Amentu Duasi Anlami

Amentü duası ve anlamı, bu duayı okumak isteyenler tarafından araştırılıyor. İslam dininde önemli bir yere sahip olan Amentü duası ve anlamı Müslümanlar tarafından sürekli okunuyor. Amentü kelimesi Kur'an'da üç yerde, söz sahibinin imanını açıklarken kullandığı bir ifade olarak geçiyor. Peki Amentü duası ve anlamı nedir? Amentü duası Türkçe ve Arapça okunuşu

AMENTÜ DUASI VE ANLAMI

"Âmentü billâhi ve melâiketihî ve kütübihî ve rusülihî ve'l-yevmi'l-âhiri ve bi'l-kaderi hayrihî ve şerrihî mine'llahi teâlâ; ve'l-ba'sü ba'de'l-mevti hakk eşhedü en lâ ilâhe illâllah ve eşhedü enne Muhammeden abduhû ve resûlüh" = "Allah'a, meleklerine, kitaplarına, peygamberlerine, âhiret gününe, kadere, hayır ve şerrin Allah'tan olduğuna iman ettim. Ölümden sonra diriliş gerçektir. Allah'tan başka ilâh olmadığına, Muhammed'in onun kulu ve elçisi olduğuna şahadet ederim" şeklinde sıralanan ve mü'menün bih olarak da adlandırılan itikadî esasların hepsi âmentü terimiyle ifade edilir.

Âmentüde sıralanan ve Ehl-i sünnet inancına bağlı herkesin kabul etmesi gereken bu iman esasları Kur'an'da çeşitli ifadelerle yer almıştır. Bir yerde müminin vasıfları olarak Allah'a, âhiret gününe, meleklere, kitaba (Kur'an'a) ve peygamberlere iman şeklinde sıralanırken (bk. el-Bakara 2/), başka bir yerde müminlere "Allah'a, peygamberine (Hz. Muhammed'e), peygamberine indirdiği kitaba (Kur'an'a) ve önceden indirdiği kitaba" iman etmeleri emredilir (bk. en-Nisâ 4/). Buna karşılık Allah'ı, meleklerini, kitaplarını, peygamberlerini ve âhiret gününü inkâr edenin koyu bir sapıklık içinde olduğu belirtilir (bk. a.y.). Bu âyetlerde değişik şekillerde sıralanan iman esasları Allah'a, meleklere, kitaplara, peygamberlere ve âhirete iman olmak üzere beş ilkede toplanmış ve geleneksel âmentü metninde bulunan kader, yani hayır ve şerrin Allah'tan olduğu inancı bunlar arasında zikredilmemiştir. Âmentüdeki iman esaslarının sayısı ve muhtevası hadislerde de farklıdır. Buhârî'nin rivayet ettiği Cibrîl hadisinde, "İman nedir?" sorusuna, "Allah'a, meleklerine, Allah'ın görüleceğine, peygamberlerine ve öldükten sonra dirilmeye inanmandır" (Buhârî, "Îmân", 37) cevabı verilerek sayılan beş değişik esas arasında da kader zikredilmediği halde İbn Hanbel (Müsned, I, 21), Müslim ("Îmân", 1), Tirmizî ("Îmân", 4), İbn Mâce ("Mu?addime", 9), Ebû Dâvûd ("Sünnet", 17) ve Nesâî'nin ("Îmân", 4) rivayetlerinde "hayrı ve şerri ile birlikte kadere iman" esası diğerlerine ilâve olarak zikredilir.

