Müminun Suresi 1 11 Ayetleri Türkçe Okunuşu

müminun suresi 1 11 ayetleri türkçe okunuşu

Mu'minûn sûresinin Türkçe okunuşu

seafoodplus.infoanİletişimSitemap

(yüzonsekiz) âyet olup Mekke'de nâzil olmuştur. Özellikle ilk âyetlerinde kurtuluşa eren müminlerin ibadetlerinden, ahlâki yaşayışlarından ve nâil olacakları uhrevî nimetlerden bahsedildiği için sûre el-Mü'minûn adını almıştır. Nitekim Abdullah b. Abbas'tan rivayet edilen bir hadiste Hz. Peygamber (s. a. ) , bu âyetlerin inzâlini müteakip, Bana on âyet indi ki, durumu bunlara uyan cennete gidecektir buyurdu ve bu sûrenin ilk on âyetini okudu.

seafoodplus.info eflehal mu’minûn(mu’minûne).

seafoodplus.infoîne hum fî salâtihim hâşiûn(hâşiûne).

seafoodplus.infoîne hum anil lagvi mu’ridûn(mu’ridûne).

seafoodplus.infoîne hum liz zekâti fâilûn(fâilûne).

seafoodplus.infoîne hum li furûcihim hâfizûn(hâfizûne).

seafoodplus.infoâ alâ ezvâcihim ev mâ meleket eymânuhum fe innehum gayru melûmîn(melûmîne).

seafoodplus.info menibtegâ verâe zâlike fe ulâike humul âdûn(âdûne).

seafoodplus.infoîne hum li emânâtihim ve ahdihim râûn(râûne).

seafoodplus.infoîne hum alâ salavâtihim yuhâfızûn(yuhâfızûne).

Ulâike humul vârisûn(vârisûne).

Ellezîne yerisûnel firdevs(firdevse), hum fîhâ hâlidûn(hâlidûne).

Ve lekad halaknâl insâne min sulâletin min tîn(tînin).

Summe cealnâhu nutfeten fî karârin mekîn(mekînin).

Summe halaknân nutfete alakaten fe halaknâl alakate mudgaten fe halaknâl mudgate ızâmen fe kesevnâl izâme lahmen summe enşe'nâhu halkan âhar(âhara), fe tebârakallâhu ahsenul hâlikîn(hâlikîne).

Summe innekum ba'de zâlike le meyyitûn(meyyitûne).

Summe innekum yevmel kıyâmeti tub’asûn(tub’asûne).

Ve lekad halaknâ fevkakum seb'a tarâika ve mâ kunnâ anil halkı gâfilîn(gâfilîne).

Ve enzelnâ mines semâi mâen bi kaderin fe eskennâhu fîl ardı ve innâ alâ zehâbin bihî le kâdirûn(kâdirûne).

Fe enşe’nâ lekum bihî cennâtin min nahîlin ve a’nâbin, lekum fîhâ fevâkihu kesîratun ve minhâ te’kulûn(te’kulûne).

Ve şeceraten tahrucu min tûri seynâe tenbutu bid duhni ve sıbgın lil âkilîn(âkilîne).

Ve inne lekum fîl en’âmi le ibreten, nuskîkum mimmâ fî butûnihâ ve lekum fîhâ menâfiu kesîratun ve minhâ te’kulûn(te’kulûne).

Ve aleyhâ ve alâl fulki tuhmelûn(tuhmelûne).

Ve lekad erselnâ nûhan ilâ kavmihî fe kâle yâ kavmi’budullâhe mâ lekum min ilâhin gayruhu, e fe lâ tettekûn(tettekûne).

Fe kâlel meleullezîne keferû min kavmihî mâ hâzâ illâ beşerun mıslukum yurîdu en yetefaddale aleykum, ve lev şâallâhu le enzele melâiketen, mâ semi’nâ bi hâzâ fî âbâinel evvelîn(evvelîne).

İn huve illâ raculun bihî cinnetun fe terabbasû bihî hattâ hîn(hînin).

Kâle rabbinsurnî bimâ kezzebûni.

Fe evhaynâ ileyhi enısnaıl fulke bi a’yuninâ ve vahyinâ fe izâ câe emrunâ ve fâret tennûru fesluk fîhâ min kullin zevceynisneyni ve ehleke illâ men sebeka aleyhil kavlu minhum, ve lâ tuhâtıbnî fîllezîne zalemû, innehum mugrakûn(mugrakûne).

