Küçük Bir Öpücük Bırak Indir
Derin bir nefes ald&#x;, s&#x;rt&#x;n&#x; arabaya yaslad&#x;. Rahat tav&#x;rlar&#x;, can&#x;m&#x; s&#x;k&#x;yordu. ''Maraz bizi yaln&#x;z b&#x;rak koçum.''
''Hay&#x;r Maraz, bizi yaln&#x;z b&#x;rakma.''
Maraz ikimize doğru döndü. Çaresiz bak&#x;şlar att&#x;. ''Abi hanginizi dinleyeyim ki?''
''Beni dinleyeceksin, senin abin benim.'' Dediğinde gözlerimi devirdim. Cebinden bir sigara ç&#x;kard&#x;, çakmağ&#x; al&#x;p yakt&#x;. ''Şimdi bizi yaln&#x;z b&#x;rak, Bahçeye de Taksi girmesin.''
Gurursuz değildim. Yere düşmüş olan çantam&#x; koluma takt&#x;m. Yağan yağmuru umursamadan merdivenlerden aşağ&#x;ya indim. Taksi durağ&#x;na kadar yürüyecektim. Onun bak&#x;şlar&#x;n&#x;n alt&#x;nda h&#x;zl&#x;ca ç&#x;k&#x;ş taraf&#x;na doğru yürüdüm. Az önceki manzara yüzünden öfkeliydim. Benim yan&#x;ma o an gelmeliydi. Görsev onca imalarda bulunduktan sonra susan kelimelerinin varl&#x;ğ&#x; şu an önemli miydi?
Arkamdan bana yetişmeye çal&#x;şt&#x;. Kolumdan durdurmak için yelteneceği s&#x;rada kollar&#x;m&#x; çektim. Bana dokunamazd&#x;. ''Git buradan Altan, git.'' Çantam elimden düştü. Eğildim almak için. Ben eğilmeden, çantam&#x; ald&#x;, ellerini belime at&#x;p kafam&#x; göğsüne doğru çekmeye çal&#x;şt&#x;.
''Gecenin bir vakti, Taksiye bindirir miyim seni?''
Güçlüydü. Bedenim, bedeninin aras&#x;nda eziliyordu. ''Sen kimsin? Kimsin de seni dinleyeceğim. B&#x;rak beni, defol git şarab&#x;n&#x; içmeye devam eti.'' H&#x;nc&#x;m&#x; almak için göğsünden itmeye çal&#x;şt&#x;m.
Milim k&#x;p&#x;rdamad&#x;. Sadece göğsüne sokmuştu kafam&#x;. Beni kendisine bast&#x;rmak için ellerini belime b&#x;rakt&#x;. Sigara ağz&#x;ndan düştü. Saçlar&#x;ma küçük bir öpücük b&#x;rakmak için eğildi. Bunu hissettim. O öpücüğün baş&#x;mda yaratacağ&#x; ac&#x;lar&#x; hissettim. &#x;zin vermedim. Ç&#x;kmaya çal&#x;şt&#x;m göğsünden.
''Şehrazat''
''B&#x;raksana, neyi anlam&#x;yorsun b&#x;rak beni, b&#x;rak!'' Yüksek ç&#x;kan sesim, Gökyüzünden yağan yağmur ve merakl&#x; bir Maraz'&#x;n bak&#x;şlar&#x; alt&#x;nda onunla tart&#x;ş&#x;yordum. Daha doğrusu beni dinlemiyordu. Sadece dokunmaya çal&#x;ş&#x;yordu.
''Yeter, rahat dur art&#x;k. Çocuk gibi davranma.'' Kollar&#x;m&#x; çekmeye çal&#x;şt&#x;ğ&#x;m s&#x;rada bileklerime tüm parmaklar&#x;yla as&#x;ld&#x;. Öfkeli görünüyordu.
''Çocuk gibi mi davran&#x;yorum? Oturmuşsun k&#x;zla şarap içiyorsun. Odana geliyorum asla muhataba alm&#x;yorsun beni. Doğru dürüst konuşmuyorsun. K&#x;z sana yak&#x;n pozisyonda duruyor ve ben çocuk gibi davran&#x;yorum öyle mi?''
Gözlerini yumdu birkaç saniye. ''Ulan k&#x;z benim kardeşim ne saçmal&#x;yorsun sen?''