Tirmizî'nin diğer bir rivayetine göre Hz. Peygamber, "âmentü" lafzıyla başlayan bir hadisinde ("Fiten", 63), "Ben Allah'a, meleklerine, kitaplarına ve âhiret gününe inandım" demiştir. Bu hadiste de iman esaslarının yine beş noktada toplandığı ve Kur'an'da olduğu gibi burada da iman esaslarını formülleştiren âmentü metninden kısmının eksik olduğu görülür. İman esaslarını âmentü formülünde olduğu gibi topluca konu edinen bazı âyet ve hadislerde kadere imanın yer almayışı, onun ilim, irâde, kudret ve tekvin sıfatları içinde mütalaa edilebilen özelliğine bağlı olsa gerektir. Yoksa Mu'tezile'nin ve günümüzdeki bazı araştırmacıların iddia ettiği gibi (bk. Hüseyin Atay, s. ) İslâm'da kader inancının bulunmayışından dolayı değildir. Nitekim özellikle kader inancı üzerinde duran başka âyet ve hadisler de vardır (bk. KADER). Aslında İslâm literatüründe iman esasları "Allah'a, peygambere ve âhiret gününe iman" şeklinde önce üç (el-usûlü's-selâse), sonra kelime-i şehâdette belirtildiği üzere Allah'a ve Hz. Muhammed'in peygamberliğine iman şeklinde iki, son olarak da Allah'a iman şeklinde (aslü'l-usûl) tek bir esasta özetlenmiştir. Bu son yaklaşıma göre Peygamber'e iman, Allah'a imana ulaşmanın yolu, âhiret de Allah'ın fiillerinden biri olduğundan Allah'a iman edilince ötekiler kendiliğinden benimsenmiş olur. İşte Hz. Peygamber imanı, "Allah'tan başka ilâh olmadığını tasdik etmektir" diye tarif ederken (bk. Müslim, "Îmân", 33; Tirmizî, "Îmân", 5) ve, "Allah'tan başka ilâh yoktur diyen cennete girer" müjdesini verirken (bk. Tirmizî, "Îmân", 17) bu gerçeği ifade etmiştir.

Dinî bilgilerin öğretilmesinde ilk sırayı alan ve ilk devirlerden beri öğretilegelen Ehl-i sünnet'in geleneksel itikad metni olan âmentünün, başta Cibrîl hadisi olmak üzere, Hz. Peygamber'in "İman nedir?" sorusuna verdiği değişik cevaplardan (bk. Müsned, I, 19; Tirmizî, "?ader", 17; Ebû Dâvûd, "Sünnet", 34; İbn Mâce, "Mu?addime", 9) derlendiği anlaşılmaktadır. Zira Tirmizî'nin bir rivayetinde ("Fiten", 63) yer almayan kısımlar Müslim'de ("Îmân", 46, 53), İbn Mâce'de ("Mu?addime", 10) ve Tirmizî'nin başka bir rivayetinde ("?ader", 10) aynı lafızlarla zikredilmektedir. İbn Hacer ve Aynî'nin Cibrîl hadisine yaptıkları şerhler de bu görüşü teyit etmektedir (bk. Fet?u'l-bârî, I, ; ?Umdetü'l-?arî, I, , ). Âmentü klişesine akaid kitapları içinde ilk defa İmâm-ı Âzam'ın el-Fı?hü'l-ekber'inde rastlanır (s. 1). Daha sonra Hakîm es-Semerkandî es-Sevâdü'l-a??am'da (s. 5) ve özellikle Ebü'l-Leys es-Semerkandî Beyânü ?a?ideti'l-u?ûl adlı eserinde iman esaslarını âmentü biçiminde özetlemiştir. Müteahhir devirde Ubeydullah b. Muhammed es-Semerkandî'nin âmentüyü şerhederek (bk. el-?A?idetü'r-Rükniyye, vr. 2a vd.) başlattığı "âmentü şerhi" telif türü, kendisinden sonra da devam etmiştir. Âmentü öğretiminin Mâtürîdîler arasında son derece yaygın olmasında, konuyla ilgili ilk eserleri Semerkantlı âlimlerin yazmış olmalarının etkisi büyüktür.

