Secita

Birçok kişinin merak ettiği Secita 10 mg ilaç ile alakalı olarak bu yazımızda nedir, nasıl kullanılır ve yan etkileri nelerdir gibi sorulara cevap verilecektir. Secita hapının yan etkileri arasında kilo alma, zayıflama, ruhsal bozukluk bulunmaktadır. Bu ilacı doktorunuz tavsiye etmediyse kesinlikle kullanmamanız gerekiyor.  Satış fiyatı 32 TL civarındadır.

SECİTA NEDİR?

Secita, Türkiye’de Santa Farma tarafından geliştirilen depresyon hastaları için kullanılması tavsiye edilen, etken maddesi essitalopram oksalat olan ve mutlaka doktor kontrolünde uygulanması gereken bir antidepresandır. Eczanelerde beyaz reçete ile satın alabiliyorsunuz. Secita’nın 5 mg, 10 mg, 15 mg ve 20 mg çeşitleri bulunuyor.

Bu ilacı doktorlar genelde büyük depresyon durumlarında, dengesiz panik durumlarında, anksiyete bozukluğunda, obsesif kompülsif kozukluk gibi durumlarda hastalarına kullandırtıyorlar. Elbette farklı sağlık problemlerinde de doktor uygun gördüğü zaman kullanılabiliyor.

SECİTA 10 MG NE İÇİN KULLANILIR?

Secita’nın kullanım amacı genelde depresyon hastalarının tedavisinde kullanılır. Bunun yanı sıra açık alanlarda olmaktan korkan kişilerde, hemen her şeye panik olabilen kişilerde, sosyal kaygısı olanlarda, genel anksiyete bozukluğu olanlarda ve saplantılı olan kişilerde -ki bunlara obsesif kompulsif bozukluğu olan kişiler diyoruz- kullanılabiliyor.

Secita kullanımı ile alakalı olarak doktorun direktifleri takip edilmelidir. Normalde bir bardak su ile birlikte 1 kapsül kullanılması gerekiyor fakat hastanın durumuna göre doktor hangi kullanım yöntemini uygun görmüşse o şekilde kullanılması daha doğru olacaktır. Daha fazla kullanım talimatı bilgisi için şuradaki PDF dosyasını inceleyebilirsiniz.

SECİTA REÇETESİZ ALINIR MI?

Kesinlikle hayır. Bu ilacı reçetesiz bir şekilde, eczanelerden satın alamıyorsunuz. İlaç beyaz reçeteli olup, doktor imzası gerekiyor. Eğer kendi başınıza bu ilacı kullanmaya kalkarsanız ölüme kadar götüren yan etkileri olabilir.

SECİTA KİLO ALDIRIR MI?

Bu ilacın yan etkilerinden biri de kilo aldırabiliyor olmasıdır. İçinde kullanılan etken madde ve yardımcı maddeler nedeniyle kullanan kişilerde kilo alma veya tersi bir şekilde zayıflama görülebilmektedir. Bu ilaç kesinlikle kilo alma veya zayıflama amaçlı kullanılmamalıdır.

HAMİLELER BU İLACI KULLANABİLİR Mİ?

İlacı geliştiren firma, Secita’nın hamilelik döneminde kullanılmaması gerektiğini altını çizerek belirtmişler. Doğum sonrasında, emzirme döneminde de bu ilaç kullanılmamalıdır. Süte karışacağından dolayı bebeğe ciddi zararlar verebiliyor. Bu ilaç illa ki doğumdan sonra kullanılacaksa bebeğin emzirilmemesi gerekiyor.

SECITA 10 MG KULLANANLAR

İlaç ile alakalı bizim araştırdığımız ve edindiğimiz bilgiler yukarıda paylaştıklarımızdır. Daha çok bilgi almak istiyorsanız ilacın prospektüsünü buraya tıklayarak okuyabilirsiniz.  Eğer sizin de bu ilaç ile alakalı bildiğiniz  başka bilgiler varsa lütfen sayfanın altındaki yorum alanından diğer kullanıcılar ile paylaşınız. Sağlıklı günler sizinle olsun…

The following special warnings and precautions apply to the therapeutic class of SSRIs (Selective Serotonin Re-uptake Inhibitors).