Fe izâsteveyte ente ve men meake alâl fulki fe kulil hamdu lillâhillezî neccânâ minel kavmiz zâlimîn(zâlimîne).

Ve kul rabbi enzilnî munzelen mubâraken ve ente hayrul munzilîn(munzilîne).

İnne fî zâlike le âyâtin ve in kunnâ le mubtelîn(mubtelîne).

Summe enşe’nâ min ba’dihim karnen âharîn(âharîne).

Fe erselnâ fîhim resûlen minhum eni’budûllâhe mâ lekum min ilâhin gayruhu, e fe lâ tettekûn(tettekûne).

Ve kâlel meleu min kavmihillezîne keferû ve kezzebû bi likâil âhırati ve etrafnâhum fîl hayâtid dunyâ mâ hâzâ illâ beşerun mislukum ye’kulu mimmâ te’kulûne minhu yeşrabu mimmâ teşrabûn(teşrabûne).

Ve le in ata’tum beşeren mislekum innekum izen le hâsirûn(hâsirûne).

E yaıdukum ennekum izâ mittum ve kuntum turâben ve izâmen ennekum muhracûn(muhracûne).

Heyhâte heyhâte limâ tûadûn(tûadûne).

İn hiye illâ hayâtuned dunyâ nemûtu ve nahyâ ve mâ nahnu bi meb’ûsîn(meb’ûsîne).

İn huve illâ raculunifterâ alâllâhi keziben ve mâ nahnu lehu bi mu’minîn(mu’minîne).

Kâle rabbinsurnî bimâ kezzebûni.

Kâle ammâ kalîlin le yusbihunne nâdimîn(nâdimîne).

Fe ehazethumus sayhatu bil hakkı fe cealnâhum gusâen, fe bu’den lil kavmiz zâlimîn(zâlimîne).

Summe enşe’nâ min ba’dihim kurûnen âharîn(âharîne).

Mâ tesbiku min ummetin ecelehâ ve mâ yeste’hırûn(yeste’hırûne).

Summe erselnâ rusulenâ tetrâ, kullemâ câe ummeten resûluhâ kezzebûhu fe etbâ’nâ ba’dahum ba’dan ve cealnâhum ehâdîs(ehâdîse), fe bu’den li kavmin lâ yu’minûn(yu’minûne).

Summe erselnâ mûsâ ve ehâhu hârûne bi âyâtinâ ve sultânin mubîn(mubînin).

İlâ fir’avne ve meleihî festekberû ve kânû kavmen âlîn(âlîne).

Fe kâlû e nu’minu li beşereyni mislinâ ve kavmuhumâ lenâ âbidûn(âbidûne).

Fe kezzebûhumâ fe kânû minel muhlekîn(muhlekîne).

Ve lekad âteynâ mûsâl kitâbe leallehum yehtedûn(yehtedûne).

Ve cealnâbne meryeme ve ummehû âyeten ve âveynâhumâ ilâ rabvetin zâti karârin ve maîn(maînin).

Yâ eyyuhâr rusulu kulû minet tayyibâti va’melû sâlihâ(sâlihan), innî bimâ ta’melûne alîm(alîmun).

Ve inne hâzihî ummetukum ummeten vâhıdeten ve ene rabbukum fettekûni.

Fe tekattaû emrehum beynehum zuburâ(zuburan), kullu hızbin bimâ ledeyhim ferihûn(ferihûne).

Fe zerhum fî gamratihim hattâ hîn(hînin).

E yahsebûne ennemâ numidduhum bihî min mâlin ve benîn(benîne).

Nusâriu lehum fîl hayrât(hayrâti) bel lâ yeş’urûn(yeş’urûne).

İnnellezîne hum min haşyeti rabbihim muşfikûn(muşfikûne).

Vellezîne hum bi âyâti rabbihim yu’minûn(yu’minûne).

Vellezîne hum bi rabbihim lâ yuşrikûn(yuşrikûne).

Vellezîne yu’tûne mâ âtev ve kulûbuhum veciletun ennehum ilâ rabbihim râciûn(râciûne).

Ulâike yusâriûne fîl hayrâti ve hum lehâ sâbikûn(sâbikûne).