Yüzümü buruşturdum. ''Arkadaşa bak vay be. Düşünsene ben de öyle bir ortamda gecenin bilmem kaç&#x;nda beni şaraba al&#x;şt&#x;rd&#x;ğ&#x;n&#x; söyleyen bir adamla otur''
Kollar&#x;m&#x; sertçe b&#x;rakt&#x;. Parmaklar&#x;n&#x; göğsüme doğrulttu. ''Sak&#x;n! Sak&#x;n o cümlenin devam&#x;n&#x; getirme.''
Gözlerim doldu. Yağmur tüm şiddetiyle devam ediyordu. Kollar&#x;m&#x; birbirine sard&#x;m. Yere düşsem, oturup ağlayacak durumdayd&#x;m. ''Git buradan, beni rahat b&#x;rak.'' Dedim. Kelimeler spontane dudaklar&#x;mdan ç&#x;k&#x;yordu.
Ellerini saçlar&#x;ndan geçirdi. Öfkesi büyük görüyordu. Dişlerini s&#x;k&#x;yordu. Bana doğruca yürüyüp birbirine bağlanm&#x;ş olan kollar&#x;m&#x; ellerinin aras&#x;na almaya çal&#x;şt&#x;. Ondan uzaklaşt&#x;m. ''Ulan seni rahat b&#x;rakm&#x;yorum, var m&#x; diyecek bir şeyin?''
''Hoş geldin Altan, ben de bu kaba Altan birkaç ayd&#x;r nerede diyordum. Sonunda geldin.'' Alayc&#x; bir şekilde konuştum. Sinir uçlar&#x;m bu kadar yükselmişken, ne dediğimi bilmiyordum.
Ezo Güzel Ayrılık Mp3 indir
Zor geliyor yıllar sonra sana hoşça kal demek
Bitti, sevgilim çok üzgünüm
Öldürüyor yavaş yavaş insanı ayrılıklarBazen iyidir ayrılıklar
Biz senle sönene kadar yandık
Artık adı aşk değil alışkanlık
Küçük bir öpücük bırak dudağıma, böyledir adet
Usulca Allah'a emanet ederek, bana veda et
Tükendi gücümüz, bizim de sonumuz böyle yazılmış
Ne varsa geride hakkım sana helal, sen de helal et
Küçük bir öpücük bırak dudağıma, böyledir adet
Usulca Allah'a emanet ederek, bana veda et
Tükendi gücümüz, bizim de sonumuz böyle yazılmış
Ne varsa geride hakkım sana helal, sen de helal et
Zor geliyor yıllar sonra sana hoşça kal demek
Bitti, sevgilim çok üzgünüm
Öldürüyor yavaş yavaş insanı ayrılıklar
Bazen iyidir ayrılıklar
Biz senle sönene kadar yandık
Artık adı aşk değil alışkanlık
Küçük bir öpücük bırak dudağıma, böyledir adet
Usulca Allah'a emanet ederek, bana veda et
Tükendi gücümüz, bizim de sonumuz böyle yazılmış
Ne varsa geride hakkım sana helal, sen de helal et
Küçük bir öpücük bırak dudağıma, böyledir adet
Usulca Allah'a emanet ederek, bana veda et
Tükendi gücümüz, bizim de sonumuz böyle yazılmış
Ne varsa geride hakkım sana helal, sen de helal et
Küçük bir öpücük bırak dudağıma, böyledir adet
Usulca Allah'a emanet ederek, bana veda et
Tükendi gücümüz, bizim de sonumuz böyle yazılmış
Ne varsa geride hakkım sana helal, sen de helal et
YASAK TUTKU "Gel baş&#x;m belada, bu yüzden eşitlenmedi son öpücük."
18 y&#x;l önce.
Birkaç saat önce doğum günümü kutluyor, bir dilek dileyip pastadaki mumlar&#x; üflüyordum ama birkaç saat sonra daha önce hiç görmediğim bir yere yaka paça getirilmiştim. Bugün benim doğum günümdü ama babam gelememişti çünkü işleri vard&#x;. Babam son günlerde bir adam&#x; fena kafaya takm&#x;şt&#x; bu yüzden yine onun peşine düşmüştü. Pastay&#x; üflerken dilediğim dilek babam&#x;n bu geceyi benimle geçirmesiydi. Bana bir gün öncesinde doğum günü hediyesi olarak etekleri f&#x;rf&#x;rl&#x; eflatun bir elbise göndermişti. Bir prensesin elbisesi gibi kabar&#x;k etekli elbiseyi giydim ama babam henüz görmedi. Bana ald&#x;ğ&#x; elbiseyi üzerimde görmesini istiyorum.
