Biseksüel Heteroseksüel Homoseksüel Nedir
kaynağı değiştir]
Erken çocukluk deneyimlerinin, ebeveynliğin, cinsel istismarın veya diğer olumsuz yaşam olaylarının cinsel yönelimi etkilediğine dair öneriyi destekleyen önemli bir kanıt bulunmamaktadır. Doğum sonrası sosyal çevrenin cinsel yönelim üzerindeki etkisine dair hipotezler, özellikle erkekler için zayıftır.[82] Ebeveyn tutumları, çocukların cinsel yönelimlerini açıkça tanımlayıp tanımlamamalarını etkileyebilir.[83][84][85] O zamandan beri önyargı ve yanlış bilgilere dayandığı tespit edilmiş olsa da, bir zamanlar eşcinselliğin çocuklukta yaşanan cinsel istismar da dahil olmak üzere çocukluk deneyimleri ve sorunlu ilişkilerden kaynaklanan hatalı psikolojik gelişimin bir sonucu olduğu düşünülmüştür.[83] Bu tür hipotezler "olabileceğine inanmak istemek için oldukça yüklü siyasi, ahlaki ve teolojik gerekçelerle ilişkilendirilmiştir."[86]
Profesyonel organizasyonların açıklamaları[değiştir kaynağı değiştir]
yılında[25] İstanbul'da eşcinsel ve biseksüel birey üzerinde[25]Lambdaistanbul tarafından yapılan bir anket çalışmasına göre katılımcıların 'si yani %54'ü[25] biseksüelliğin doyumsuz olduğunu[25] hiçbir zaman düşünmediklerini belirtirken, 45 kişi yani %11'i bunu geçmişte düşünmüş, kişiye tekabül eden %35'i ise hala düşünmektedir.[26] Aynı ankete katılanların %40'ı yani 'i biseksüelliğin kararsızlık olduğunu hiç düşünmemişken %21'i yani 81 kişi bunu geçmişte düşünmüş, kişiye tekabül eden %39'u ise hala düşünmektedir.[27]
Yine AİDS biseksüel topluluk üzerinde önemli etkiler yapmıştır. Biseksüel erkekler, AIDS'in geylerden heteroseksüel nüfusa geçmesinden sorumlu tutulan kişiler olarak zorbalık[28] ve ayrımcılığa[29] uğramıştır. Ancak, AIDS'i barındıran virüsün insanlara bulaşma riski cinsel yönelimle değil, kişinin sosyal davranışıyla ilgilidir. Çünkü virüsü taşıyan biseksüel veya heteroseksüel bireyin bir başka bireyle cinsel ilişkisinden virüs, bir diğer bireye geçmektedir[30]. bedensel sıvıların; sperm, kan ve vajinal sıvının bulaşmasını içeren ilişkiler tehlikeli kabul edilmekte, biseksüeller, araştırma ve eğitim[31] arttırılması, daha iyi bakım ve AIDS'li ile AIDS riski taşıyan kişilere karşı yapılan[31] ayrımcılığın sona erdirilmesi talepleri çevresindeki AIDS'e karşı savaşımları çabasında, gey kişiler ve diğer etkilenen gruplarla bir araya gelmektedirler.[31]
Cinsellik hakkındaki çoğu çalışmanın heteroseksüellik veya eşcinsellik üstüne yoğunlaşması ve biseksüellik üzerine çok az çalışma yapılması nedeniyle ne kadar yaygın olduğu kesin olarak bilinmemekte, Alfred Kinsey tarafından 'lerde yapılan araştırma, cinsel etkinlikleri ve ilgilerine dayanarak, kadınların % ve erkeklerinse % kadarının biseksüel olabileceğini ortaya koymuş, basmakalıp bir biseksüel görünüş veya davranış biçimi olmadığı için, biseksüellerin genellikle ya heteroseksüel ya da eşcinsel oldukları varsayılmıştır. Yine Kinsey toplumda heteroseksüel yaşantıya sahip evli erkeklerin, erkeklerle de cinsel ilişki kurduklarını söylemiş, 'lı yıllara ait bir yazısında;
| "Erkekler, heteroseksüel ve eşcinsel olarak iki ayrı nüfus oluşturmazlar. Dünya keçiler ve koyunlar olarak ayrılamaz' ifadesi var."[32] |
–New York Times, |
demiştir. Yine Sigmund Freud, insanların doğal olarak biseksüel olduğunu iddia etmiştir. yüzyılın ortalarından bu yana davranışçı bilim adamları, erkek ve kadınlardaki biseksüel çekim ve bunun cinsel kimlikteki gelişimi üzerine araştırmalarını sürdürmektedir[32]. Yine bseksüeller, hetoreksist toplum tarafından ayrımcılık veya zorbalığa uğramakta[33] yine eşcinsel topluluk ile birlikte veya bağımsız kendi topluluklarını oluşturmaya başlamışlardır.