Ve lâ nukellifu nefsen illâ vus’ahâ ve ledeynâ kitâbun yantıku bil hakkı ve hum lâ yuzlemûn(yuzlemûne).

Bel kulûbuhum fî gamratin min hâzâ ve lehum a’mâlun min dûni zâlike hum lehâ âmilûn(âmilûne).

Hattâ izâ ehaznâ mutrafîhim bil âzâbi izâ hum yec’erûn(yec’erûne).

Lâ tec’erûl yevme innekum minnâ lâ tunsarûn(tunsarûne).

Kad kânet âyâtî tutlâ aleykum fe kuntum alâ a’kâbikum tenkisûn(tenkisûne).

Mustekbirîne bihî sâmiran tehcurûn(tehcurûne).

E fe lem yeddebberûl kavle em câehum mâ lem ye’ti âbâehumul evvelîn(evvelîne).

Em lem ya’rifû resûlehum fe hum lehu munkirûn(munkirûne).

Em yekûlûne bihî cinnetun, bel câehum bil hakkı ve ekseruhum lil hakkı kârihûn(kârihûne).

Ve levittebeal hakku ehvâehum le fesedetis semâvâtu vel ardu ve men fî hinn(hinne), bel eteynâhum bi zikrihim fe hum an zikrihim mu’ridûn(mu’ridûne).

Em tes’eluhum harcen fe haracu rabbike hayrun ve huve hayrur râzikîn(râzikîne).

Ve inneke le ted’ûhum ilâ sırâtın mustakîm(mustakîmin).

Ve innellezîne lâ yu’minûne bil âhırati anis sırâtı le nâkibûn(nâkibûne).

Ve lev rahımnâhum ve keşefnâ mâ bihim min durrin le leccû fî tugyânihim ya’mehûn(ya’mehûne).

Ve lekad ehaznâhum bil azâbi fe mâstekânû li rabbihim ve mâ yetedarraûn(yetedarraûne).

Hattâ izâ fetahnâ aleyhim bâben zâ azâbin şedîdin izâ hum fîhi mublisûn(mublisûne).

Ve huvellezî enşee lekumus sem’a vel ebsâra vel ef’idete, kalîlen mâ teşkurûn(teşkurûne).

Ve huvellezî zereekum fîl ardı ve ileyhi tuhşerûn(tuhşerûne).

Ve huvellezî yuhyî ve yumîtu ve lehuhtilâful leyli ven nehâr(nehâri), e fe lâ ta’kılûn(ta’kılûne).

Bel kâlû misle mâ kâlel evvelûn(evvelûne).

Kâlû e izâ mitnâ ve kunnâ turâben ve izâmen e innâ le meb’ûsûn(meb’ûsûne).

Lekad vuıdnâ nahnu ve âbâunâ hâzâ min kablu in hâzâ illâ esâtîrul evvelîn(evvelîne).

Kul li menil ardu ve men fîhâ in kuntum ta’lemûn(ta’lemûne).

Se yekûlûne lillâh(lillâhi), kul e fe lâ tezekkerûn(tezekkerûne).

Kul men rabbus semâvâtis seb’ı ve rabbul arşil azîm(azîmi).

Se yekûlûne lillâh(lillâhi), kul e fe lâ tettekûn(tettekûne).

Kul men bi yedihî melekûtu kulli şey’in ve huve yucîru ve lâ yucâru aleyhi in kuntum ta’lemûn(ta’lemûne).

Se yekûlûne lillâh(lillâhi), kul fe ennâ tusharûn(tusharûne).

Bel eteynâhum bil hakkı ve innehum le kâzibûn(kâzibûne).

Mâttehazallâhu min veledin ve mâ kâne meahu min ilâhin izen le zehebe kullu ilâhin bimâ halaka ve le alâ ba’duhum alâ ba’d(ba’dın), subhânallâhi ammâ yasıfûn(yasıfûne).

Âlimil gaybi veş şehâdeti fe teâlâ ammâ yuşrikûn(yuşrikûne).

Kul rabbi immâ turiyennî mâ yûadûn(yûadûne),

Rabbi fe lâ tec’alnî fîl kavmiz zâlimîn(zâlimîne).

Ve innâ alâ en nuriyeke mâ neıduhum le kâdirûn(kâdirûne).

İdfa’ billetî hiye ahsenus seyyiete, nahnu a’lemu bi mâ yasıfûn(yasıfûne).