Bir dilek dilemiştim bu yüzden babam bu gece bana gelecekti. Annem hep çocuklar&#x;n dilekleri kabul olur derdi, yani babam bana gelecekti. Gelmesini istiyorum çünkü çok müşkül bir durumday&#x;m.
Tan&#x;mad&#x;ğ&#x;n&#x;z adamlar evimize bask&#x;n yap&#x;p bizi kaç&#x;rd&#x;lar. Bizi bir depoya götürdüklerinde orada Cemal amcan&#x;n kar&#x;s&#x;n&#x; ve çocuklar&#x;n&#x; da gördüm. Sadece onlar değil Naz&#x;m, Yusuf ve Mahir amcan&#x;n eşleri ve çocuklar&#x; da oradayd&#x;. Bu adamlar hepimizi kaç&#x;rm&#x;şlard&#x;. Daha sonra da her anneye bir çocuk b&#x;rak&#x;p diğer tüm çocuklar&#x; oradan ç&#x;karm&#x;şlard&#x;. D&#x;şar&#x; ç&#x;kard&#x;klar&#x; çocuklar&#x;n aras&#x;nda bende vard&#x;m. Annem beni vermemek için çok uğraşm&#x;şt&#x; ama iki adam annemi döverek beni ondan alm&#x;şt&#x;. Bizi bir arabaya bindirip başka bir yere getirdiler ama nerede olduğumuzu bilmiyorum.
Ben ve Uğur kaçt&#x;k. Bunu nas&#x;l yapt&#x;ğ&#x;m&#x;z&#x; bizde bilmiyoruz ama adamlar&#x;n küçük bir boşluğundan yararlan&#x;p kaçmay&#x; başard&#x;k. Bu devasa depodan içeri girdiğimiz an kaçacak küçük bir boşluk ar&#x;yordum. Adamlar bizi zorla üst kata ç&#x;karmaya çal&#x;ş&#x;nca ellerinden kurtulup bodrum kata inmeye başlad&#x;m. Tabii Uğur'da her konuda gözü kapal&#x; peşimden geldiği için o da durmam&#x;şt&#x;. Onu tutan adam&#x;n elini &#x;s&#x;r&#x;p benimle birlikte aşağ&#x;ya doğru koşmaya başlam&#x;şt&#x;. Bize neler yapacaklar&#x;n&#x; bilmiyorum ve bilmekte istemiyorum.
H&#x;zl&#x; bir şekilde bodrum kat&#x;na inip hemen bir odaya girdik ve kap&#x;n&#x;n sürgüsünü çektik. Demir sürgü onlar&#x; bir süre d&#x;şar&#x;da tutard&#x;. &#x;kimiz nefes nefese bulunduğumuz yere bak&#x;nca onlarca sand&#x;k ve kapal&#x; kasa gördük. "Bunlar ne?" dediğimde Uğur korkarak etraf&#x;na bakarken, "Bilmiyorum," diye m&#x;r&#x;ldand&#x;. Zaten çilekli süt ve çilek d&#x;ş&#x;nda ne halt bilirdi ki.
"Babam&#x; arayal&#x;m gelsin bizi kurtars&#x;n," diyerek cebinden telefonunu ç&#x;kart&#x;nca rahatlayarak nefesimi verdim. Tabii ya Uğur'un telefonu vard&#x;. Henüz on yaş&#x;nda olmas&#x;na rağmen d&#x;şar&#x;da eve dönüş yolunu s&#x;k s&#x;k unuttuğu için Yusuf amca ona telefon alm&#x;şt&#x;. Böylece onlar&#x; aray&#x;p kaybolduğunu söyleyebiliyordu. D&#x;şar&#x;daki adamlar&#x;n hiçbiri küçük bir çocuğun telefonu olacağ&#x;n&#x; tahmin edemezdi.
Kap&#x;n&#x;n d&#x;ş&#x;nda, "Depoya girdiler!" diyen bir ses geldi. "Techizat deposundalar!" Nedense burada olmam&#x;z onlar&#x; telaşland&#x;rm&#x;ş gibiydi.