Ayrımcılık[değiştir kaynağı değiştir]
Cinsel yönelimi değiştirme çabaları (SOCE), eşcinsel ya da biseksüel yönelimi heteroseksüelliğe dönüştürmeyi amaçlayan metodlardır.[87] Bu çabalar davranışsal teknikleri (örneğin onarım terapisi), psikoanalitik teknikleri, tıbbi yaklaşımları ve dinsel ve ruhsal yaklaşımları içerebilir. Dünyanın bazı yerlerindeyse “düzeltici tecavüz” (lezbiyen kadınlara heteroseksüelliğe dönmesi için yapılan tecavüz) gibi cinsel şiddetleri içerebilir.[88]
SOCE’nin kişinin cinsel yönelimini değiştirmeyi başarıp başarmadığına dair bilimsel kesinliği gösteren bir araştırma yoktur. SOCE, dini kuruluşların benimsediği değerlerle LGBT hakları kuruluşları, profesyonel ve bilimsel kuruluşlar arasındaki gerginlik yüzünden tartışmalıdır.[87] Davranışsal ve sosyal bilimlerin ve ruh sağlığı uzmanlık alanlarının uzun süredir olan ortak görüşü eşcinsellik ve biseksüelliğin insan cinselliğinin normal ve pozitif bir varyasyonu olduğu ve bu yüzden eşcinsellik ve biseksüelliğin bir ruh hastalığı olarak kabul edilmediğidir.[87] Amerikan Psikiyatri Kurumu’nun açıklaması “Çoğu insan kendi cinsel yönelimlerinde az miktarda tercih hissini deneyimler ya da hiç deneyimlemez.” şeklindedir.[89] Bazı kişiler ve gruplar eşcinselliği gelişimsel bozukluk ya da dini ve ahlaki çöküş olarak tanıtmakta ve psikoterapi ve dini çabaları içeren SOCE’nin kişinin eşcinsel hislerini ve davranışlarını değiştirebileceğini iddia etmektedir. Bu kişiler ve grupların birçoğu eşcinselliğin aşağılayıcı, utanç verici bir şey olduğunu desteleyen dini, politik akımlardan olduğu gözlenmektedir.[87]
Hiçbir önemli ruh sağlığı kuruluşu cinsel yönelimi değiştirme çabalarını uygun görmemiş, hemen hemen hepsi cinsel yönelimi değiştirmeyi amaçlayan tedavileri uyaran prensipleri benimsemiştir. Bu kuruluşlarda Amerikan Psikiyatri Kurumu, Amerikan Psikologlar Derneği, Amerika’daki Sosyal İşçilerin Ulusal Kurumu,[90] Kraliyet Psikiyatrlar Derneği,[91] ve Avustralya Psikologlar Derneği de yer almaktadır.[92] Kraliyet Psikiyatrlar Derneği, ABD’nin Ulusal Araştırma ve Terapi Derneği NARTH gibi kuruluşların bilim tarafından desteklenmemesi ve önerdiği sözde eşcinsellik tedavilerin önyargı ve ayrımcılığa zemin hazırlaması konusundaki endişelerini Amerikan Psikiyatri Kurumu ve Amerikan Psikologlar Derneği’yle paylaşmıştır.[91][93]
’de Panamerikan Sağlık Örgütü (Dünya Sağlık Örgütü’nün Kuzey ve Güney Amerikan Kolu) insanların heteroseksüellik haricindeki yönelimlerini “tedavi” etmeyi amaçlayan servislerin tıbbi olarak doğrulanmamış olması ve insanların sağlığı için tehlikeli olması yüzünden uyarı niteleğinde bir açıklama yapmış, uzmanların ortak görüşünün eşcinselliğin insan cinselliğinin normal ve pozitif bir varyasyonu olduğunu ve eşcinselliğin patolojik bir durum olmadığını belirtmiştir. Dünya Sağlık Örgütü, eşcinsel çocukların kendi istemedikleri halde bu tedavilere gitmeye bazen zorlandıklarını, özgürlüklerinin elinden alındığı ve bazen aylarca izole edildiklerini belirtmiştir. Panamerikan Sağlık Örgütü bu tür etik olmayan tedavilerin sağlık hizmetlerinin ve insan haklarının ihlalinden dolayı ihbar edilmesini ve ulusal yönetmelik altında yaptırım uygulanmasını önermiştir.[94]