Dinî toplulukların temel itikadî esaslarını ihtiva eden ve bir mânada dinin teorik mahiyetini ortaya koyan âmentüler Yahudilik, Hıristiyanlık, Budizm, Hinduizm, Eski Mısır ve İran dinlerinde de vardır. Yahudiliğin ilk dönemlerinde bu din mensuplarının bugünkü mânada belirlenmiş bir âmentüleri yoktu. Bu devirde insanın Tanrı ile olan ilişkilerini ifade etmek için Tevrat'taki bazı bölümlerle (Tesniye, 4/, 10/12) yetinilmekteydi. Grek felsefesinin metafizik problemleriyle ilgilenmek zorunda kalan yahudilerde âmentü konusundaki ilk çalışmayı filozof Philon'un (ö. 40) yaptığı görülür. Philon, Hz. Mûsâ tarafından öğretildiğini kabul ettiği beş maddelik âmentüyü ortaya koyup bunları "Allah vardır, birdir, hâkim-i mutlaktır, âlem yaratılmıştır ve tektir" şeklinde sıraladı. Filistin yahudileri Philon'un Grek felsefesinin etkisi altında kaldığını ve Filistin'deki dinî gelişmelerden zamanında haberdar olmadığını ileri sürerek onun tesbit ettiği âmentüyü kabul etmediler. Bu husustaki diğer bir teşebbüs Mişna'da bulunmaktadır (bk. I. Epstein, s. ). Fakat asıl çalışmalar, Semerkant civarında ve diğer bölgelerde yaşayan İslâm kelâmcılarının Yahudiliğe yönelttikleri tenkitlerle başladı. Özellikle Semerkant bölgesinde bulunan Karailer müslümanlardan etkilenerek bir taraftan yapılan tenkitlere cevap vermeye, diğer taraftan da âmentülerini tesbit etmeye çalıştılar. İlk ciddi çalışmayı Saadiya Gaon (Saîd b. Yûsuf el-Feyyûmî, ö. ) ve Toledolu Abraham b. David'in (ö. ) gerçekleştirmesinden sonra bugün yahudilerin dua kitaplarında bulunan on üç maddelik âmentü Mûsâ b. Meymûn (ö. ) tarafından ortaya konuldu (bk. ERE, IV, ). Burada yer alan Allah'a, peygamberlere ve öldükten sonra dirilişe imanın dışındaki on esas Allah'ın sıfatları, Hz. Mûsâ'nın nübüvveti, üstünlüğü, Allah'la konuşması ve Tevrat'ın neshedilemeyeceğine dairdir. Daha sonra H. Crescas (ö. ), Josef Albo (ö. ) ve Moise Mendelssohn (ö. ) gibi reformist yahudiler tarafından yahudi âmentüsü yeniden tesbit edilmişse de muhafazakâr yahudiler Mûsâ b. Meymûn'un belirlediği âmentüye bağlı kalmıştır.

Havârilerden iki nesil sonra ilk defa Roma'da tesbit edilen, "Havârilerin iman esasları" olarak bilinen ve daha sonraki Filistin, Mısır, Küçük Asya ve Antakya âmentülerinin de temelini teşkil eden on üç maddelik hıristiyan âmentüsü ise Allah'a, Rab Îsâ'ya, Kutsal Ruh'a ve öldükten sonra dirilişe inanmanın yanında Hz. Îsâ'nın doğumu, çarmıha gerilişinden sonra diriltilip göğe yükseltilmesi ve herkese hükmetmek üzere tekrar dünyaya gelişiyle ilgili birtakım hıristiyan akîdelerini de ihtiva eder. İznik () ve İstanbul () konsillerinde tesbit edilen ikinci hıristiyan âmentüsünde teslîs akîdesi biraz daha genişletilerek kökleştirilmiştir.

İslâm'dan önceki bu iki semavî dinin âmentülerinde kitaplara, meleklere ve kadere iman yer almamakta, buna karşılık Hıristiyanlık'ta Hz. Îsâ'nın ulûhiyyetine ve Allah'ın oğlu olduğuna inanma esası getirilmekte, yahudilerin elinde bulunan Tevrat'ta ise âhirete imandan bahsedilmemektedir. İslâm kaynaklarına göre bütün peygamberlerin insanlara aynı iman esaslarını öğrettiği, bunlarda hiçbir değişikliğin bulunmadığı, peygamberlerin ve ilâhî kitapların birbirini tasdik ettiği (bk. el-Hac 22/78; eş-Şûrâ 42/13; Âl-i İmrân 3/3; el-Bakara 2/91; Fâtır 35/31) dikkate alınırsa, yahudi ve hıristiyanların Kitâb-ı Mukaddes'te iman esasları ile ilgili olarak birçok değişiklikler yaptıklarına hükmetmek gerekir.

