1972 Uçak Kazası
kaynağı değiştir]
24 yolcu ve beş mürettebatın tamamı dağda öldü:
- Francisco "Panchito" Abal, 21
- Gaston Costemalle, 23
- Rafael Echavarren, 22
- Albay Julio César Ferradás, 39, Pilot
- José Guido Magri, 23
- Alexis "Alejo" Hounié, 20
- Yarbay Dante Lagurara, 41, Yardımcı pilot
- Filipe Maquirriain, 22
- Mrs. Graciela Mariani, 43
- Julio Martínez Lamas, 24
- Teğmen Ramon Martínez, 30, Yönbulucu
- Daniel Maspons, 20
- Juan Carlos Menéndez, 22
- Mrs. Liliana Methol, 34
- Mrs. Esther Nicola, 40
- Dr. Francisco Nicola, 40
- Gustavo "Coco" Nicolich, 20
- Arturo Nogueira, 21
- Mrs. Eugenia Parrado, 50
- Susana "Susy" Parrado, 20
- Marcelo Pérez, 25
- Enrique Platero, 22
- Çavuş Ovidio Ramirez, 26, Kabin görevlisi
- Çavuş Carlos Roque, 24, Bakım görevlisi
- Daniel Shaw, 24
- Diego Storm, 20
- Numa Turcatti, 24
- Carlos Valeta, 18
- Fernando Vasquez, 20
Resim galerisi[değiştir kaynağı değiştir]
Parrado ve Canessa birkaç günlük yürüyüşün sonunda kar çizgisinin bitimine ulaştı. Dokuzuncu gece dinlenmek için durakladılar. Parrado ateş yakmak için çalı çırpı toplarken Canessa’nın dikkatini, nehrin öte yakasında at üzerinde bir adama benzer bir karaltı çekti ve Parrado’ya nehrin kenarına inmesi için bağırdı. Önce Canessa’nın hayal gördüğünü sanmışlardı ancak sonunda üç atlıyı gördüler. Aralarındaki nehre rağmen Nando ve Canessa durumlarını adamlara anlatmaya çalıştılar. Atlıların içindeki ŞililiHuasoSergio Catalan "yarın" diye bağırarak cevap verdi. Kurtarılacaklarını anlamışlardı ve nehrin kenarında uyumak için yerleştiler. Ertesi gün geri dönen atlılar bir taşa kâğıt ve kalem bağlayarak delikanlılara attılar. Parrado uçak kazası hakkında bir not yazarak taşı onlara geri attı. Catalan, at üzerinde çok uzun bir yol katederek yardım aramaya gitti ve sonunda helikopterlerle bir kurtarma ekibi geldi. Nando helikopterlerle birlikte dağlara, diğer hayatta kalanların yerini göstermek için geri döndü. 13 Ekim Uruguay Hava Kuvvetleri Uçuş kazasından sağ kurtulanların olduğu haberi uluslararası basına da sızdığından yöre gazeteci akınına uğradı.
Dağda kurtarma[değiştir kaynağı değiştir]
12 Aralık ’de, kazanın üstünden iki ay geçtikten sonra Parrado, Canessa ve Vizintín tırmanmaya başladılar. Önde giden Parrado’yu diğerleri sık sık yavaşlaması için uyardı. Hâlâ çok soğuk olmasına rağmen, uçağın kuyruğundan çıkardıkları yalıtım malzemesi ile yaptıkları uyku tulumu sayesinde geceleri hayatta kalabildiler.
Tırmanışlarının üçüncü gününde, Parrado diğer ikisinden önce dağın tepesine ulaştı. Orada gördüğü, kelimenin tam manasıyla nefesini kesti. Göz alabildiğince dağlar uzanıyordu önünde. Uzaklarda küçük bir "Y" görünce dağdan çıkışın buradan olduğunu düşündü ve umudunu kaybetmedi. Tırmanışlarının planladıklarından daha fazla enerji gerektireceğini anlayınca ve yiyecek stokları da azalınca Parrado ve Canessa, Vizintín’i kaza mahalline geri gönderdiler. Geri dönüş sadece üç saat sürdü.