Paediatric population

Secita should not be used in the treatment of paediatric population. Suicide related behaviours (suicide attempt and suicidal thoughts), and hostility (predominately aggression, oppositional behaviour and anger) were more frequently observed in clinical trials among the paediatric population treated with antidepressants compared to those treated with placebo. If, based on clinical need, a decision to treat is nevertheless taken, the patient should be carefully monitored for the appearance of suicidal symptoms. In addition, long-term safety data in the paediatric population concerning growth, maturation and cognitive and behavioural development are lacking.

Paradoxical anxiety

Some patients with panic disorder may experience increased anxiety symptoms at the beginning of treatment with antidepressants. This paradoxical reaction usually subsides within two weeks during continued treatment. A low starting dose is advised to reduce the likelihood of an anxiogenic effect.

Seizures

Escitalopram should be discontinued if a patient develops seizures for the first time, or if there is an increase in seizure frequency (in patients with a previous diagnosis of epilepsy). SSRIs should be avoided in patients with unstable epilepsy, and patients with controlled epilepsy should be closely monitored.

Mania

SSRIs should be used with caution in patients with a history of mania/hypomania. SSRIs should be discontinued in any patient entering a manic phase.

Diabetes

In patients with diabetes, treatment with an SSRI may alter glycaemic control (hypoglycaemia or hyperglycaemia). Insulin and/or oral hypoglycaemic dosage may need to be adjusted.

Suicide/suicidal thoughts or clinical worsening

Depression is associated with an increased risk of suicidal thoughts, self harm and suicide (suicide-related events). This risk persists until significant remission occurs. As improvement may not occur during the first few weeks or more of treatment, patients should be closely monitored until such improvement occurs. It is general clinical experience that the risk of suicide may increase in the early stages of recovery.

Other psychiatric conditions for which Secita is prescribed can also be associated with an increased risk of suicide-related events. In addition, these conditions may be co-morbid with major depressive disorder. The same precautions observed when treating patients with major depressive disorder should therefore be observed when treating patients with other psychiatric disorders.

Patients with a history of suicide-related events, or those exhibiting a significant degree of suicidal ideation prior to commencement of treatment, are known to be at greater risk of suicidal thoughts or suicide attempts, and should receive careful monitoring during treatment. A meta analysis of placebo controlled clinical trials of antidepressant drugs in adult patients with psychiatric disorders showed an increased risk of suicidal behaviour with antidepressants compared to placebo in patients less than 25 years old. Close supervision of patients and in particular those at high risk should accompany drug therapy especially in early treatment and following dose changes.

Patients (and caregivers of patients) should be alerted about the need to monitor for any clinical worsening, suicidal behaviour or thoughts and unusual changes in behaviour and to seek medical advice immediately if these symptoms present.

Akathisia/psychomotor restlessness

The use of SSRIs/SNRIs has been associated with the development of akathisia, characterised by a subjectively unpleasant or distressing restlessness and need to move often accompanied by an inability to sit or stand still. This is most likely to occur within the first few weeks of treatment. In patients who develop these symptoms, increasing the dose may be detrimental.

Hyponatraemia

Hyponatraemia, probably due to inappropriate antidiuretic hormone secretion (SIADH), has been reported rarely with the use of SSRIs and generally resolves on discontinuation of therapy. Caution should be exercised in patients at risk, such as the elderly, or patients with cirrhosis, or if used in combination with other medications which may cause hyponatraemia.

Haemorrhage

There have been reports of cutaneous bleeding abnormalities, such as ecchymoses and purpura, with SSRIs. Caution is advised in patients taking SSRIs, particularly in concomitant use with oral anticoagulants, with medicinal products known to affect platelet function (e.g. atypical antipsychotics and phenothiazines, most tricyclic antidepressants, acetylsalicylic acid and non-steroidal anti-inflammatory medicinal products (NSAIDs), ticlopidine and dipyridamole) and in patients with known bleeding tendencies.

ECT (electroconvulsive therapy)

There is limited clinical experience of concurrent administration of SSRIs and ECT, therefore caution is advisable.

Serotonin syndrome

Caution is advisable if escitalopram is used concomitantly with medicinal products with serotonergic effects such as sumatriptan or other triptans, tramadol and tryptophan.

In rare cases, serotonin syndrome has been reported in patients using SSRIs concomitantly with serotonergic medicinal products. A combination of symptoms, such as agitation, tremor, myoclonus and hyperthermia may indicate the development of this condition. If this occurs treatment with the SSRI and the serotonergic medicinal product should be discontinued immediately and symptomatic treatment initiated.