sureduaGündemGüncelHaberler

Amentü Duası

Amentü kelimesi, Arapça dilinde “İnandım” anlamını içerisine barındırmaktadır. Amentü, bir sure ya da dua olarak adlandırılmamaktadır. Kimine göre bir dua olan Amentü, İslam dininin bir nevi iman esaslarını ifade etmektedir. Bu içerikte Amentü Duasının anlamını, okunuşunu, Türkçe ve Arapça yazılışını sizlere sunuyoruz. Aynı zamanda Amentü duasının faziletlerini de aşağıda bulabilirsiniz.

İşte amentü duası hakkında bilgiler

Amentü Duası Nedir? Niçin Okunur?

Amentü duası imanın şartlarını ve kelime-i şehadeti bulunduran bir duadır. Müslümanların sürekli olarak okuduğu bu dua iman tazelemek ve iman ettiği değerleri hatırlamak maksadıyla okunmaktadır. Her müslümanın ezbere bilmesi gereken bu dua okunması halinde islamın gerekliliği ve imanın tazelenmesini sağlayarak müslümanları günahtan uzak tutar.

Amentü Duası Türkçe Okunuşu

“Âmentü billahi Ve melâiketihî ve kütübihî ve rüsülihî Ve'l-yevmi'l-âhiri ve bi”l-kaderi hay rihî ve şerrihî minallahi teâlâ Ve'l-ba”sü ba'de'l mevti hakkun. Eşhedü en lâ ilâhe illallah ve eşhedü enne Muhammeden abduhû ve re sûlüh.”

Amentü Duası Türkçe Anlamı (Meali)

"Allah'a inandım, meleklerine inandım, kitaplarına inandım, peygamberlerine inandım, âhiret gününe inandım, iyiliğin de, kötülüğün de Allah tarafından geldiğine inandım, öldük ten sonra dirilmenin hak olduğuna inandım. Ben şehâdet ederim ki, Allah’tan başka bir ilâh yoktur, yine ben şehadet ederim ki, Muhammed Allah’ın kulu ve peygamberidir."

Amentü Duası Arapça Yazılışı

آمَنْتُ بِاللهِ وَ مَلَئِكَتِهٍ وَ كُتُبِهِ وَ رُسُلِهِ وَ اْليَوْمِ اْلآخِرِ وَ بِالْقَدَرِ خَيْرِهِ وَ شَرِّهِ مِنَ اللهِ تَعَالَى وَ اْلبَعْثُ بَعْدَ اْلمَوْتِ حَقٌّ * اَشْهَدُاَنْ لآ اِلَهَ اِلاَّ اَللهُ * وَ اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وُ رَسُولُهُ *

Amentü Duası Faziletleri

Amentü duası manevi yönden oldukça ağır ve kudretli bir duadır. içerisinde kelime-i şehadeti ve imanın şartlarını barındıran bu duanın birden çok fazileti vardır. İşte amentü duasını okuyanların erişeceği faziletler

1. Allah’a inanmanın manası şudur; Allah’ın var olduğuna; birliğine, eşi, dengi, benzeri olmadığına; yegane yaratıcı olduğuna; O’ndan başka bir ilâh bulunmadığına; Allah’ın Kur’ân’da bildirilen yüce sıfatlarına, her türlü kemâl sıfatlarla muttasıf her türlü eksikliklerden uzak olduğuna; oğlu, kızı bulunmadığına; hiçbir şeye muhtaç olmadığına… vb. inanmak.
2. Allah’ın gözle görülmeyen nurânî ve ruhânî yaratıkları olan meleklerin varlığına inanmak.
3. Allah’ın, insanlar arasından, kendisiyle kulları arasında elçilik yapan peygamberler seçtiğine ve bunlardan ismi Kur’an’da bildirilenlerin tek tek peygamberliğine inanmak.
4. Allah’ın, peygamberlerden bazılarına kitaplar indirdiğine, bunlardan özellikle Hz. Muhammed (s.a.s.)’e indirilen Kur’an’a ve Kur’an’da zikredildiği üzere Hz. Musâ’ya indirilen Tevrat’a, Hz. Dâvûd’a indirilen Zebur’a, Hz. İsâ’ya indirilen İncil’e inanmak.
5. Ahiret gününe, kıyametin kopacağına, dünya hayatının son bulacağına, herkesin öleceğine ve tekrar diriltileceğine; hesaba, Sırata, Mizâna, Cennet’e, Cehennem’e… vb. inanmak.
6. Kadere, hayır ve şer her şeyin Allah’ın dilemesi ve yaratmasıyla olduğuna inanmak gerekmektedir.