Ve kul rabbi eûzu bike min hemezâtiş şeyâtîn(şeyâtîni).

Ve eûzu bike rabbi en yahdurûni.

Hattâ izâ câe ehadehumul mevtu kâle rabbirciûni.

Leallî a’melu sâlihan fîmâ teraktu kellâ, innehâ kelimetun huve kâiluhâ, ve min verâihim berzahun ilâ yevmi yub’asûn(yub’asûne).

Fe izâ nufiha fîs sûri fe lâ ensâbe beynehum yevme izin ve lâ yetesâelûn(yetesâelûne).

Fe men sekulet mevâzînuhu fe ulâike humul muflihûn(muflihûne).

Ve men haffet mevâzînuhu fe ulâikellezîne hasirû enfusehum fî cehenneme hâlidûn(hâlidûne).

Telfehu vucûhehumun nâru ve hum fîhâ kâlihûn(kâlihûne).

E lem tekun âyâtî tutlâ aleykum fe kuntum bihâ tukezzibûn(tukezzibûne).

Kâlû rabbenâ galebet aleynâ şıkvetunâ ve kunnâ kavmen dâllîn(dâllîne).

Rabbenâ ahricnâ minhâ fe in udnâ fe innâ zâlimûn(zâlimûne).

Kâlehseû fîhâ ve lâ tukellimûni.

İnnehu kâne ferîkun min ibâdî yekûlûne rabbenâ âmennâ fagfir lenâ verhamnâ ve ente hayrur râhımîn(râhımîne).

Fettehaztumûhum sıhriyyen hattâ ensevkum zikrî ve kuntum minhum tadhakûn(tadhakûne).

İnnî cezeytuhumul yevme bimâ saberû ennehum humul fâizûn(fâizûne).

Kâle kem lebistum fîl ardı adede sinîn(sinîne).

Kâlû lebisnâ yevmen ev ba’da yevmin fes’elil âddîn(âddîne).

Kâle in lebistum illâ kalîlen lev ennekum kuntum ta’lemûn(ta’lemûne).

E fe hasibtum ennemâ halaknâkum abesen ve ennekum ileynâ lâ turceûn(turceûne).

Fe teâlallâhul melikul hakku, lâ ilâhe illâ huve, rabbul arşil kerîm(kerîmi).

Ve men yed’u meallâhi ilâhen âhare lâ burhâne lehu bihî fe innemâ hısâbuhu inde rabbihi, innehu lâ yuflihul kâfirûn(kâfirûne).

Ve kul rabbigfir verham ve ente hayrur râhımîn(râhımîne).

< Hacc Sûresi - Nûr Sûresi >

Mü’minun Suresi ayetlerinin meali nedir

Mü’minun Suresi; Kuran-ı Kerim’ in sûresidir. ayetten oluşur. Mekke’de inmiştir.

Sûre, adını, ilk ayetinde geçen ve “inananlar” anlamına gelen “Mü’minun” kelimesinden alır. İsminden de anlaşılacağı gibi, mü’minlerin özelliklerinden bahsetmektedir.

Mü’minun Suresi ile ilgili Hz. Ömer, Peygamberimiz’in “Bana on âyet indirildi. Kim, onların gereğini yaparsa, Cennete girer.” buyurduğunu ve ardından Mü’minun sûresinin ilk on âyetini okuduğunu nakleder. (İbn Kesir, Tefsiru’l-Kur’âni’l-Azim, İstanbul , V, ). Zaten 10 ve ayetlere baktığımızda da Allah’ın istediği şekilde bir hayat süren mü’minlerin Firdevs cennetine gireceği müjdelenmektedir.

seafoodplus.info

Fazileti

Hz. Ömer (ra)'den rivayet edilen bir hadise göre Resûlullah (as), bir ara olağan üstü vahiy hallerinden birini yaşarken kıbleye dönüp ellerini kaldırarak:

"Allah'ım! Bize nimetini arttır, eksiltme; bizi onurlandır, alçaltma; bize ihsan et, mahrum etme; bizi seçkin kıl (düşmanlarımıza karşı) zayıf duruma düşürme; bizden hoşnut ol ve bizi senden hoşnut kıl!"

diye dua ettikten sonra,

"Şu anda bana on âyet indi; kim bu âyetlerin gereğini yaparsa cennete girecektir."

