Akhenaton Ve Hz Yusuf
kaynağı değiştir]
Akhenaten'in annesinin babası olan Yuya'nın Eski Ahit ve Kur'an'da adı geçen Yusuf Peygamber( Joseph ) olduğu Mısırlı tarihçi Ahmed Osman tarafından iddia edilmiştir.[3]
Akhenaton öldüğünde, tahta Akhenaton'un yerine 10 yaşında olan Tutankhaton geçti. Tutankhaton ismini Tuthankhamon olarak değiştirerek Amon ve diğer pagan ilahlara tekrar tapınılmasının yolunu açmış oldu. Genç firavun 18 yaşında öldüğünde, Amon rahipleri eski sömürge ve pagan düzenin tekrar getirilmesi sebebiyle Tutankhamun'a unutulmaz bir tören yaptılar. Firavun çoktan hazırlanmış olan mezarına, yüzyıllar sonra Howard Carter tarafından bulunmak üzere yerleştirilmiş, Akhenaton ve soyundan birçok kimsenin isimleri ise tapınak duvarlarından silinmiştir.
Akhenaten'in tek tanrılı dinlerin öncülüğünü yapan bir firavun olduğu iddiası ve bu dinin daha sonra Yahudilik şekline dönüşmüş olabileceği birçok bilim insanı tarafından kabul gören bir görüştür.[4][5][6][7][8][9] Bu görüşün en önemli savunucularından birisi Moses and Monotheism (Musa ve tek tanrıcılık) isimli kitabında açıkladığı görüşleriyle Psikanaliz biliminin kurucusu olan Sigmund Freud'dur.[10] Freud Musa'nın kendisine iman edenlerle birlikte Akhenaten'in ölümünden sonra Mısır'ı terk etmek zorunda kalan Atenist bir din adamı olduğunu iddia etmiştir.[11]
Sigmund Freud, Dinin Kökenleri adlı eserinde; Yahudilerinsünnet geleneğini nereden aldıkları sorusunu Mısır olarak yanıtlamaktadır. Burada Freud, Herodot' un, Tarih II. Kitap bölümde, sünnetinMısır'da uzun süreden beri devam eden bir uygulama olduğunu söylediğini ve bilindiği kadarı ile sadece Antik Mısır'da bulunan bir uygulama olduğunu, Doğu Akdeniz' de başka hiçbir halkın bu geleneği uygulamadığını, Samilerin, Babillilerin ve Sümerlerin sünnetsiz olduklarının kesin bir şekilde varsayılabileceğini belirtmektedir. Bundan sonra Freud şu sözleri ile anlattığı sonuca ulaşmaktadır:
Diğer Mısır Bilimciler ise Yahudilik ve diğer Semitik dinî âdetler arasında doğrudan yakın alâkaların mevcudiyetine dikkat çekmektedir.[13]
Bibliyografya[değiştir kaynağı değiştir]
- Jürgen von Beckerath, Chronologie des Pharaonischen Ägypten. Philipp von Zabern, Mainz, ()
- Berman, Lawrence. 'Overview of Amenhotep III and His Reign,' and Raymond Johnson, 'Monuments and Monumental Art under Amenhotep III' in 'Amenhotep III: Perspectives on his Reign' , ed: David O'Connor & Eric Cline, University of Michigan Press, ISBN
- Rosalie David, Handbook to Life in Ancient Egypt, Facts on File Inc.,
- Peter Clayton, Chronicle of the Pharaohs, Thames and Hudson,
- William L. Moran, The Amarna Letters, Johns Hopkins University Press,
- Trevor Bryce, The Kingdom of the Hittites, Clarendon Press,
- A.R. Schulman, "The Nubian War of Akhenaten" in L'Egyptologie en Axes prioritaires de recherchs II (Paris: )
- Nicholas Reeves, Akhenaten: Egypt's False Prophet, Thames & Hudson,
- Orhan Hançerlioğlu, Düşünce Tarihi, Remzi Kitabevi,