Amentü Duası Nerede ve Ne Zaman Okunur?

Arapçada inandım manasına gelen Amentü duası okunduğunda imanın şartlarını tasdik ve kabul etmek anlamına gelir. Hayatımızın her anında okumamız gereken bu duayı namaz vakitlerinden önce, sonra ve abdest aldıktan önce, sonra okumak oldukça faziletli kabul edilir. Namazlarda ise Amentü duası okunmaz çünkü namazın içerisinde Kur'an-ı Kerim'den ayetlerin okunması zorunludur.

Amentü Duası Neye İyi Gelir? Faydaları Nelerdir?

Türkçe manası kısaca inandım ve iman ettim demek olan Amentü duası Allah'ı hatırlamak hatta unutmamak için sürekli okunmalıdır. Amentü duasının faydaları ise darlık anında feraha kavuşturması, kulluk vazifelerinin hatırlanması, imanın gereklerinin hatırlanması, af, mağfiret, bağışlanma, bolluk ve bereket getirmesidir.

Amentü Duası Ne Zaman Ortaya Çıktı?

"Amentü" İslâm dininin iman esaslarını ana hatlarıyla ifade eden bir terimdir. Arapça'da âmene fiilinin birinci tekil şahsı olan kelime “inandım” mânasına gelmektedir. Kur'an'da üç yerde, söz sahibinin imanını açıklarken kullandığı bir ifade olarak geçmektedir.

Şûra sûresinde doğrudan doğruya Hz. Peygamber (sav)'e “âmentü” demesi emredilmiştir. Âmentü'de sıralanan ve Ehl-i sünnet inancına bağlı herkesin kabul etmesi ge­reken iman esasları Kur'an'da çeşitli ifadelerle yer almıştır. Bir yerde mümi­nin vasıfları olarak Allah'a, âhiret günü­ne, meleklere, kitaba ve pey­gamberlere iman şeklinde sıralanırken başka bir yerde müminlere “Allah'a, peygamberine (Hz. Muhammed'e), peygamberine indirdiği ki­taba ve önceden indirdiği ki­taba iman etmeleri emredilmektedir.

Allah'ı, me­leklerini, kitaplarını, peygamberlerini ve âhiret gününü inkâr edenin koyu bir sapıklık içinde olduğu belirtilir. Bu âyetlerde değişik şekillerde sıralanan iman esasları Allah'a, meleklere, kitap­lara, peygamberlere ve âhirete iman ol­mak üzere beş ilkede toplanmış ve ge­leneksel âmentü metninde bulunan ka­der, yani hayır ve şerrin Allah'tan oldu­ğu inancı bunlar arasında zikredilmemiştir.

Âmentüdeki iman esaslarının sa­yısı ve muhtevası hadislerde de farklı­dır. Tirmizî'nin diğer bir rivayetine göre Hz. Peygamber (sav), “âmentü” lafzıyla başlayan bir hadisinde, “Ben Al­lah'a, meleklerine, kitaplarına ve âhiret gönüne inandım.” demiştir. Bu hadiste de iman esaslarının yine beş noktada top­landığı ve Kur'an'da olduğu gibi burada da İman esaslarını formülleştiren âmentü metninden bir kısmının eksik olduğu görülür.

İman esaslarını âmentü formü­lünde olduğu gibi topluca konu edinen bazı âyet ve hadislerde kadere imanın yer almayışı, onun ilim, irâde, kudret ve tekvin sıfatları içinde mütalaa edilebi­len özelliğine bağlanmaktadır.

Amentü Duası Dinle (Ezberleme)