Yavuz Sultan Selim Şah Ismail Herkes Yediğinden Ikram Eder

Osmanlı İmparatorluğu’nda II. Beyazıdın oğlu Yavuz Sultan Selim 10 Ekim 1470 tarihinde Amasya’da doğmuştur.

Kanuni Sultan Süleyman’ın babası olan Yavuz Sultan Selim döneminde olduğu söylenen meşhur olay şöyledir:

İran Hükümdarı Şah İsmail (daha sonra 23Agustos 1514 de Çıldıran’da bozguna uğradı) kıymetli mücevher ile dolu bir hediye sandığını Yavuz Sultan Selim’e gönderir..

Sandık açılır. Çeşit çeşit değerli taşlar, kıymetli atlas kadife kumaşlar çıkar.
Fakat sandık açılır açılmaz, etrafa pek fena bir koku yayılır.

Önce hiç kimse bir anlam veremez, nadide mücevherlerle dolu sandıktaki bu fena kokuya.. Sonra mesele anlaşılır.
Sandığın dibine insan dışkısı doldurulmuştur.

Yani Şah İsmail aklı sıra Cihan Padişahına hakaret ediyor.
Cihan padişahı Yavuz Sulatan Selim emir verir ”Herkes düşünsün, bu edepsizliğe, Osmanlı’nın şanına yakışır bir şekilde mukabelede bulunmalıyız” der.
Ve çözümü yine kendisi bulur..
Aynı şekilde değerli müchevher ve kumaşlarla süslü bir sandık hazırlatır.

Sandığın içine, o zamanın en nefis gül kokululokumlarından hzırlanmış bir kutu yerleştirilir. Kutunun altınada bir satırlık yazıdan ibaret bir not iliştirilir.
Hediye sandığı, itina ile süslendikten sonra Şah İsmail’e gönderilir.

Sandık Şahın huzuruna çıkarılır. Sandık açılır açılmaz, etrafa mis gibi gül kokusu yayılır.

Mücevher v.s gibi hediyeler takdim edildikten sonra, Osmanlı Elçisi Şahın tedirgin olmaması için, önce kendisi tatmak kaydıyla, büyük bir saygı ve nezaketle, Şah İsmail’e lokumdan ikram eder. Daha sonra görevliler, huzurda bulunanlara teker teker lokumu ikram etmeye başlarlar.

Şah bütün bu olup bitenden bir anlam veremez. Osmanlı Elçisi Şahın şaşkınlığını gidermek için lokum kutusunun altına iliştirilmiş mütevazi notu uzatır.
Pusulayı okuyan Şah’un yüzünde, bu sefer, şaşkınlığın yerini büyük bir utanç ifadesi alır;
“İSMAİL,
HERKES YEDİĞİNDEN İKRAM EDER”

“İsmail, herkes yediğinden ikram eder”! Düzce’deki dışkı olayı Yavuz Sultan Selim’in bu olayını hatırlattı..

Patreon üzerinden desteğinizi bekliyoruz.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

İran hükümdarı Şah İsmail, dönemin Osmanlı Padişahı Yavuz Sultan Selim Han’a, kıymetli mücevherlerle dolu bir hediye sandığı göndermiş.

Sandık açılmış, içerisinden çeşit çeşit değerli taşlar, kıymetli atlas, kadife kumaşlar çıkmış.

Fakat sandık açılır açılmaz da etrafa çok  fena bir koku yayılmış.

Nadide mücevherlerle dolu sandıktaki bu fena kokuya önce hiç kimse bir anlam verememiş.

Sonra mesele anlaşılmış;

Meğer sandığın dibine insan dışkısı doldurulmuş.

Yani, Şah İsmail aklı sıra cihan padişahına hakaret etmiş.

Cihan Padişahı Selim Han emir vermiş;

“Herkes düşünsün, bu edepsizliğe, Osmanlının şanına yakışacak şekilde bir mukabelede bulunmalıyız” demiş…

Ve çözümü yine kendisi bulmuş.

Aynı şekilde değerli mücevher ve kumaşlarla süslü bir sandık hazırlatmış.

Sandığın içine o zamanın en nefis gül kokulu lokumlarından hazırlanmış bir kutu koydurmuş.

Kutunun altına da bir satırlık yazıdan ibaret bir pusula iliştirmiş.

Hediye sandığı, itina ile süslendikten sonra Şah İsmail’e gönderilmiş.

Sandık, Şah İsmail’in huzurunda açılır açılmaz etrafa mis kokusu yayılmış. Mücevher ve sair hediyeler takdim edildikten sonra, Osmanlı elçisi, Şah İsmail’in tedirgin olmaması için, önce kendisi tatmak kaydıyla büyük bir saygı ve nezaketle Şah İsmail’e lokumdan ikram etmiş.

Bilahare, huzurda bulunan görevlilere teker teker ikram etmeye başlamış.

Şah İsmail, bütün bu olup bitenlere bir anlam verememiş.

Osmanlı elçisi Şah’ın şaşkınlığını gidermek için lokum kutusunun altına iliştirilmiş mütevazı pusulayı uzatmış…

Pusulayı okuyan Şah İsmail’in yüzündeki şaşkınlığın yerini büyük bir utanç ifadesi almış!…

Çünkü, Selim Han’ın ilettiği pusulada; “İsmail, herkes yediğinden ikram eder”yazıyormuş…

Hakses Bülteni