Uğur babas&#x;n&#x; arayacağ&#x; s&#x;rada hemen telefonu ondan al&#x;p babam&#x;n kay&#x;tl&#x; numaras&#x;n&#x; buldum. &#x;yi ki de annem okumay&#x; çözmem için geçen y&#x;l çok uğraşm&#x;şt&#x;. Babam&#x; aray&#x;p telefonu kulağ&#x;ma koyduğumda, "Uğur?" diyen şaşk&#x;n sesini duydum. Nerede olduğunu bilmiyorum ama çok fazla silah sesi geliyordu. "Evlat neredesiniz?" dediğinde telefonu kapatmamdan korkar gibi sesi telaşl&#x; ç&#x;km&#x;şt&#x;.
"Baba benim Efil," dedim aceleyle. "Baba çok korkuyorum yan&#x;ma gel," dediğimde kap&#x;ya bak&#x;p ağl&#x;yordum. "Kap&#x; onlar&#x; uzun süre d&#x;şar&#x;da tutamaz baba buraya gel." Sesim d&#x;şar&#x;ya ç&#x;kmas&#x;n diye k&#x;s&#x;k sesle konuşuyordum.
Ben olduğumu anlay&#x;nca babam&#x;n telaş&#x; iki kat artt&#x;. "Geliyorum k&#x;z&#x;m, oraya geliyorum babam," dediğinde telefonun diğer ucundaki silah sesleri artt&#x;. Babam koşuyormuş gibi sesi nefes nefese ç&#x;k&#x;yordu. "Yolumuzun üzerinde çok fazla engel var Efil, biliyorum anlam&#x;yorsun ama sana gelmem biraz zaman alacak. Bana nerede olduğunu tarif et," dediğinde ayn&#x; zamanda, "Mahir ara çocuklar&#x; sinyali takip etsinler!" diye bağ&#x;r&#x;yordu.
nest...
"Gel baş&#x;m belada, bu yüzden eşitlenmedi son öpücük."
18 y&#x;l önce.
Birkaç saat önce doğum günümü kutluyor, bir dilek dileyip pastadaki mumlar&#x; üflüyordum ama birkaç saat sonra daha önce hiç görmediğim bir yere yaka paça getirilmiştim. Bugün benim doğum günümdü ama babam gelememişti çünkü işleri vard&#x;. Babam son günlerde bir adam&#x; fena kafaya takm&#x;şt&#x; bu yüzden yine onun peşine düşmüştü. Pastay&#x; üflerken dilediğim dilek babam&#x;n bu geceyi benimle geçirmesiydi. Bana bir gün öncesinde doğum günü hediyesi olarak etekleri f&#x;rf&#x;rl&#x; eflatun bir elbise göndermişti. Bir prensesin elbisesi gibi kabar&#x;k etekli elbiseyi giydim ama babam henüz görmedi. Bana ald&#x;ğ&#x; elbiseyi üzerimde görmesini istiyorum.
Bir dilek dilemiştim bu yüzden babam bu gece bana gelecekti. Annem hep çocuklar&#x;n dilekleri kabul olur derdi, yani babam bana gelecekti. Gelmesini istiyorum çünkü çok müşkül bir durumday&#x;m.
Tan&#x;mad&#x;ğ&#x;n&#x;z adamlar evimize bask&#x;n yap&#x;p bizi kaç&#x;rd&#x;lar. Bizi bir depoya götürdüklerinde orada Cemal amcan&#x;n kar&#x;s&#x;n&#x; ve çocuklar&#x;n&#x; da gördüm. Sadece onlar değil Naz&#x;m, Yusuf ve Mahir amcan&#x;n eşleri ve çocuklar&#x; da oradayd&#x;. Bu adamlar hepimizi kaç&#x;rm&#x;şlard&#x;. Daha sonra da her anneye bir çocuk b&#x;rak&#x;p diğer tüm çocuklar&#x; oradan ç&#x;karm&#x;şlard&#x;. D&#x;şar&#x; ç&#x;kard&#x;klar&#x; çocuklar&#x;n aras&#x;nda bende vard&#x;m. Annem beni vermemek için çok uğraşm&#x;şt&#x; ama iki adam annemi döverek beni ondan alm&#x;şt&#x;. Bizi bir arabaya bindirip başka bir yere getirdiler ama nerede olduğumuzu bilmiyorum.