St. John's wort

Concomitant use of SSRIs and herbal remedies containing St. John's wort (Hypericum perforatum) may result in an increased incidence of adverse reactions.

Discontinuation symptoms seen when stopping treatment

Discontinuation symptoms when stopping treatment are common, particularly if discontinuation is abrupt. In clinical trials adverse events seen on treatment discontinuation occurred in approximately 25% of patients treated with escitalopram and 15% of patients taking placebo.

The risk of discontinuation symptoms may be dependent on several factors including the duration and dose of therapy and the rate of dose reduction. Dizziness, sensory disturbances (including paraesthesia and electric shock sensations), sleep disturbances (including insomnia and intense dreams), agitation or anxiety, nausea and/or vomiting, tremor, confusion, sweating, headache, diarrhoea, palpitations, emotional instability, irritability, and visual disturbances are the most commonly reported reactions. Generally these symptoms are mild to moderate, however, in some patients they may be severe in intensity.

They usually occur within the first few days of discontinuing treatment, but there have been very rare reports of such symptoms in patients who have inadvertently missed a dose.

Coronary heart disease

Due to limited clinical experience, caution is advised in patients with coronary heart disease.

QT interval prolongation

    Antidepresanlar hamileliğin ilk üç ayında kullanıldığında

otistik bebeğe sahip olma riskini

yüzde 280 artırıyor mu?

Kadınların çocuk sahibi olabileceği yaşlarda başta depresyon olmak üzere birçok ruhsal hastalığın ortaya çıkma riski oldukça yüksektir. Dolayısıyla bir kadının ruhsal hastalık sırasında gebe kalması da gebe olduğunda ruhsal hastalık ortaya çıkması da oldukça yüksek bir ihtimaldir. Gebelikteki ruhsal hastalığın hem anneye hem gebelik seyrine hem de annenin karnındaki bebeğe olumsuz etkisi olabileceğinden mutlaka tedavisi sağlanmalıdır. Özellikle şiddetli olan ve tedavi edilmediğinde intihar gibi ciddi sonuçlara yol açabilecek durumların tedavisinde ilaç kullanımı zorunlu hale gelmektedir.

Gebelikte ilaç kullanılması gerektiğinde, ilaçların bebek üzerine etkilerini inceleyen araştırma sonuçları yol gösterici olur. Bununla birlikte araştırmalarda kullanılan yöntem farklılıkları bazen de yöntemsel yetersizlikler sonuçların farklı hatta çelişkili çıkmasına yol açabilmektedir. Yani araştırmaların sonuçlarının dikkatlice yorumlanması gerekir.  ‘’Bu araştırmada incelenen kişi sayısı bu ilişkiyi göstermek için yeterli mi; kullanılan inceleme yöntemi bu ilişkiyi ne kadar doğru gösterebilir; sigara, alkol, beslenme ve diğer bedensel hastalıklar gibi bu etkiye sebep olabilecek diğer faktörlere de bakılmış mı; annenin hastalığının etkisi de değerlendirilmiş mi; ilaç reçeteye yazılmış ama hasta kullanmış mı; hastalık tanısını koyan kişi o alanda uzmanlaşmış mı?’’ vb. sorular açık bir şekilde netleştirilerek araştırma sonuçlarının güvenilirliği test edilmelidir.   

 İlaçların gebelikte güvenle kullanılıp kullanılamayacağını inceleyen araştırmalarda genellikle bir ilaç ya da ilaç grubu ile çocukta bir anormallik arasında ilişki olup olmadığına bakılır. Bunun için de başlıca 2 yöntem kullanılır: kohort çalışmaları ve olgu-kontrol çalışmaları. Kohort çalışmalarında, sorgulanan ilacı kullanan ve kullanmayan kadınların çocuklarında bazı anormalilerin sıklığı karşılaştırılır. Mesela sağlık sistemi kayıtlarına bakılarak, gebeliği sırasında antidepresan ilaç yazılmış anneler ile gebeliği sırasında antidepresan yazılmamış annelerin çocuklarına otizm teşhisi konulup konulmadığı incelenir. Bu karşılaştırma sonucunda, eğer sağlık kayıt sisteminde gebeliği sırasında antidepresan reçetesi yazılmış annelerin çocuklarında daha fazla sayıda otizm teşhisi kayıtlıysa, ‘antidepresan ilaçlar otizmi artırıyor’’ şeklinde bir yorum yapılabilir. Ancak bu tip araştırmalarda kayıtlarda reçete yazılmış görünse de annenin ilacı kullanıp kullanmadığı, kullansa da tedavi edici dozda alıp almadığı, annenin hastalığının şiddeti ve dolayısıyla tüm bunların ve olası diğer faktörlerin tek tek otizm oluşumuna katkısı belirli değildir. Bu nedenlerle de bu sonuçları dikkatle yorumlamak gerekir.  

