verdi, Kanal Şirketi ile Said ve İsmail Paşalar arasında varılan anlaşmaları onayladı, üstelik Mısır'ın kanal inşaatı için yaptığı dış borçları da devlet garantisi altına aldı ve kendisi de Kanal Şirketi'nin hisselerine oldukça yüksek bir meblağ yatırdı.
"ASYA'NIN IŞIĞI MISIR'DAN GELİR"
Said Paşa ile kanalın mühendisi olan Ferdinand de Lesseps arasında 1854'te varılan anlaşmanın ilginç bir maddesi vardı: Kanal'ın Akdeniz'e açıldığı yere dev bir heykel dikilecekti.
Heykel, firavunlar zamanının giysilerine bürünmüş bir kadın şeklinde olacak ve elinde "Asya'nın ışığının Mısır'dan geldiğini" sembolize eden bir meşale tutacaktı. Sultan Abdülaziz'in ödediği paralar arasında yapılacak olan heykelin masraflarının bir bölümü de vardı.
Paşa ve mühendis, eseri Fransa'nın tanınmış heykeltıraşlarından olan Frederic Auguste Bartholdi'ye sipariş ettiler, hatta bir hayli avans da ödendi ve Bartholdi işe başladı.
"MÜSLÜMAN ÜLKEDE BU HEYKEL HOŞNUTSUZLUK YARATIR"
Dikileceği yerde monte edilecek şekilde parçalar halinde hazırlanan heykel birkaç sene sonra tamamlanmış, kanalın Akdeniz'e açıldığı yerde birkaç hafta içerisinde yerleştirilebilecek hale getirilmiş ve Marsilya'dan bir gemi ile Mısır'a nakledilmesinin hazırlıklarına bile girişilmişti.
Ancak, Said Paşa'dan sonra Mısır'ın başına geçen İsmail Paşa, Müslüman bir memlekette böylesine büyük bir heykelin dikilmesinin halk arasında hoşnutsuzluk yaratacağını düşündü ve mühendis Ferdinand de Lesseps'e, heykelin Mısır'a getirilmemesi talimatını verdi.
Mühendisin Paşa'yı ikna çabaları neticesiz kaldı. Süveyş Kanalı 1869 Kasım'ında dünyanın dört bir tarafından gelen davetlilerin katıldığı büyük ama "heykelsiz" törenlerle açıldı. Bartholdi'nin eseri ise, Mısır'da bu yaşananlardan sonra Paris'te bir depoya kondu.
O yıllarda dünyanın bir başka tarafında, Fransa ile Amerika Birleşik Devletleri arasında büyük bir muhabbet yaşanıyor ve taraflar birbirlerine jest üstüne jest yapıyorlardı.
HEYKEL, AMERİKA YOLUNDA
Paris'te kurulan Fransız-Amerikan dostluk grubunun lideri olan Edouard Rene Lefebvre de Laboulaye, Fransız Hükümeti'ni Amerikalıların Fransa'nın dostluğunu daima hatırlamaları için bir hediye gönderilmesi konusunda ikna etti ve hediyenin devasa bir heykel olması kararlaştırıldı.
Heykel bir elinde hukuku simgeleyen bir kitap tutacak, diğer elinde de "dünyayı aydınlatan özgürlüğün sembolü" olan bir meşale taşıyacaktı.
Sipariş yine aynı heykeltıraşa, Frederic Auguste Bartholdi'ye verildi. Bartholdi'nin eseri zaten hazırdı, senelerden beri bir depoda beklemedeydi ve tek eksiği üst kısmında, yani elleriyle kollarında ve yüzünde bazı değişiklikler yapılmasıydı.
EIFFEL'İN MÜHENDİSİYLE BİRLİKTE ÇALIŞTI
Amerikalılar heykelin New York'un hemen girişinde bulunan ufak adalardan birine yerleştirilmesine karar verdiler. Bartholdi, kaidenin yerini görmek için New York'a gitti ve Paris'e dönüşünde yeniden işe başladı.
Bakır ve çelikten yaptığı heykelin mühendisliği ilgilendiren taraflarını Paris'e kendi adıyla anılan bir kule dikmiş olan Gustave Eiffel ile beraberce çalışarak tamamladı ve 1884 Haziran'ın ilk günlerinde eserini Fransız hükümetine teslim etti.
Bartholdi heykelin yüzünü tamamen değiştirmiş ve metale annesi Charlotte'in siluetini işlemişti. Birbirine monte edilecek şekilde yapılmış 350 parçadan oluşan heykel bir gemiye yüklendi ve New York'a ulaştı.
Bartholdi, New York'a yanına Süveyş Kanalı'nın mühendisi ve heykelin fikir babası olan Ferdinand de Lesseps'i de alarak gitti ve 1886'nın 25 Ekim'inde yapılan törende eserin açılışını bizzat yaptı.