buyurmuş, ardından da bu sûrenin ilk on âyetini okumuştur. .(Müslim, İmân 8; Buhari, İmân 34; Ebû Dâvud, Salât 1; Müsned, 1/34)

Mü’minun Suresi Ayetler Meali:

Mü’minler gerçekten kurtuluşa ermişlerdir.
Onlar ki, namazlarında derin saygı içindedirler.
Onlar ki, faydasız işlerden ve boş sözlerden yüz çevirirler.
Onlar ki, zekatı öderler.
Onlar ki, ırzlarını korurlar.
Ancak eşleri ve ellerinin altında bulunan cariyeleri bunun dışındadır. Onlarla ilişkilerinden dolayı kınanmazlar.
Kim bunun ötesine geçmek isterse, işte onlar haddi aşanlardır.
Yine onlar ki, emanetlerine ve verdikleri sözlere riâyet ederler.
Onlar ki, namazlarını kılmaya devam ederler.
İşte bunlar varis olanların ta kendileridir.
Onlar Firdevs cennetlerine varis olurlar. Onlar orada ebedî kalacaklardır.

Mü'minûn Sûresi(23) Ayet

Hakkında

Mü’minûn sûresi Mekke’de inmiştir. âyettir. İsmini ilk âyette geçen الْمُؤْمِنُونَ (el-Mü’minûn) kelimesinden alır. Mushaf tertîbine göre 23, iniş sırasına göre sûredir.

Nuzül

Mushaftaki sıralamada yirmi üçüncü, iniş sırasına göre yetmiş dördüncü sûredir. Enbiyâ sûresinden sonra, Secde sûresinden önce Mekke’de inmiştir.

Konusu

Mekke döneminin sonlarına doğru indiği anlaşılan sûre, ebedî kurtuluşa erecek mü’minlerin vasıflarının tanıtımıyla başlar. İnsanı, önce kendi esrarengiz yaratılışı, sonra da yedi kat gök, belli ölçülerde yağıp canlıların ihtiyacı için yerde depolanan yağmur, onunla neşv ü nemâ bulan bitkiler ve kendilerinden faydalandığımız hayvanlar üzerinde tefekküre davet eder. Önceki peygamberlerin kavimleriyle mücâdeleleri ve neticede peygamberlerin kurtulup inkârcı toplumların helak edilişi, Resûlullah (s.a.s.)’i teselli ve münkirleri tehdit sadedinde hatırlatılır. Nübüvvet, tevhid ve âhiret esaslarına vurgu yapılarak; mizanda tartısı ağır gelenlerin mutlu sonlarına, tartısı hafif gelenlerin ise hüzün, hasret ve pişmanlık dolu acı hallerine temas edilerek sûre sona erdirilir.

Fazileti

Hz. Ömer’den rivayet edilen bir hadise göre Resûlullah, bir ara olağan üstü vahiy hallerinden birini yaşarken kıbleye dönüp ellerini kaldırarak, “Allahım! Bize nimetini arttır, eksiltme; bizi onurlandır, alçaltma; bize ihsan et, mahrum etme; bizi seçkin kıl (düşmanlarımıza karşı) zayıf duruma düşürme; bizden hoşnut ol ve bizi senden hoşnut kıl!” diye dua ettikten sonra, “Şu anda bana on âyet indi; kim bu âyetlerin gereğini yaparsa cennete girecektir” buyurmuş, ardından da bu sûrenin ilk on âyetini okumuştur (Müsned I, 34).1 – 11

وَالَّذ۪ينَ هُمْ عَلٰى صَلَوَاتِهِمْ يُحَافِظُونَۢ ﴿٩﴾

اُو۬لٰٓئِكَ هُمُ الْوَارِثُونَۙ ﴿١٠﴾

اَلَّذ۪ينَ يَرِثُونَ الْفِرْدَوْسَۜ هُمْ ف۪يهَا خَالِدُونَ ﴿١١﴾

9: Onlar namazlarını vaktinde, bütün şartları ve rükünleriyle birlikte kılar, hiç geçirmezler.

İşte onlar vâris olacakların tâ kendileridir.

Evet onlar, muhteşem nimetlerle bezenmiş Firdevs cennetlerine vâris olacak ve ebediyen orada yaşayacaklardır.