Diğer bir araştırma yöntemi olgu-kontrol çalışmalarıdır: burada da bir anomalisi olan ya da bu anomalinin olmadığı çocukların anneleri karşılaştırılarak bu annelerin bu ilacı kullanıp kullanmadığı   sorulur. Mesela otizm teşhisi konulmuş çocuklar ile otizm teşhisi konulmamış çocukların annelerine gebelikleri sırasında antidepresan bir ilaç kullanıp kullanmadığı sorulur. Ancak bu tip araştırmalarda net bir ilişki olup olmadığını söylemek için, bu araştırmanın çok büyük sayıda çocuk ile yapılması gerekir. Böylesine büyük sayıda kişi ile yapılan çalışmalarda da sıklıkla tesadüf eseri hatalı ilişkiler ortaya çıkabilir.

Bu nedenlerle bu tür araştırmaları yorumlarken her bir araştırmanın sonucuna tek tek bakarak bir kanaat oluşturmak yerine; antidepresan ve otizm ilişkisini inceleyen tüm araştırmaları bir araya getirip tümünün sonuçlarını uygun istatistik yöntemlerle değerlendiren meta-analizlerin sonuçlarını esas almak uygundur.

 Gebeliğinde antidepresan kullanan annelerin çocuklarında otizm ilişkisini inceleyen araştırmaların en güncel ve kapsamlı meta-analizi, 2018 yılında Moleküler Otizm (Molecular Autism) dergisinde ‘’Gebelik sırasında annenin antidepresan kullanımı ile otizm spektrum bozuklukları arasındaki ilişki: güncellenmiş bir meta-analiz’’ başlığı ile  yayınlamıştır. Bu meta-analiz için dünyada saygın yayın kaynakları olan Cochrane Kütüphanesi, EMBASE, PsycINFO ve PubMed veri tabanları sistematik olarak taranmıştır. Bu tarama sonucunda antidepresanlar ile otizm arasında ilişki olup olmadığını inceleyen 14 çalışmanın içeriğine tek tek bakılmıştır. Bu çalışmaların 8 tanesi kohort çalışması ve 6 tanesi olgu-kontrol çalışmasıdır.  Bu meta-analiz ile toplam 2.839.980 anne ile ilgili veri içeren 8 kohort çalışmasının sonuçları incelenmiş ve annelerin antidepresan kullanımı ile otizm arasında anlamlı bir ilişki bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Bu meta-analizde incelenen 6 olgu-kontrol çalışmasında toplam 117,737 çocuğun verisi incelenmiş, havuzlanmış risk oranı anlamlı bir ilişki gösterirken, doldurulmuş risk oranı önemli ölçüde değişmiş ve anlamlı bir ilişki olmadığı yönünde yorumlanmıştır.  Ondört çalışmanın sonucunu topluca inceleyen bu meta-analizden elde edilen bulgular, antidepresan ve otizm arasında ilişkiyi inceleyen araştırmaların kıstlılıklarını ve yanlış pozitif sonuçlar ortaya çıkarabileceğini ortaya koymaktadır.

