S&#x;n&#x;r Oy Yorum
Yazar köfteniz den
Bar&#x;ş sonunda Barlas ve kardeşlerini biraz olsun sakinleştirmişti. Hepsinin ciğeri yan&#x;yordu.
Annelerine nas&#x;l bunca zaman küs kalm&#x;şlard&#x; ki? Neden yapm&#x;şlard&#x; bunu?
Keşke dedi kardeşler keşke Annelerine bir kerecik bile olsa sar&#x;l&#x;p kokusunu içlerine çekebilselerdi.
Babalar&#x; olacak şerefsiz ay&#x;rm&#x;şt&#x; onlar&#x;. Annelerinin onlar&#x; terk ettiğini düşünüyorlard&#x; hep ama asl&#x;nda anneleri çocuklar&#x;n&#x; can&#x;n&#x; verecek kadar çok seviyordu.
Umut sinir hastas&#x;yd&#x; Mavi yan&#x;ndayken kriz geçirmemek için o kadar çok kendini s&#x;km&#x;şt&#x; ki kardeşi gider gitmez patlam&#x;şt&#x;.
Barlas ve Görkem sinir krizi geçiren kardeşlerine Bar&#x;ş&#x;n yard&#x;m&#x; ile ilac&#x;n&#x; verince evde sessizlik olmuştu.
Umut çok hassas biriydi 17 Yaş&#x;nda hastaneye yat&#x;r&#x;l&#x;p tedavi görmüştü. Annesinin baş&#x;na gelenleri duyduktan sonra kendini toparlayamam&#x;şt&#x;.
Mavinin hayatlar&#x;na girmesiyle ilk defa o karanl&#x;k ve sessiz evde kahkaha sesleri yank&#x;lan&#x;yor du.
Şimdi ise Annelerinin ölümü herşeyi başa sarm&#x;şt&#x;. Umut yine kriz geçirmiş ve Mavi nin gülme seslerinin yerini sadece ac&#x;l&#x; ç&#x;ğl&#x;klar alm&#x;şt&#x;.
Aradan bir gün geçmişti otopsi sonucuna göre Anneleri Ayşe kara öldürülmüştü.
Bunu duyan Barlas ve Görkem in içi intikam ateşi ile yan&#x;p tutuşurken Umut un hiçbir şeyden haberi yoktu.
Eğer ona söylerlerse herşey daha kötü olurdu.
Sonunda cenaze günü gelmişti. Bütün Kara erkekleri dualar okunduktan sonra annelerinin tabutunu omuzlar&#x;na koymuşlard&#x;.
Hepsinin yürekleri kuş gibi ç&#x;rp&#x;n&#x;yordu. Özellikle de Mavi nin
Barlas Mavi yi sağ kolu Murata b&#x;rakm&#x;şt&#x;. Küçük k&#x;z annesinin gözleri önünde gittiğini görünce ağlayarak Murat dan kurtulup Abilerinin yan&#x;na koştu.
Ağlamaktan gözlerinin önünü göremezken Barlas &#x;n siyah gömleğini tutup çekiştirdi.
-Abi götürmeyin annemi! Söz çok ak&#x;ll&#x; olucam lütfen götürme annemi.
Barlas h&#x;çk&#x;rarak ağlayan kardeşine bak&#x;p dolan gözleriyle Murata bakt&#x;. Gelip almas&#x; için.
Murat ç&#x;ğl&#x;k ç&#x;ğl&#x;ğa ağlayan küçük k&#x;z&#x; koltuk altlar&#x;ndan tutup kucağ&#x;na ald&#x;.
Nefessiz ağlayan küçük k&#x;z&#x;n baş&#x;n&#x; tutup boynuna bast&#x;rd&#x;. Çok küçük tü o daha. Annesinin ac&#x;s&#x;na nas&#x;l dayanacak d&#x;?
Bir süre sonra mezarl&#x;ğa gelince Barlas ve Görkem annelerini tabutun içerisinden ç&#x;kar&#x;p onun için aç&#x;lm&#x;ş mezara koydular.
Umut yaklaşam&#x;yor du bile. Gözleri kanlanm&#x;ş elleri titriyordu.
Emir bir kolundan tuttuğu Umuta destek olurken Bar&#x;ş da Ayşe kara n&#x;n üzerine toprak at&#x;yordu.
Ege yi getirmemişler di. Anne ve Babas&#x; n&#x; hat&#x;rlarsa kötü olabilir di.
Gömme işi bitince Murat Mavi yi yere indirdi. Küçük k&#x;z hemen annesinin mezar&#x;na gelip önüne oturdu.
-A anne ölme B beni b&#x;rakma lütfen.
Küçük k&#x;z soğuk toprağa sar&#x;l&#x;p baş&#x;n&#x; da annesinin göğsüne koyar gibi s&#x;ms&#x;k&#x; sar&#x;ld&#x;.
Ağlamas&#x; asla kesilmiyor du. Barlas Mavi nin Annesi ile vedalaşmas&#x; için bir süre bekledi.
Hava soğumaya başlay&#x;nca yavaş ad&#x;mlarla yaklaşt&#x; kardeşinin yan&#x;na. Korkutmak istemiyor du.