TEFSİR:

Mü’minler, namazlarını dikkatli bir şekilde eda eder, aksatmaksızın kılar, namazı kılma konusunda ihmalkâr davranmazlar. Namazı nasıl kılınması gerekiyorsa öyle kılarlar, namazı kısaltmazlar. Tam vaktinde, farzıyla, sünnetiyle, adabıyla eksiksiz kılarlar. Bütün kuralları, bütün hareketleri yerine getirirler. Canlı, dikkatli bir şekilde ve gönüllerini bütünüyle namazın mânasıyla doldurarak kılarlar. Görüldüğü üzere bu sürede mü’minlerin özellikleri namazla başlayıp namazla bitmektedir. Bu da namazın iman binasındaki yerinin önemini göstermektedir.

İşte bu seçkin ve güzel özellikleri kendilerinde bulunduran müminler, “Firdevs” cennetlerine varis olacaklar ve orada ebedî kalacaklardır. “Firdevs”, hemen hemen bütün dillerde kişinin evine bitişik, duvarlarla çevrili ve içinde de her türden meyve, özellikle üzüm bağları bulunan geniş bahçe anlamındadır. Kelimenin “sevimli kuşlar ve hayvanlar içerme” anlamı da vardır. Dolayısıyla Firdevs, çok sayıda bahçeler, bağlar, her çeşitten meyveler ve nimetler içeren geniş yerler, cennetlerdir. Bu cennetler, dünya hayatında güzel bir kulluk süren hakiki mü’minler için hazırlanmıştır. Ebediyet yolcusu olan insan, nereden gelip nereye gittiğini fark ederek böyle ulvî bir gayeye ulaşması için yaratılmıştır:

Kaynak: Ömer Çelik Tefsiri

#	Meal	Ayet
Arapça	اَلَّذ۪ينَ يَرِثُونَ الْفِرْدَوْسَۜ هُمْ ف۪يهَا خَالِدُونَ
Türkçe Okunuşu *	Elle&#;îne yeri&#;ûne-lfirdevse hum fîhâ &#;âlidûn(e)
1.	Ömer Çelik Meali	Evet onlar, muhteşem nimetlerle bezenmiş Firdevs cennetlerine vâris olacak ve ebediyen orada yaşayacaklardır.
2.	Diyanet Vakfı Meali	(Evet) Firdevs'e vâris olan bu kimseler, orada ebedî kalıcıdırlar.
3.	Diyanet İşleri (Eski) Meali	10, İşte onlar, temelli kalacakları Firdevs cennetine varis olanlardır.
4.	Diyanet İşleri (Yeni) Meali	Onlar Firdevs cennetlerine varis olurlar. Onlar orada ebedî kalacaklardır.
5.	Elmalılı Hamdi Yazır Meali	Ki, Firdevs'e varis olan bu kimseler orada ebedî kalırlar.
6.	Elmalılı Meali (Orjinal) Meali	Ki Firdevse vâris olacak, onda muhallad kalacaklardır
7.	Hasan Basri Çantay Meali	Ki onlar Firdevse vâris olacaklardır. Onlar bunun için ebedî kalıcıdırlar.
8.	Hayrat Neşriyat Meali	Onlar ki, Firdevs (Cennetin)e vâris olurlar. Onlar orada ebedî olarak kalıcıdırlar.
9.	Ali Fikri Yavuz Meali	Ki onlar, Firdevs cennetine varis olacaklardır. Onlar orada ebedî olarak kalacaklardır.
	Ömer Nasuhi Bilmen Meali	Onlardır ki, Firdevs'e vâris olurlar, onlar orada müebbeden kalıcılardır.
	Ümit Şimşek Meali	Onlar Firdevs Cennetlerine vâris olurlar ve orada ebediyen kalırlar.
	Yusuf Ali (English) Meali	Who will inherit Paradise: they will dwell therein (for ever).
	Sadece meal okumak ile Kur'ân-ı Kerim'in bir çok âyetinin tam mânâsı ile anlaşılması mümkün olmayabilir. Ayetlerin izahı için mutlaka bir tefsire başvurulması gerekir. Mü'minûn Sûresi ayetinin tefsiri için tıklayınız
*	Türkçe okunuşlarından Kur'an-ı Kerim okumak uygun görülmemektedir. Ayetler Türkçe olarak arandıkları için sitemize eklenmiştir.