Bir diğer önemli kaynak, 2 Ekim 2019 tarihinde JAMA Psychiatry dergisinde yayınlanan ‘’İstenmeyen sağlık sonuçlarıyla antidepresan kullanımının ilişkisi: sistematik kapsayıcı bir gözden geçirme ‘’ başlıklı çalışmadır. Bu araştırmada saygın veri tabanları olan PubMed, Scopus ve PsycINFO başlangıçlarından 5 Nisan 2019 tarihine kadar taranmış olup, 4471 çalışmayı içeren 45 meta-analizi ele almışlardır. Antidepresan kullanımı ile ilişkili olabilecek sağlık sonuçlarından biri olarak otizm ile ilişkili araştırmaları içeren meta analizleri de gözden geçirmişlerdir. Bu meta-analizlerin bir kısmında ilk planda bir ilişki var gibi gözükürken ileri duyarlılık incelemeleri yaptıklarında neden-sonuç ilişkisi kurulamayacağı sonucuna varmışlardır. Yani bu araştırma sonuçlarının gebelikte antidepresan kullanımının otizme yol açtığını ispatlamadığını göstermişlerdir.

Bu detaylı meta-analizler, ‘’Antidepresanlar hamileliğin ilk üç ayında kullanıldığında otistik bebeğe sahip olma riskini yüzde 280 artırıyor’’ iddiasının yanlışlığını ortaya koymaktadır.

Öte yandan bu geçersiz iddiaları esas alarak mutlaka antidepresan ilaç tedavisi gereken annelere bu tedavi verilmediğinde ne gibi sonuçları olduğunu da gündeme getirmek gerekir. Yani anneler bir ruhsal hastalığı olup da tedavisiz kaldığında bunun olası sonuçları nelerdir?

Gebelik sırasında tedavi edilmeyen depresyonun hem anneler hem de gelişmekte olan çocuklar üzerindeki yıkıcı etkileri geniş çapta incelenmiş ve araştırmalar ile kanıta dayalı olarak sunulmuştur. Bu araştırmalara göre: Gebeliğinde tedavi edilmemiş depresyonu olan annelerin gebelik ve doğumla ilgili istenmeyen sonuçlara maruz kalma olasılığı daha fazladır. Öte yandan anne karnında büyümekte olan bebek, annenin yaşamakta olduğu sıkıntıdan doğrudan etkilenmekte, plasenta aracılığıyla bebeğe geçen kortizol, ileriki yaşam dönemlerinde hem ruhsal hem de bedensel hastalıklara daha yatkın olmasına yol açabilmektedir. Gebeliğinde tedavi edilmemiş depresyonu olan annelerin gebelik ve doğumla ilgili komplikasyonlara maruz kalma olasılığı daha fazladır.

Sonuç olarak, mevcut en iyi kanıtlara dayanan meta-analizler, annede antidepresan  maruziyetinin otizm ile ilişkili olduğunu göstermemektedir. Bu durumda, hastalığı nedeniyle antidepresan kullanması gereken gebe kadınlara belirsiz bir risk korkusu nedeniyle antidepresan kullanımından kaçınmamalarını önermekteyiz.

Prof.Dr.Nazan Aydın

Ulusal Anne Bebek Ruh Sağlığı Birliği Koordinatörü

Üsküdar Üniversitesi Anne Bebek Ruh Sağlığı

Uygulama ve Araştırma Merkezi Müdürü

Kaynaklar

Zhou, X.H. ve ark. Association between maternal antidepressant use during pregnancy and autism spectrum  disorder: an updated meta-analysis. Mol Autism. 2018 Mar 27;9:21.               doi: 10.1186/s13229-018-0207-7.

Dragioti, E. ve ark. Association of Antidepressant Use With Adverse Health Outcomes A Systematic Umbrella Review.  JAMA Psychiatry. 2019;76(12):1241-1255. doi:10.1001/jamapsychiatry.2019.2859

Flores, J.M. ve ark. Selective Serotonin Reuptake Inhibitor Use During Pregnancy-Associated With but Not Causative of Autism in Offspring. JAMA Psychiatry. 2019 Oct 2.    doi: 10.1001/jamapsychiatry.2019.2193.

Stroud, L.R. ve ark. Prenatal major depressive disorder, placenta glucocorticoid and serotonergic

signaling, and infant cortisol response. Psychosom Med. 2016 Nov-Dec; 78(9): 979–990.

doi: 10.1097/PSY.0000000000000410

 Goldstein, B.L. ve ark. Etiologic specificity of waking Cortisol: Links with maternal history of

 depression and anxiety in adolescent girls. J Affect Disord, 2017. 208: p. 103-109.

 doi: 10.1016/j.jad.2016.08.079. Epub 2016 Oct 11.

Tabb, K.M. ve ark., Views and experiences of suicidal ideation during pregnancy and the postpartum:  findings from interviews with maternal care clinic patients. Women Health, 2013. 53(5): p. 519-35.                                                                                                                                            doi: 10.1080/03630242.2013.804024.

2.SECITA kullanmadan önce dikkat edilmesi gerekenler

SECITA'i aşağıdaki durumlarda KULLANMAYINIZ

•    Essitaloprama veya SECİTA içerisindeki diğer maddelere karşı aleıjiniz varsa (bakınız “Yardımcı maddeler”).

•    MAO (monoamin oksidaz) inhibitörleri grubuna dahil olan selejilin (Parkinson hastalığı tedavisinde kullanılır), moklobemid (depresyon tedavisinde kullanılır) ve linezolid (antibiyotik) kullanıyorsanız.

•    Pimozid (antipsikotik) kullanıyorsanız.

•    Doğuştan gelen veya sonradan yaşadığınız anormal kalp ritmi (EKG’de görüntülenen; kalbin nasıl çalıştığını değerlendiren bir inceleme) hikayeniz varsa.

Diğer ilaçlar ile birlikte kullanımı

SECITA'i aşağıdaki durumlarda DİKKATLİ KULLANINIZ

SECİTA almadan önce doktorunuzla veya eczacınızla konuşunuz. Lütfen doktorunuza,

dikkate alınması gereken başka bir durumunuz veya hastalığınız varsa bildiriniz.

Özellikle doktorunuza bildirmeniz gerekenler:

•    Eğer epilepsiniz (sara) varsa. Eğer ilk kez nöbet ortaya çıkarsa veya epilepsi nöbetleri daha sık olursa, SECİTA kullanımına son verilmelidir (bakınız “Olası yan etkiler nelerdir?”).

•    Eğer karaciğer veya böbrek fonksiyonlarınızda bozukluk varsa, doktorunuzun doz ayarlaması yapması gerekebilir.

•    Eğer diyabetiniz varsa, SECİTA tedavisi kan şekeri kontrolünü bozabilir. İnsülin ve/veya ağızdan alınan kan şekeri düşürücü ilaçların dozunun ayarlanması gerekebilir.

•    Eğer kandaki sodyum seviyeniz düşükse.

•    Eğer kanama veya morarma gelişimine eğiliminiz varsa.

•    Eğer elektrokonvulzif tedavi (elektroşok tedavisi) alıyorsanız.

•    Eğer koroner kalp hastalığınız varsa.

•    Yakın zamanda kalp krizi geçirdiyseniz veya kalbinizle ilgili probleminiz varsa veya geçmişte yaşadıysanız.

•    Dinlenirken kalp atış hızınız düşükse ve/veya uzun süren şiddetli ishal ve kusma (hastalık hali) sonrasında veya diüretik (idrar söktürücü ilaç) kullanımı sonucu tuz kaybınız varsa.

•    Ayaktayken hızlı veya düzensiz kalp atışınız, bayılma, düşme veya baş dönmesi gibi kalp hızı fonksiyonunda anormalliklere işaret eden durumlar yaşıyorsanız.

•    Eğer göz bebeğinizdeki genişleme (midriyazis) ile ilgili bir problem varsa.

Torsades de Pointes (bir tür kalp ritim bozukluğu) geliştirme riski yüksek olan hastalarda, örneğin konjestif kalp yetmezliği olanlar, yeni geçirilmiş kalp krizi olanlar, kalp atım hızı yavaş olanlar ya da eş zamanlı hastalık veya ilaç kullanımı nedeniyle hipokalemi (kandaki potasyum seviyesinin düşük olması) ya da hipomagnezemiye (kandaki magnezyum seviyesinin düşük olması) yatkınlığı olanlarda dikkatli olunması önerilmektedir.

Manik-depresif hastalığı olan bazı hastalar, manik faza girebilirler. Bu durum, garip ve hızla değişen fikirlerin görülmesi, yersiz bir mutluluk ve aşırı fiziksel aktiviteyle karakterizedir. Böyle bir durum yaşarsanız, doktorunuzla temasa geçiniz.

Tedavinin ilk haftalarında, huzursuzluk, sürekli hareket etme isteği veya yerinde duramama gibi bulgular görülebilir. Bu tip bulgularınız olursa, hemen doktorunuza bildiriniz.

