Miheil Cavahişvili
Miheil Cavahişvili
| Miheil Cavahişvili მიხეილ ჯავახიშვილი | |
|---|---|
 | |
| Doğum | 20 Kasım 1880(1880-11-20) Tiflis, Gürcistan |
| Ölüm | 30 Eylül 1937 (56 yaşında) Tiflis |
| Meslek | Yazar |
| Milliyet | Gürcü |
Miheil Cavahişvili (Gürcüce: მიხეილ ჯავახიშვილი; d. 20 Kasım 1880, Tiflis - ö. 30 Eylül 1937, Tiflis), Gürcü yazar.
20. yüzyıl Sovyet dışı Gürcü romanının kurucularından biridir. İlk öyküsü 1903 yılında yayımlanmasına karşın, sonraki yapıtlarını 1920’lerde yazmıştır. Önemli romanlarından biri olan Kvaçi Kvaçantiradze Türkçeye çevrilmiş ve 2017'de Madrabaz Kvaçi adıyla yayımlanmıştır.[1][2]
Miheil Cavahişvili, 1921-1924 yıllarında, Bolşevikler tarafından işgal edilmiş olan Gürcistan’ın bağımsızlığını geri kazanması için verilen ulusal mücadelenin önderlerinden biri olarak da bilinir.[3] 1937'de, Büyük Temizlik sırasında kurşuna dizilerek öldürülmüştür.[4]
Yaşamı[değiştir kaynağı değiştir]
- Çançura (ჩანჩურა,1903)
- Bir Sonbahar Gecesi (შემოდგომის ღამე, 1903)
- Çizmeci Gabo (მეჩექმე გაბო, 1904)
- Çekirdeğin Düğünü (კურკას ქორწილი, 1906)
- Şeytanın Taşı (ეშმაკის ქვა, 1908)
- Orman İnsan (ტყის კაცი, 923)
- Altın Diş (ოქროს კბილი, 1925)
- Açgözlü (მუსუსი, 1925)
- Kbaça Geç Kaldı (ყბაჩამ დაიგვიანა, 1925)
- Haklı Abdullah (მართალი აბდულაჰ, 1925)
- İki Hükm (ორი განაჩენი, 1925)
- Dimo Dede (პაპა დიმო, 926)
- Tavşan (კურდღელი, 1927)
- İki Evlat (ორი შვილი, 1927)
Kaynakça[değiştir kaynağı değiştir]
Çançura, Tiflis’in semtlerinden birinde yaşayan sıradan bir dilencidir. Bazen çalarak, bazen dilenerek hayatta kalır. Bu arada yaşadığın semtin alay konusudur. Bir kasabın oğlu olan Artuşa peşine takılıp sürekli Çançura ile alay eder. Çançura fırıncı Simona’nın yanına sığınmış, ondan yatacak yer ve kuru ekmek yardımı alır. Bir gün Artuşa köpeği ile Çançura’yı kavgaya tutuşturur; aralarına akciğer atar ve manzarayı seyretmeye başlar. Kavgayı köpek kazanır; Çançura ise ağır yaralanır. Köpek ile Çançura’yı ayıran jandarma onu hastaneye götürür. Ancak Çançura ertesi gün ölür.