Ben ve Uğur kaçt&#x;k. Bunu nas&#x;l yapt&#x;ğ&#x;m&#x;z&#x; bizde bilmiyoruz ama adamlar&#x;n küçük bir boşluğundan yararlan&#x;p kaçmay&#x; başard&#x;k. Bu devasa depodan içeri girdiğimiz an kaçacak küçük bir boşluk ar&#x;yordum. Adamlar bizi zorla üst kata ç&#x;karmaya çal&#x;ş&#x;nca ellerinden kurtulup bodrum kata inmeye başlad&#x;m. Tabii Uğur'da her konuda gözü kapal&#x; peşimden geldiği için o da durmam&#x;şt&#x;. Onu tutan adam&#x;n elini &#x;s&#x;r&#x;p benimle birlikte aşağ&#x;ya doğru koşmaya başlam&#x;şt&#x;. Bize neler yapacaklar&#x;n&#x; bilmiyorum ve bilmekte istemiyorum.
H&#x;zl&#x; bir şekilde bodrum kat&#x;na inip hemen bir odaya girdik ve kap&#x;n&#x;n sürgüsünü çektik. Demir sürgü onlar&#x; bir süre d&#x;şar&#x;da tutard&#x;. &#x;kimiz nefes nefese bulunduğumuz yere bak&#x;nca onlarca sand&#x;k ve kapal&#x; kasa gördük. "Bunlar ne?" dediğimde Uğur korkarak etraf&#x;na bakarken, "Bilmiyorum," diye m&#x;r&#x;ldand&#x;. Zaten çilekli süt ve çilek d&#x;ş&#x;nda ne halt bilirdi ki.
"Babam&#x; arayal&#x;m gelsin bizi kurtars&#x;n," diyerek cebinden telefonunu ç&#x;kart&#x;nca rahatlayarak nefesimi verdim. Tabii ya Uğur'un telefonu vard&#x;. Henüz on yaş&#x;nda olmas&#x;na rağmen d&#x;şar&#x;da eve dönüş yolunu s&#x;k s&#x;k unuttuğu için Yusuf amca ona telefon alm&#x;şt&#x;. Böylece onlar&#x; aray&#x;p kaybolduğunu söyleyebiliyordu. D&#x;şar&#x;daki adamlar&#x;n hiçbiri küçük bir çocuğun telefonu olacağ&#x;n&#x; tahmin edemezdi.
Kap&#x;n&#x;n d&#x;ş&#x;nda, "Depoya girdiler!" diyen bir ses geldi. "Techizat deposundalar!" Nedense burada olmam&#x;z onlar&#x; telaşland&#x;rm&#x;ş gibiydi.
Uğur babas&#x;n&#x; arayacağ&#x; s&#x;rada hemen telefonu ondan al&#x;p babam&#x;n kay&#x;tl&#x; numaras&#x;n&#x; buldum. &#x;yi ki de annem okumay&#x; çözmem için geçen y&#x;l çok uğraşm&#x;şt&#x;. Babam&#x; aray&#x;p telefonu kulağ&#x;ma koyduğumda, "Uğur?" diyen şaşk&#x;n sesini duydum. Nerede olduğunu bilmiyorum ama çok fazla silah sesi geliyordu. "Evlat neredesiniz?" dediğinde telefonu kapatmamdan korkar gibi sesi telaşl&#x; ç&#x;km&#x;şt&#x;.
"Baba benim Efil," dedim aceleyle. "Baba çok korkuyorum yan&#x;ma gel," dediğimde kap&#x;ya bak&#x;p ağl&#x;yordum. "Kap&#x; onlar&#x; uzun süre d&#x;şar&#x;da tutamaz baba buraya gel." Sesim d&#x;şar&#x;ya ç&#x;kmas&#x;n diye k&#x;s&#x;k sesle konuşuyordum.
Ben olduğumu anlay&#x;nca babam&#x;n telaş&#x; iki kat artt&#x;. "Geliyorum k&#x;z&#x;m, oraya geliyorum babam," dediğinde telefonun diğer ucundaki silah sesleri artt&#x;. Babam koşuyormuş gibi sesi nefes nefese ç&#x;k&#x;yordu. "Yolumuzun üzerinde çok fazla engel var Efil, biliyorum anlam&#x;yorsun ama sana gelmem biraz zaman alacak. Bana nerede olduğunu tarif et," dediğinde ayn&#x; zamanda, "Mahir ara çocuklar&#x; sinyali takip etsinler!" diye bağ&#x;r&#x;yordu.