İntihar düşüncesi, depresyon ve anksiyete bozukluğunda kötüleşme:

Eğer depresyondaysanız ve/veya anksiyete bozukluğunuz varsa, bazen kendinize zarar verme veya kendinizi öldürme düşünceleriniz olabilir. Bu belirtiler antidepresan ilk kullanılmaya başlandığında artabilir. Çünkü bu ilaçların etkisini göstermeye başlaması, genellikle yaklaşık 2 hafta, fakat bazen daha uzun bir zaman alabilir.

Bu olasılık aşağıdaki durumlarda daha fazladır:

•    Eğer daha önce intihar veya kendinize zarar verme düşünceniz olmuşsa.

•    Eğer genç bir yetişkinseniz. Klinik araştırmalardan elde edilen bilgiler, bir antidepresan ile tedavi edilen psikiyatrik bozukluğu olan 25 yaşın altındaki yetişkinlerde intihar davranışı riskinin arttığını göstermiştir.

Eğer, herhangi bir zamanda kendinize zarar verme veya kendinizi öldürme düşünceleriniz olmuşsa, hemen doktorunuza başvurunuz veya hastaneye gidiniz.

Antidepresan ilaçların özellikle çocuklar ve 24 yaşma kadar olan gençlerdeki kullanımlarının intihar düşünce ya da davranışlarını arttırma olasılığı bulunmaktadır. Bu nedenle özellikle tedavinin başlangıcı ve ilk aylarında, ilaç dozunun arttırılma/azaltılma ya da kesilme dönemlerinde hastanın gösterebileceği huzursuzluk, aşırı hareketlilik gibi beklenmedik davranış değişiklikleri ya da intihar olasılığı gibi nedenlerle sizin gerek aileniz gerekse sizi tedavi edenler tarafından yakinen izlenmeniz gereklidir. SECİTA, 18 yaş ve üzeri hastalarda depresyon (majör depresif durumlar) ve agorafobili (açık alan korkusu) veya agorafobisiz panik bozukluğu, sosyal anksiyete (kaygı) bozukluğu ve yaygın anksiyete bozukluğu ve obsesif-kompulsif (saplantı-zorlantı) bozukluk gibi anksiyete bozukluklarında kullanılır. SECİTA çocuklar ve ergenlik çağındakilerde (18 yaş altı) kullanılmamalıdır. SECİTA’nm yaşlı hastalarda sosyal anksiyete (kaygı) bozukluğundaki etkililiği araştırılmamıştır,_

Çocuklar ve 18 yasın altında (ergenlik çağında) kullanım

SECİTA normalde çocuklarda ve 18 yaşın altındaki adolesanlarda kullanılmamalıdır. Ayrıca, 18 yaşın altındaki hastalarda, bu türden ilaçları kullandıklarında, intihara teşebbüs, intihara eğilim ve düşmanlık (çoğunlukla saldırganlık, karşıt davranış ve kızgınlık) gibi yan etkilerin ortaya çıkma riskinin daha yüksek olduğu bilinmelidir. Buna rağmen, doktorunuz 18 yaşından küçük bir hastaya, en uygun seçenek olduğunu düşünerek, SECİTA başlayabilir. Eğer doktorunuz, 18 yaşın altında bir hastaya, SECİTA vermişse ve siz bu konuda konuşmak istiyorsanız, lütfen doktorunuza başvurunuz. 18 yaşın altındaki bir hastaysanız SECİTA kullanırken, yukarıda belirtilen bulgulardan biri ortaya çıkar veya kötüye giderse, doktorunuza bildirmelisiniz. Ayrıca, SECITA’nın bu yaş grubundakilerin büyüme, olgunlaşma, bilişsel ve davranışsal gelişimine ilişkin uzun dönemdeki güvenlilik etkileri henüz belli değildir.

Bu uyarılar, geçmişteki herhangi bir dönemde dahi olsa sizin için geçerliyse lütfen doktorunuza danışınız.

Depresyonu Anlamak  Depresyon farklı kişileri farklı biçimlerde etkiler. Duygusal veya fiziksel olmak üzere geniş alanda belirtilere sebep olabilir.Depresyona neler sebep olur?

Parkinson Hastalığı  Hastalık ilk kez 1817 de İngiliz doktor James Parkinson tarafından tanımlanmış ve Dr. Parkinson hastalığı “sallayıcı felç” olarak kaleme almış.