Mü'minûn Sûresi Ayetler:

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99

Dilek ile İlgili Ayetler

Dilek kelimesi sözlükte, “olması istenen şey, istek, arzu, talep, ricâ, temenni” anlamlarına gelir. Kur’an-ı Kerim’de istek, dilemek, temenni vs. hak

Felak Suresi Okunuşu ve Anlamı

Felâk suresi, Medine döneminde nüzul olmuştur. Felâk suresi, 5 âyettir. Felâk, “sabah aydınlığı” demektir. FELAK SURESİ ARAPÇA Felak Suresi Arapça

Felak Suresinin Fazileti

Felak sûresi Mekke’de inmiştir. 5 âyettir. İsmini birinci âyetin sonundaki “yarmak, aydınlık, sabah” mânalarına gelen اَلْفَلَقُ (felak) kelimesinden

Devlet Yönetimi ile İlgili Ayetler

Devlet kelimesi sözlükte, “belli bir toprakta veya toprak bütünlüğüne bağlı olarak siyasal bakımdan örgütlenmiş millet veya milletler topluluğunun olu

İhlas Suresinin Fazileti

İhlâs sûresi Mekke’de nâzil olmuştur. 4 âyettir. İsmini, İslâm dininin esasını teşkil eden tevhîd akîdesinin veciz bir ifadesi olan “İhlâs” sözünde al

seafoodplus.info altında yayınlanan içeriklerin tüm hakları mahfuzdur. Kaynak gösterilse veya habere aktif link verilse dahi içeriklerin tamamı izinsiz kullanılamaz.

Mü'minûn Sûresi(23) 1. Ayet

Hakkında

Nuzül

Mushaftaki sıralamada yirmi üçüncü, iniş sırasına göre yetmiş dördüncü sûredir. Enbiyâ sûresinden sonra, Secde sûresinden önce Mekke’de inmiştir.

Konusu

Fazileti

قَدْ اَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَۙ ﴿١﴾

1: Mü’minler, gerçekten kurtuluşa ermişlerdir.

TEFSİR:

Hz. Ömer şöyle anlatıyor:

“Nebiyy-i Ekrem (s.a.s.)’e vahy indiği zamanlarda etrafında arı vızıltısı gibi bir ses işitilirdi. Bir gün yine vahiy inmeye başladı, bir süre öylece bekledik. Bu hâli geçip açılınca kıbleye döndü ve ellerini kaldırarak şöyle dua etti:

«Allahım! Bize çok ver, azaltma; bizi şerefli kıl, alçaltma; bize ver, bizi mahrum bırakma. Bizi gözet, başkalarını bize tercih etme. Bizi hoşnut et ve bizden de hoşnut ol!” Sonra da: “Bana şimdi on âyet nâzil oldu. Kim bu âyetleri okuyup gereğini yerine getirirse cennete girer» buyurdu ve bu sûrenin ilk on âyetini okudu.” (Tirmizî, Tefsir 23/1; Ahmed b. Hanbel, Müsned, I,34)

Mü’minûn sûresinin baş tarafında, önceki Hac sûresinin son âyetleriyle yakından alâkalı olarak mü’minlerin vasıfları sayılmaktadır. Hac sûresinin bu âyetlerinde Cenâb-ı Hak mü’minlere rükûyu, secdeyi, Rabbe kulluğu, hayırlı işler yapmayı ve Allah yolunda cihâdı emretmişti. müslümanlardan diğer insanlara karşı örnek bir şahsiyet sergilemelerini, bunun gerçekleşmesi için de namazı kılmalarını, zekâtı vermelerini ve Allah’a sımsıkı sarılmalarını tavsiye buyurmuştu. Hemen peşinden gelen bu sûrede ise Allah’ın bahsedilen emirlerini harfiyen yerine getiren kâmil mü’minlerin “felâha erecekleri” müjdelenir. “Felâha ermek”; murada ulaşmak, sonsuz bir hayrı elde etmek, selamete ermek, huzur bulmak mânalarına gelir ki bunun ilk şartı “mü’min olmak”tır. Ebedi kurtuluşun temelinde mutlaka sağlam bir iman bulunmalıdır. Sonra da böyle bir imanla irtibatlı olarak şu güzel vasıflara sahip olunmaya çalışılacaktır:

İmandan sonra “namaz” gelir: